Τον περιμένω. Oπως όλοι οι Eλληνες. Με λαχτάρα και ανυπομονησία. Κάθε απόγευμα. Ακριβώς στις 6. Κι εκείνος, συνεπής στο ραντεβού του, έρχεται.
Κι η σεμνή, ασκητική φιγούρα του τρανεύει παράξενα. Γεμίζει τις οθόνες, τα σπίτια, τις καρδιές μας. Κάθεται απέναντί μας, με σταυρωμένα χέρια, σαν επιμελής μαθητής. Μας κοιτάζει, εσένα, εμένα, όλους, μέσα από τα στρογγυλά γυαλιά του, με μάτια γεμάτα πραότητα και καλοσύνη. Όπως κοιτάζουν τα μάτια των βυζαντινών εικόνων. Με μαλακή, ήρεμη φωνή, με σοβαρότητα και γνώση, μας ενημερώνει για την έκβαση της επιδημίας. Μ’ ένα λυγμό στον λαιμό, όταν αναφέρεται στους νεκρούς της μέρας. Στην ιερότητα της Ζωής. Αραιά και που, αφήνει να του ξεφύγει ένα αισιόδοξο, ένα συγκρατημένο χαμόγελο. Που βιάζεται να το σβήσει. Φοβάται την χαρά και τον αυθορμητισμό μας. Τον περιμένω. Όλοι τον περιμένουμε. Όπως περίμενε ο κόσμος τον ΣΩΤΗΡΑ του! Είναι ο αγαπημένος όλων μας. Η ευγένεια, η ηρεμία, η σοβαρότητά του, εμπνέουν εμπιστοσύνη. Καταλαγιάζουν τον φόβο μας. Κι όσο τον βλέπω και τον ακούω, τόσο και πιότερο πιστεύω πως μας τον έστειλε ο Θεός! Πως το όνομά του, ΣΩΤΗΡΗΣ, δεν είναι καθόλου μα καθόλου τυχαίο.
Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΠτΔ ……ΣΩΤΗΡΗΣ ΤΣΙΟΡΔΑΣ.
Αγαπητή μας Ευδοκία, με λίγες γραμμές τα είπες όλα! Έτσι είναι κι έτσι εκφράζεται το αληθινό ανθρώπινο πρόσωπο: ελεύθερα, ευχαριστιακά, κοινωνικά και πνευματικά – συναισθηματικά ώριμα. Γιατί, τί θαρρούμε πως είναι η αληθινή, η έμπονη ή αυτοθυσιαστική αγάπη;
Δέξου τις πολλές ευχαριστίες μας και, βέβαια για την ευρύτερη οικογένειά σας τις καλύτερες ευχές τούτες τις άγιες μέρες των Παθών του Κυρίου που σίγουρα θα μάς οδηγήσουν στην Ανάσταση κι ανάτασή μας. Άλλωστε, όλα τα χαρίσματα και οι αρετές κοσμούν κι αγκαλιάζουν όλους σας! Με φιλική και οικογενειακή αγάπη Γιώργος – Αφροδίτη -Venus Καραγεωργίου ΧΑΝΙΑ.