ΔΕΝ είναι μόνο τα αυγουστιάτικα φεγγάρια που συνεπαίρνουν “ποιητές” και απλούς πολίτες που ζητούν τη “φυγή” στο όνειρο, στα φεγγαρογνέματα (φωτο, 1). Είναι και εκατοντάδες συγγραφείς, εικαστικοί, αστρολόγοι και λοιποί δημιουργοί που δίνουν ο καθένας από τη δική του σκοπιά, μια διαφορετική εξήγηση στη λάμψη, στο σχήμα, στο μέγεθος και στο χρώμα του Φεγγαριού.
ΕΙΝΑΙ και οι αυγουστιάτικες ειδήσεις που -παρά την αντίθετη ρήση του Umberto Eco- μακάρι οι φετινές να μην έχουν το καταστροφικό περίβλημα και την έκταση του “μοχθηρού” Ιούλη.
Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, όσο καλοσυνάτος κι αν δείχνει, είναι εξ ονόματος αυτοκρατορικός, υπεροπτικός και επίφοβος. Έτσι που η παροιμία “κι από Αύγουστο, χειμώνας”, να μας προετοιμάζει για πιθανές ανατρεπτικές καιρικές συνθήκες. Μακάρι να μη συμβούν.
ΕΙΝΑΙ κι ο μήνας των θερινών αδειών, διακοπών και ξεκούρασης για τους περισσότερους εργαζόμενους. Δεν παύει να είναι κι ο μήνας της αγωνίας να βρεις γιατρό στα δημόσια νοσοκομεία ή κάποιον αρμόδιο υπάλληλο στη θέση του, όταν έχεις μια επείγουσα, έκτακτη υπόθεση ή και προγραμματισμένο ραντεβού!
ΕΚΕΙΝΗ η ρήση, «Αύγουστε, καλέ μου μήνα να ΄σουν δυο φορές το χρόνο», ίσως από φέτος να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αφού όλες οι παράμετροι -εδώ και χρόνια αυτό- έχουν αλλάξει προς το χειρότερο. Ας πούμε, με τον υπερτουρισμό που αναπτύσσεται αυτήν την περίοδο στην Ελλάδα, άντε να βρεις κατάλυμα να αναπαυτείς ή να ενοικιάσεις σπίτι για το παιδί σου που πέρασε σε κάποια ανώτατη σχολή.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ και φέτος, οι περισσότεροι Έλληνες θα κάνουμε διακοπές στα σπίτια μας -πού λεφτά για ταξίδια, με την ακρίβεια των στοιχειωδών επιβίωσης, τα εισιτήρια και τη βενζίνη στα ύψη; Εδώ και πολλά χρόνια χαζεύουμε τους… τυχερούς που “πετάγονται” στο εξωτερικό, στα νησιά ή στα χωριά τους.
ΩΣΤΟΣΟ, ας χαρούμε κι αυτό το λίγο που μας επιτρέπεται.
