Ανήμερα της ονομαστικής εορτής του, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, έγραψε για την εμπειρία του στο ΝΒΑ με τους Μπακς, στο blog που διατηρεί στο “NBA Greece”. Η παρουσία του στην πεντάδα από την πρώτη κιόλας σεζόν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η προσμονή του ν’ αγωνιστεί απέναντι στον Κόμπι Μπράιαντ που έμεινε όνειρο ανεκπλήρωτο, το δώρο που του χάρισε ο συμπαίκτης του Λάρι Σόντερς και το All Star Weekend είναι κάποια από τα πολλά και ενδιαφέροντα θέματα που θίγει ο νεαρός μπασκετμπολίστας.
«Γεια χαρά σε όλους! Να έχετε μία καλή χρονιά με υγεία και να πραγματοποιήσετε όλα σας τα όνειρα. Αν βάλετε κάτι στο μυαλό σας, μπορείτε να το κάνετε πράξη. Οπως έγινε στη δική μου περίπτωση. Περίμενε κανείς να φτάσω μέχρι εδώ; Να είμαι στο ΝΒΑ και να ξεκινάω στη βασική πεντάδα; Ολοι πίστευαν ή σχεδόν όλοι, πως στην πρώτη μου σεζόν στο ΝΒΑ, θα είμαι το παιδί για να κουβαλάω τις πετσέτες, τα νερά και τον πάγο. Αποδέχθηκα την κατάσταση γνωρίζοντας όμως πως υπάρχει αξιοκρατία και ότι με τη σκληρή δουλειά, που ξεκίνησε το Σεπτέμβριο, μόνο καλά πράγματα μπορούν να μου συμβούν.
Αναρωτήθηκα: Είμαι έτοιμος να βοηθήσω;
«Αρχισα σιγά – σιγά να κερδίζω το σεβασμό μέσα στην ομάδα και ένα ωραίο πρωί, ο κόουτς Λάρι Ντριου μ’ ενημέρωσε πως θα ξεκινήσω στη βασική πεντάδα. Ενιωσα πολύ περίεργα. Ομορφα. Διαφορετικά. Δεν μπορώ να εξηγήσω ακριβώς τι αισθάνθηκα. Αρχισα ν’ αναρωτιέμαι: “Είμαι έτοιμος για να παίξω βασικός; Θα παίξω καλά; Θα βοηθήσω την ομάδα;”.
Ομως, κάπως έτσι ήταν το ξεκίνημά μου και στον Φιλαθλητικό. Ημουν στην εφηβική ομάδα κι έπρεπε να κερδίσω με το σπαθί μου χρόνο συμμετοχής στην ανδρική. Να κερδίσω το σεβασμό όλων. Αυτό είναι κάτι φυσιολογικό. Ο σεβασμός δεν είναι κάτι που σου χαρίζουν, αλλά κάτι που αποκτάς με σκληρή δουλειά. Πάντως με βοηθάει το ότι κάθε μέρα μου μιλάει ο κόουτς. Ολοι οι rookies τον βλέπουμε σε καθημερινή βάση, κατ’ ιδίαν για περίπου δέκα λεπτά. Μας ρωτά πώς νιώθουμε μέσα στην ομάδα, τι δεν μας αρέσει και πώς νομίζουμε ότι θα βελτιωθούμε. Είναι πολύ εποικοδομητικές αυτές οι συναντήσεις, όπου μπορείς ν’ ανοιχτείς και να μιλήσεις ελεύθερα.
Είναι ωραίο συναίσθημα ν’ απολαμβάνω της εμπιστοσύνης του κόουτς Ντριου. Βλέπω στα μάτια του, όταν μου μιλάει, πόσο μ’ εμπιστεύεται. Ολοι στην ομάδα μ’ εμπιστεύονται και θέλουν να βελτιώνομαι παιχνίδι με παιχνίδι».
Νιώθω ότι βελτιώνομαι, πρέπει να γίνω πιο σταθερός.
