Δεν ξέρω τι να… […πω…] …παίξω στα παιδιά

Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται οι δύσκολοι καιροί που περνάμε δεν έχουν τελειωμό. Γιατί πέραν των οικονομικών δυσκολιών που περνά η χώρα μας, έχουμε κι άλλα πιο σοβαρά προβλήματα που αφορούν την ίδια την κοινωνία και τις συμπεριφορές της. Να θυμίσω ότι σε παλαιότερες εποχές που η ελληνική κοινωνία ήταν πιο φτωχοποιημένη, δεν αντιμετώπιζε σε τέτοιο βαθμό, όπως εμείς σήμερα, προβλήματα εσωτερικής ισορροπίας. Και καλά εμείς οι μεγαλύτερες γενιές δεν έχουμε ακόμα και τόσα πολλά να χάσουμε… άλλωστε εμείς είμαστε αυτοί που έστησαν αυτό το σαθρό… κοινωνικό, πολιτικό – οικονομικό οικοδόμημα. Οι νεότερες γενιές όμως, έχουν να χάσουν πολλά… τη ζωή τους. Ολες αυτές οι σκέψεις και η απαισιοδοξία μου βγαίνουν τώρα που παρακολουθώ τις εξελίξεις στα Λύκεια εδώ στην πόλη μας. Υγεία και παιδεία λέμε… ότι είναι τα δύο βασικά αγαθά για τον άνθρωπο. Απλώς το λέμε έτσι… για να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας… γιατί τα δύο αυτά πολύτιμα αγαθά σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές είναι που απορρυθμίζουν και απαξιώνουν οι κυβερνώντες. Κι έτσι αυτές τις μέρες, βγήκαν στους δρόμους και παλεύουν τα παιδιά της Δευτεροβάθμιας μόνα τους, λες και δεν μας αφορούν τα προβλήματά τους. Γιατί αυτήν τη φορά έχουν σοβαρά αιτούμενα. Αυτήν τη φορά δεν κάνουν καταλήψεις για το αν οι τυρόπιτες θα είναι στρογγυλές, αλλά για να εναντιωθούν στην προχειρότητα και στις ανισότητες που προσπαθεί να περάσει το Υπουργείο Παιδείας με την περιβόητη μεταρρύθμιση στο Νέο Λύκειο. Να αναφέρω επιγραμματικά: Διδακτέα ύλη τόση που δεν μπορεί να διδαχθεί στη σχολική χρονιά, στην οποία όμως το παιδί θα εξετάζεται, γιατί υπάρχει πλέον η περιβόητη τράπεζα θεμάτων. Το Λύκειο εντατικοποιείται πλέον και στις τρεις τάξεις, με αποτέλεσμα πλέον… όσοι πολύ οικονομικά δυνατοί προσέλθετε. Στόχος μοναδικός πλέον από την Α’ Λυκείου είναι η βαθμοθηρία και όχι η μάθηση. Ακόμα να μην ξεχνάμε και τα Επαγγελματικά Λύκεια, τα οποία, αφού τα υποβάθμισαν, κατάργησαν αρκετές ειδικότητες απ’ αυτά, οι οποίες υπάρχουν πλέον μόνο σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.
Μέσα σ’ όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο μαθητόκοσμος, αντιμετώπισε και την ανάρμοστη συμπεριφορά της Αστυνομίας. Ετσι μάθαμε από μαθητές και γονείς του 2ου Λυκείου Χανίων ότι μετά το πέρας της πορείας για την 17 Νοέμβρη προσήχθησαν μαθητές, οι οποίοι καταγγέλλουν ότι υπέστησαν ψυχική και σωματική βία κατά τη διάρκεια της κράτησής τους στο Αστυνομικό Μέγαρο.
Επειδή πλέον είναι ξεκάθαρο ότι με αυτήν την κυβέρνηση και ιδιαίτερα με αυτόν τον υπουργό Παιδείας τα προβλήματα όχι μόνο δεν θα λύνονται, αλλά θα οξύνονται όσον αφορά τον χώρο της παιδείας, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν μπορούμε να μένουμε απλοί παρατηρητές. Είναι αδιανόητο οι θεσμικοί μας φορείς αυτές τις μέρες να συσκέπτονται για διάφορα χρόνια προβλήματα της πόλης και για το ουσιώδες, αλλά και επίκαιρο θέμα της παιδείας, με τα σχολεία να παραμένουν κλειστά, να μην ασχολούνται. Ακόμα οι τοπικοί θεσμικοί φορείς θα πρέπει να απαιτήσουν να μάθουν και να μας ενημερώσουν τι έγινε με τους μαθητές που προσήχθησαν στο Αστυνομικό Μέγαρο. Είτε το θέλουμε είτε όχι είμαστε μέρος του προβλήματος, πολύ δε περισσότερο αυτοί που ασκούν εξουσία. Πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να βρούμε διαύλους επικοινωνίας με τη μαθητική κοινότητα… αν έχουμε φυσικά να τους πούμε κάτι.