Δεν είναι λίγοι όσοι λένε πως η πολυποίκιλη παρακμή των σύγχρονών μας κοινωνιών οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι δεν ακολουθούν τα ίχνη των προγόνων τους στη δημόσια και στην ιδιωτική ζωή.
Υπάρχουν, όμως, και εκείνοι που αποδίδουν ο,τι συμβαίνει στις ημέρες μας στο ότι πολλοί από το ανθρωπολόι δεν έχουν ενστερνιστεί τη διδασκαλία του Απόστολου Παύλου.
Και δεν ομιλώ μονάχα για τη σχετική με το λόγο του Θεού διδασκαλία του. Αναφέρομαι σε όσα έγραψε στις επιστολές του για τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Ας δούμε, λοιπόν, ποιες κατά τη γνώμη μου, συμβουλές του Παύλου αθετώντας οι άνθρωποι της εποχής μας έφτασαν την κοινωνία μας εκεί που βρίσκεται σήμερα.
Από την 1η προς Τιμόθεο επιστολή διαβάζουμε: “Όσους λαθεύουν να επιπλήττεις και να τιμωρείς μπροστά σε όλους, για να φοβούνται και οι υπόλοιποι” (κεφ. 5, 20). Είναι γνωστή η σημασία της δημόσιας παραδειγματικής τιμωρίας, καθώς μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά στην επανάληψη παρόμοιων νοσηρών σκέψεων και πράξεων.
Στο 6ο κεφάλαιο (εδάφιο 27) της ίδιας επιστολής ο Παύλος συμβουλεύει τον Τιμόθεο να παραγγέλνει στους πλούσιους να μην αλαζονεύουν. Η φιλαργυρία δεν αφήνει κάποιους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν τη ματαιότητα του πλούτου και το εφήμερο της επίγειας ζωής και τους σπρώχνει ακόμη και σε εγκλήματα εις βάρος συνανθρώπων τους.
Στην 1η προς Θεσσαλονικείς επιστολή του Παύλου αναγιγνώσκουμε μεταξύ άλλων: “Έχετε το νου σας να μην ανταποδίδει κάποιος το κακό που του κάνουν, αλλά να αναζητάτε πάντα το καλό μεταξύ σας και για όλους” (κεφ. 5, 15). Το καλό είναι η άδολη αγάπη και η ανιδιοτελής συναναστροφή με τους άλλους που φέρνει την κοινή πρόοδο, ενώ το κακό είναι το μίσος και η επικράτηση του ατομικού συμφέροντος.
Και τέλος, αφού κανείς δεν πρέπει να ξεχνά πόσο βλαβερός για όλους είναι ο εγωισμός και πόσο ωφέλιμη η ομόνοια και η σύμπραξη όλων, ας θυμηθούμε ότι ο απόστολος Παύλος στην Προς Φιλιππησίους επιστολή (κεφάλαιο 2, 4) έγραψε για τον καθένα μας: “Να μην έχει στο νου του ο καθένας μονάχα τα δικά του, αλλά να φροντίζει ο καθείς και των άλλων”…