«Εγώ προσπαθώ μέσα από τα παιχνίδι και τις προπονήσεις να γίνομαι καλύτερος. Παρατηρώ πως παιχνίδι με παιχνίδι βρίσκω ρυθμό και η προσφορά μου στην ομάδα γίνεται όλο και πιο πολύπλευρη. Προσπαθώ να κάνω ό,τι μπορώ στο παρκέ. Να παίζω άμυνα για εμένα και για τους συμπαίκτες μου. Να κλείνω τρύπες και κενά και την ίδια στιγμή να πηγαίνω δυνατά σε κάθε φάση. Μ’ ενδιαφέρει να ωριμάζω αγώνα με αγώνα και να μαθαίνω συνεχώς κάτι καινούργιο. Να μαθαίνω από τα λάθη μου, αλλά και από τα λάθη των άλλων. Νιώθω ότι βελτιώνομαι, απλά πρέπει να σταθεροποιήσω την απόδοσή μου. Εναντίον των Νετς έκανα το πρώτο “double double” της καριέρας μου, με 16 πόντους και 10 ριμπάουντ και ήμουν πολύ χαρούμενος γι’ αυτό. Θέλω να συνεχίσω έτσι. Ασφαλώς και δεν μου αρέσει καθόλου που οι ήττες μας είναι πολύ περισσότερες από τις νίκες. Είμαι εγωιστής και θέλω να νικάω. Εχουμε πολλούς τραυματισμούς που μας αποσυντόνισαν».
Το δώρο μου είναι το ΝΒΑ. Δεν υπάρχει αυτό που ζω.
«Οι προηγούμενες μέρες πάντως ήταν πολύ περίεργες για μένα. Εννοώ εκείνες των Χριστουγέννων. Για πρώτη φορά δεν ήμουν με την οικογένειά μου. Η αλήθεια είναι πως ένιωσα αρκετή μοναξιά, μακριά από τους γονείς μου και τ’ αδέρφια μου. To ευχάριστο ήταν πως ήρθε στο Μιλγουόκι ο αδερφός μου ο Θανάσης για πέντε μέρες, κι έτσι έσπασε η μοναξιά, έστω και για λίγο. Αράξαμε στο σπίτι, φάγαμε καλά, είδαμε ταινίες, ακούσαμε μουσική, κάναμε βόλτες με το αυτοκίνητο, αφού πήρα το δίπλωμα οδήγησης και γενικώς ήταν ένα ωραίο διάλειμμα. Ηθελα να πάρω και να στείλω δώρα στους μικρούς αδερφούς μου στην Ελλάδα, στον Κώστα και στον Αλέξανδρο, αλλά θα έκαναν τρεις εβδομάδες να φτάσουν. Οπότε τους έστειλα χρήματα για να πάρουν ό,τι θέλουν. Για μένα το καλύτερο δώρο είναι το ΝΒΑ. Δεν υπάρχει αυτό που ζω. Ακόμα και τώρα μόλις πατάω παρκέ νομίζω ότι δεν είναι πραγματικότητα. Μέχρι πριν επτά μήνες έπαιζα ΕΣΚΑ και Α2 και τώρα στο ΝΒΑ. Αν αυτό δεν είναι δώρο, τότε ποιo είναι;»
Με… καλοπιάνει ο Σόντερς.
«Πάντως δέχθηκα ένα ακριβό δώρο από τον συμπαίκτη μου, τον Larry Sanders, που μου έδωσε ένα ζευγάρι παπούτσια Gucci. Του είπα ότι δεν έπρεπε να μου δώσει τόσο ακριβό δώρο. Μου απάντησε, “Είσαι ο rookie μου και πρέπει να σε προσέχω”. Iσως να με καλοπιάνει για να του πετάω περισσότερες λόμπες! Ολοι οι βετεράνοι στην ομάδα μ’ έχουν αγκαλιάσει. Κι εμένα και τους άλλους rookies. Είμαστε σαν οικογένεια και μου αρέσει αυτό. Ομολογώ πως είμαι διπλά τυχερός, αφού βρέθηκα στην κατάλληλη ομάδα την κατάλληλη στιγμή, αφού μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω. Νομίζω ότι θα ήταν βασανιστήριο αν δεν έπαιζα, με τόσο υψηλό ρυθμό αγώνων και ταξιδιών. Στις προπονήσεις κάνεις τ’ απολύτως απαραίτητα, οπότε αν δεν έχεις χρόνο συμμετοχή στα ματς, μοιραία μένεις πίσω και χάνεις έδαφος. Ευτυχώς παίζω πολύ κι έχω την πολυτέλεια να βελτιώνομαι μέσα από τους αγώνες».
