Πριν από λίγες ημέρες, όταν δημιουργήθηκε αδικαιολόγητος θόρυβος για κρητικά αγρίμια που είχαν φονευθεί νόμιμα στη νησίδα Ντία (Νόθα) σε τηλεοπτικό, μα και άλλα ρεπορτάζ, ξαναθυμήθηκαν το Κρι – Κρι.
Ούτε μια φορά δεν ανέφεραν το αγρίμι της Κρήτης όπως είναι. Κρι – Κρι ήταν ένα που ονομάστηκε έτσι από τους Αμερικανούς. Ενα και μοναδικό αγρίμι που προσφέρθηκε το έτος 1949 στον πρόεδρο Τρούμαν από τον αλησμόνητο φίλο Ευτύχη Πρωτοπαπάδακη, κοινοτάρχη τότε του Επανωχωρίου Σελίνου και που… τέλειωσε τη ζωή του το αγρίμι αυτό σε ζωολογικό κήπο της Ουάσιγκτον.
Και στο ενετικό λιμάνι συναντάμε πλοιάρια που πραγματοποιούν, όπως αναφέρεται σε διαφημιστικά πανό, κρουαζιέρες στο νησί των Κρι – Κρι. Μην νοθεύσουμε πλέον και το όνομα του περήφανου αγριμιού της Κρήτης.
Αν έχει κάποιος π.χ. κάποιο σκυλί που το έχει ονοματίσει… Αζόρ, όπου βλέπουμε σκύλο θα τον φωνάζουμε Αζόρ; «Όπως εις το στερέωμα υπάρχει μια σελήνη, είναι στον κόσμο μοναχό το κρητικό αγρίμι».
