Εν ουδεμιά περιπτώσει πρόκειται περί βλακών. Ούτε περί ηλιθίων. Με χαρά και συγκίνηση άκουσε ο λαός της Αττικής την αναγγελία των έργων στο Ελληνικό και την γραμμή 4. Χαρά θεού και διαβόλου. Σύμπραξη αμφοτέρων των θρησκευτικών ιδεολογιών. Η παραλιακή θα αναπλασθεί και η Κυψέλη θα αναβαθμισθεί. Χαρές τραγούδια και πυροτεχνήματα όλη νύχτα.
Τα έργα αυτά δεν θα γίνουν στην Δεσκάτη των Γρεβενών ούτε στις Σάπες της Κομοτηνής. Είναι έργα που θα τονώσουν το παραλιακό μέτωπο και θα εξυπηρετήσουν τους ανθρώπους-καρδερίνες που κατοικούν στις περιοχές του Γαλατσίου και του Κολωνακίου. Είναι πλέον δεδηλωμένο ότι δεν θα ασχοληθούμε με το Άκτιον της Πρεβάζης ούτε με την Παλιόχωρα Χανίων. Πολύ μακριά βρε παιδί μου. Εντοπίζουμε το ενδιαφέρον μας, όπως εδώ και εκατό χρόνια, στην συμβολή των οδών Πατησίων και Ιουλιανού. Πέραν τέτοιων συμβολικών διασταυρώσεων απεκδυόμεθα πάσης ευθύνης και σπατάλης χρημάτων. Τελείωσε, η Φλώρινα και τα Δίκαια του Έβρου μπορούν από τούδε να χαρακτηρίζονται ως ξένα εδάφη. Μπορεί ο Βενιζέλος να χρησιμοποίησε την βία κατά των Βουλγάρων αλλά εμείς δεν θέλουμε πλέον εχθροπραξίες με τους φιλήσυχους γειτόνους μας. Πάρτε τα και αφήστε μας να οργανώσουμε τα κάτω Πετράλωνα και τις Κουκουβάουνες. Τόποι ιστορικοί , αν σκεφτεί κανείς πως εκεί ξεκίνησε την καριέρα του ο Βασίλης Καράς. Τα λαϊκά άσματα της ξενητειάς, της κακομοιριάς και της τσικουδιάς στα Σεπόλια ήταν εμπνευσμένα και όχι στα Σέρβια Κοζάνης.
Στην Αττική θα πέσει το εκατομμύριο και στην Καστοριά λίγη βροχή κατά τους χειμερινούς μήνες. Κάτι περισσότερο νομίζω πως θα ήταν υπερβολή. Μέχρις εκεί φτάνει το μαραμένο μυαλουδάκι των υπουργών και των χιλιάδων ψηφοφόρων τους.
Σε ελάχιστα χρόνια το λεκανοπέδιο θα φιλοξενεί περίπου οκτώ εκατομμύρια δυστυχισμένες και ανύποπτες ψυχές. Εκεί θα γεννιούνται, θα κλωσάνε και θα πεθαίνουν οι απόγονοι του Λεωνίδα και του Παυσανία.
Η οικονομική ζωή της χώρας θα ξεκινάει στο Μπογιάτι και θα τελειώνει στον Σκαραμαγκά και οι αναπνοές των Αθηναίων θα ξεκινάνε με εισπνοή και θα καταλήγουνε με εκπνοή στο Σισμανόγλειο πνευμονολογικό Νοσοκομείο. Η Αττική τείνει να γίνει πιο πυκνοκατοικημένη και από το Χόνγκ Κόνγκ. Τους φάγαμε κι αυτούς, τι άλλο θέλετε λοιπόν?
Η επένδυση του Ελληνικού θα ήταν εθνικά περισσότερο ωφέλιμη στην Κεραμωτή της Καβάλας όπως και τα χρήματα για την γραμμή 4 θα ήταν επωφελέστερα να χρησιμοποιηθούν στην σιδηροδρομική σύνδεση της Ηγουμενίτσας με την Καλαμπάκα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, η εδαφική συρρίκνωση είναι το υφέρπον πρόγραμμα και μάλιστα σε άγνοια ακόμη και Υπουργών. Μας πείθουν και μας υποψιάζουν οι καθημερινές ραδιοφωνικές ενημερώσεις για την κίνηση στην Πανόρμου και στην Χαμοστέρνας. Με την κίνηση στο Αγρίνιο και στην Εγνατία οδό ας ασχοληθεί η Αλβανική Κυβέρνηση. Η Γαλατσίου και η Φειδιππίδου βρίσκονται στο μικροσκόπιο της τροχαίας, η Κατερίνη και η Καλαμάτα είναι αμφότερες εγγεγραμμένες εις τα αμελέτητά μας.
Προσυπογράφω μέχρι κεραίας. Πρόκειται περί εγκλήματος εθνικών διαστάσεων, μεγαλύτερου και από τη Μικρασιατική καταστροφή. Η αρχή του βρίσκεται στη δεκαετία του 1950, τότε που η Αττική άρχισε να προβάλλεται ως η γη της επαγγελίας για τους νεοέλληνες. Με την άφρονα πολιτική των τότε κυβερνώντων και με πολιορκητικό κριό την επαίσχυντη επινόηση της αντιπαροχής το τοπίο της Αττικής αλλοιώθηκε μέχρι καταστροφής, ενώ συγχρόνως ξεκινούσε η ερήμωση της υπαίθρου. Οι υπεύθυνοι για τον όλεθρο αυτό βρίσκονται μέχρι σήμερα στο απυρόβλητο. Ελπίζω και εύχομαι ο ιστορικός του μέλλοντος να είναι αμείλικτος – αν και η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη.