Κύριε διευθυντά,
αυτό το διάστημα από αρμόδιους υπουργούς, διάφορους καλοθελητές των περισσότερων ΜΜΕ, μεγαλοδημοσιογράφοι, εργατολόγοι, όταν μιλάνε για τα προβλήματα των συνταξιούχων η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από τα αναδρομικά, πόσα θα πάρουν οι συνταξιούχοι, πότε θα τα πάρουν, βάζουν ημερομηνίες, ως προς το χρόνο απόδοσης, πάμε λίγο πίσω, λόγω έλλειψης προσωπικού και για να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, αλλά και για να μην ξεχνιόμαστε ότι οι προθεσμίες τρέχουν να προλάβετε να κάνετε αγωγές για να είστε σίγουροι ότι θα πάρετε τα αναδρομικά, μάλιστα το τελευταίο διάστημα λένε ότι πρέπει να προσφύγουν και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια. Όλοι αυτοί οι κύριοι αποφεύγουν να πουν ότι οι προσφυγές που έγιναν το 2017 στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια απορρίφθηκαν με τον απαράδεχτο τρόπο και το σκεπτικό ότι δίκαια έγιναν λόγω δημοσιονομικού συμφέροντος. Οι περικοπές που έγιναν στους συνταξιούχους ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια από τις κυβερνήσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, 13η και 14η σύνταξη, το κόψιμο του ΕΚΑΣ κ.λπ. ισοδυναμούν με 7,5 δισ. ευρώ το χρόνο και αυτό το ποσό λείπει από το εισόδημα μας, χρήματα πληρωμένα από εμάς. Δεν υπάρχει καλύτερη απόδειξη που διαπιστώνει το συνδικαλιστικό κίνημα, ότι δεν κυβερνούν τα δικαστήρια, όλες οι περικοπές έγιναν με πολιτικές αποφάσεις και μάλιστα τα Δικαστήρια ήρθαν εκ των υστέρων να νομιμοποιήσουν αυτές τις περικοπές.
Τα μέτρα που αποτρέψαμε, και δεν υλοποιήθηκε η περικοπή της προσωπικής διαφοράς, που για τους συνταξιούχους του ΟΑΕΕ, έφτανε μέχρι και 500 ευρώ το μήνα, η επαναφορά από το 50% στο 70% εκεί που ήταν πριν για τις συντάξεις χηρείας, να μην πέσει στα 5.600 το αφορολόγητο, ακόμα και κάποιες επιστροφές, οφείλεται σε αγώνες του συνταξιουχικού κινήματος τα τελευταία χρόνια.
Θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα αν είχαμε μεγαλύτερη συμμετοχή στα Σωματεία και στο κίνημα συνολικότερα.
Σήμερα κάνουν μεγάλη προσπάθεια να μας πείσουν να αποδεχθούμε ό,τι έγινε – έγινε, να συνηθίσουμε να ζούμε με τις κουτσουρεμένες συντάξεις, χωρίς πολλά – πολλά δικαιώματα, στην υγεία, στο δικαίωμα στη δουλειά για τα παιδιά μας, στην παιδεία για τα εγγόνια μας κ.λπ. Με το επιχείρημα δεν αντέχει η οικονομία, περνάμε κρίση, τώρα πανδημία και ότι προέχουν τα εξοπλιστικά προγράμματα, για την ασφάλεια της χώρας και άλλα πολλά.
Ανεξάρτητα από τις πολιτικές επιλογές που κάνει ο καθένας μας δεν πρέπει να νομιμοποιούμε στη συνείδησή μας όλα αυτά τα επιχειρήματα, που τσακίζουν τη ζωή μας, αλλά και τις επόμενες γενιές. Τι να κάνουμε δηλαδή:
• Να αποδεχθούμε τα όρια συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 και βλέπουμε.
• Να αποδεχθούμε ότι τέρμα τα δώρα μας, παρά του ότι πληρώσαμε γι’ αυτά.
• Να αποδεχθούμε τις περικοπές στις κύριες και επικουρικές συντάξεις μας που σε ορισμένους ξεπερνά το 50%.
• Να αποδεχθούμε τα χαμηλά ποσοστά αναπλήρωσης και υπολογισμού των Συντάξεων.
• Να αποδεχθούμε την κατάργηση του ΕΚΑΣ, βοήθημα στους χαμηλοσυνταξιούχους για να ζουν χωρίς καμία ουσιαστική αύξηση στις συντάξεις τους.
Να αποδεχθούμε ότι εκατοντάδες χιλιάδες συνάδελφοι και συναδέλφισσες περιμένουν χρόνια να πάρουν τη σύνταξή τους.
• Να αποδεχθούμε ότι οι συντάξεις χηρείας παραμένουν κουτσουρεμένες αν και επαναφέραμε το ποσοστό στο 70% με τροπολογία αφαιρούν την προσωπική διαφορά και μετά κάνουν τον υπολογισμό.
• Να αποδεχθούμε ότι οι συνταξιούχοι δεν έχουν δικαίωμα στον κοινωνικό θεραπευτικό τουρισμό, μάλιστα στους συνταξιούχους του ΟΑΕΕ έχουν κρατήσει 35 εκατομ. που είναι αδιάθετα.
• Να αποδεχθούμε τη συμμετοχή στα φάρμακα που είναι μεγάλη και ιδιαίτερα στους συυνταξιούχους που έπαιρναν ΕΚΑΣ.
• Να αποδεχθούμε την υποβάθμιση του συστήματος Υγείας και τη δύσκολη πρόσβαση που έχουμε στις δομές του.
Για όλα αυτά οι συνταξιούχοι δεν θα μείνουν σιωπηλοί.
Θα συνεχίσουν τον αγώνα αξιοποιώντας όλες τις μορφές που καλά ξέρουμε να χρησιμοποιούμε. Το χρωστάμε στις προηγούμενες γενιές που αγωνίστηκαν, στον εαυτό μας, αλλά κυρίως στα παιδιά και εγγόνια μας, για ενα καλύτερο αύριο.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Στέλιος Πετράκης
Μέλος του Σωματείου Συνταξιούχων ΟΑΕΕ Χανίων