Εχω το βλέμμα του Κόμπι Μπράιαντ! Πλάκα κάνω
«Μία πολύ όμορφη στιγμή για μένα ήταν όταν ταξιδέψαμε στο Λος Άντζελες για να παίξουμε με τους Λέικερς. Δυστυχώς δεν έπαιξε ο Kobe Bryant που ξανατραυματίστηκε. Από την ώρα που πάτησα πόδι στο Στέιπλς Σέντερ, έψαχνα με τα μάτια μου να τον βρω. Ηθελα να δω πώς είναι από κοντά. Πόσο ψηλός είναι, τις κινήσεις του. Μιλάμε για έναν από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών. Οταν ξεκίνησε το ματς, σε κάποια διακοπή του, τον είδα στον πάγκο των Lakers. Είχε αυτό το δολοφονικό βλέμμα, κι ας καθόταν στον πάγκο με πολιτικά. Εχω κι εγώ τέτοιο βλέμμα! Πλάκα σας κάνω! Δεν πρόλαβα να δω κάποιον διάσημο στο γήπεδο, αλλά παραλίγο να τραυματιστώ σοβαρά. Λίγο πριν τελειώσει το ματς, κι ενώ σηκώθηκα για ένα ριμπάουντ μου έκανε σκαμνάκι ο Ουίλιαμς των Λέικερς. Επεσα πολύ άτσαλα στο παρκέ. Όλοι με ρώταγαν αν είμαι ΟΚ. Πόνεσα πάρα πολύ και προσπάθησα να μην το δείξω. Στον πάγκο ήρθε ο κόουτς Ντριου και με ρώτησε: ”Θα σουτάρεις εσύ τις βολές ή να στείλω κάποιον άλλον μέσα;”. Του απάντησα: “Ε ναι εγώ θα τις σουτάρω. Ποιος άλλος;».
Μου αρέσει να περιπλανιέμαι πριν τα εκτός έδρας ματς.
«Μου άρεσε γενικά στο Λος Άντζελες. Ηταν ένα διάλειμμα από τον βαρύ χειμώνα στο Μιλγουόκι. Μέναμε σε ξενοδοχείο στη “Μαρίνα Ντελ Ρέι”, έξω από το L.A.. Ημουν συνεχώς με κοντομάνικο την ημέρα κι έκανε βόλτες μ’ ένα ποδήλατο που νοίκιασα. Ηταν να έρθει μαζί μου και ο Sanders, αλλά τελικά ήταν απασχολημένος, αφού είχε έρθει η οικογένεια μαζί του. Γενικά μου αρέσει σε κάθε πόλη που είμαι να βγαίνω έξω από το ξενοδοχείο και να περπατάω. Χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Ξέρω πως ανά πάσα στιγμή μπορώ να καλέσω ένα ταξί και να με φέρει πίσω στο ξενοδοχείο. Μου αρέσει να περιπλανιέμαι, γιατί αλλιώς δεν περνά η μέρα, όταν παίζουμε εκτός έδρας. Μετά την πρωινή προπόνηση, έχω μία ολόκληρη μέρα στη διάθεσή μου. Αφού φάω και μου κάνουν μασάζ, για να μην είμαι πιασμένος, βγαίνω για βόλτα. Συνήθως μόνος μου. Αλλες φορές έρχεται μαζί και ο Νέιτ Ουόλτερς, ο άλλος rookie, με τον οποίο κάνω πολλή παρέα και κάθομαι στο αεροπλάνο μαζί του, πίσω – πίσω. Μου κάνει εντύπωση όλος ο θόρυβος που γίνεται στην Ελλάδα γύρω από τ’ όνομά μου. Δεν το περίμενα. Παρακολουθώ μέσω του NBA Greece τα όσα γράφονται για μένα, αλλά και διαβάζω τα μηνύματα και τα σχόλια στο προφίλ μου στο Facebook. Νιώθω όμορφα αλλά κι άβολα, αφού δεν είμαι μαθημένος στο να τραβώ την προσοχή του κόσμου. Ελπίζω η παρουσία μου εδώ ν’ αποτελέσει κίνητρο και γι’ άλλους Ελληνες παίκτες και να έρθουν στο ΝΒΑ. Ελπίζω ο επόμενος να είναι ο αδερφός μου ο Θανάσης και μετά τα μικρότερα αδέρφια μου, ο Κώστας και ο Αλέξανδρος! Θα έχει πλάκα. Υπάρχουν παιδιά που μπορούν να παίξουν εδώ, όπως ο Χαραλαμπόπουλος. Το πιστεύω».
Ανυπομονώ για το All Star Weekend.
«Αυτό που ανυπομονώ είναι να έρθει ο Φεβρουάριος και να παίξω στο Rookie Challenge. Να είμαι ο πρώτος Ελληνας που θα έχει συμμετοχή στο All Star Weekend του ΝΒΑ. Απ’ όσο ξέρω θα είμαι στο παιχνίδι. Ελπίζω να ξεκινήσω και βασικός. Μακάρι να έρθει και ο Νέιτ Ουόλτερς, ο συμπαίκτης μου. Το κρύο εδώ είναι ανυπόφορο. Για κανέναν λόγο δεν κυκλοφορώ πεζός. Θα παγώσω. Πολύ χιόνι! Και πάλι καλή χρονιά σε όλους! Να είστε καλά και να παρακολουθείτε τους Μπακς! Γιάννης»…
