ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ της “Ελληνισµός και Ευρώπη” (έκδ. Ίδρυµα Γουλανδρή), η γνωστή Ελληνίδα λογία Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ γράφει για το εύρος, την αναγκαιότητα και την επήρεια της γλώσσα µας στις άλλες, κυρίως τις ευρωπαϊκές (οι υπογραµµίσεις είναι δικές µας):
«Θα πω απλά ότι η επιστηµονική σκέψη που έδωσε στην Ευρώπη την
τ ε χ ν ο λ ο γ ι κ ή της υπεροχή, έχει τη ρίζα της στο κ ρ ι τ ι κ ό πνεύµα, όπως το δίδαξε ο αρχαιοελληνικός ορθολογισµός. Είναι χαρακτηριστικό ότι σχεδον σ’ όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες τα ο ν ό µ α τ α των επιστηµών είναι ελληνικά, όπως άλλωστε είναι ελληνικοί και οι ό ρ ο ι που δηλώνουν τη µητέρα των επιστηµών, τα
µ α θ η µ α τ ι κ ά, καθώς και τη µητέρα της σκέψης τη φ ι λ ο σ ο φ ί α.
«Ας προσθέσω ότι ελληνικό σ’ όλες τις γλώσσες είναι το θ έ α τ ρ ο κι ας θυµίσω, και το ειδωλολατρικό σαρκικό βίωµα, ότι όλες οι λέξεις σχετικά µε τον έ ρ ω τ α µένουν και είναι ελληνικής καταγωγής (παιδεραστία, αφροδισιακά νοσήµατα, λεσβία κ.λπ.) Όσο για τα πολιτιστικά θέσµια δεν ξεχνώ ότι η θρησκευτική σχεδόν προσήλωση στα δικαιώµατα του ανθρώπου, στα πλαίσια της ευνοµούµενης π ο λ ι τ ε ί α ς έτσι όπως την εκφράζουν η ισογονία , η ισονοµ ία, η ι σ η γ ο ρ ί α (η ισότητα δηλαδή λόγου) και η ι σ ο π ο λ ι τ ε ί α, προσήλωση που χαρακτηρίζει τη δηµοκρατικότατη Ευρώπη, οφείλεται αναµφισβήτητα στο αρχαελληνικό βίωµα της αρετής».
ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ µέχρι σήµερα, η ελληνική γλώσσα οµιλείται ακατάπαυστα κυριαρχώντας στον ίδιο ελληνικό χώρο και εκτός αυτού, αλλά και στο χρόνο. Με την κινεζική, δεν γνωρίζω άλλη γλώσσα µε τόσο δύναµη, τόση διάρκεια και ζωντάνια, τόση επιδραστικότητα. Η γλώσσα µας γοητεύει µε την ακριβολογία της και τον απέραντο πλούτο αποχρώσεων. ∆ιευκολύνει δε τη σηµερινή τεχνολογία να αποδώσει όρους που καµιά άλλη γλώσσα δεν µπορεί…
ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ µας και τα µάτια µας, λοιπον, µε έναν έρωτα ατέλειωτο γι αυτήν καθώς και τους υπέροχους ιδιωµατισµούς της (κρητικό, ποντιακό, ηπειρωτικό, θρακικό κ.λπ.), µέσω των οποίων διασώζονται και οι αιωνόβιες παραδόσεις µας.
