Δεν είμαστε… αθώοι

Επιτέλους… μετά από 5,5 χρόνια, βγήκε μια δικαστική απόφαση μιας πολύκροτης δίκης. Η Χρυσή Αυγή, το ακροδεξιό νεοναζιστικό κόμμα που μπήκε στην Βουλή των Ελλήνων στις εκλογές του 2012 με ποσοστό σχεδόν 7%… είναι πλέον, με την σφραγίδα της Ελληνικής Δικαιοσύνης, μια εγκληματική οργάνωση. Πριν φθάσουμε όμως, στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, είχαν προηγηθεί αντισυνταγματικές και βίαιες ρατσιστικές δράσεις, δολοφονικές απόπειρες και δολοφονίες… αυτή του Σαχζατ Λουκμάν. Μέχρι να φτάσουμε στις δολοφονίες του Σαχζατ και του Παύλου το 2013, είχαν προηγηθεί αρκετές καταδικαστικές αποφάσεις για εγκληματικές ενέργειες μελών της Χρυσής Αυγής.
Λογικό λοιπόν με αυτήν την απόφαση να ανακουφιστούμε… να χαρούμε… να συγκινηθούμε,…. να κράξουμε “νενικήκαμεν”. Εμείς οι πολίτες, αλλά και το πολιτικό μας προσωπικό.
Ωραία, επιτέλους σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς συμφωνούμε σε κάτι πολύ σημαντικό.
Για να δικαιωθούμε όμως, σαν κοινωνία, θα πρέπει εκτός από τον σκουπιδότοπο της ιστορίας, να τους στείλουμε και στη φυλακή. Παραπέρα το ερώτημα που τίθεται, είναι: αναστοχασθήκαμε; …εμείς οι πολίτες αλλά προπάντων οι πολιτικοί μας ταγοί…
Δεν θα πρέπει να προβληματίσει γιατί ο ελληνικός λαός έδωσε στις εκλογές ένα τόσο υψηλό ποσοστό σ’ αυτήν την εγκληματική οργάνωση, όπου σαν βουλευτές πλέον με τα όποια προνόμια, αποθρασύνθηκαν και λειτουργούσαν απροκάλυπτα σαν τραμπούκοι;
Δεν θα πρέπει να προβληματίσει, ότι πριν την δολοφονία Φύσσα είχαν προηγηθεί πολλές εγκληματικές ενέργειες και η αστική μας Δημοκρατία δεν είχε αντιδράσει επαρκώς; Έπρεπε να δολοφονηθεί και ο Παύλος;
Δεν θα πρέπει ακόμα να μας βάλει σε σκέψεις τι σύγχρονο κράτος θέλουμε; Όταν για να τελειώσει μια δίκη, όσο μεγάλη και να είναι, χρειαζόμαστε σε ένα ευρωπαϊκό κράτος σχεδόν 6 χρόνια. Πιστεύω ότι οι πολιτικοί μηχανισμοί και… αρχηγοί θα έχουν το δικαίωμα να κράξουν κι αυτοί μαζί με μας το “νενικήκαμεν”, αφού πρώτα με τις πράξεις τους αποκλείσουν ένα ενδεχόμενο επαναφοράς τέτοιων μορφωμάτων και μάλιστα στην ελληνική βουλή.