-(Ατύχηµα, ή…;) Το “ατύχηµα” στη Λιβύη (φωτ.) µε τους 5 νεκρούς Έλληνες αξιωµατικούς, νοµίζουµε ότι έχει περισσότερες διαστάσεις από ένα απλό θανατηφόρο συµβάν. Οι άνθρωποι πήγαν να συνδράµουν µε ανθρωπιστική βοήθεια µια χώρα βαθιά διχασµένη και κατεστραµµένη από τον πληµµυρικό κυκλώνα Ντανιέλ, µε χιλιάδες νεκρούς. ∆υστυχώς, ο αµείλικτος εµφύλιος στη χώρα διαρκεί από την περίοδο του θανάτου του Καντάφι, ενώ ξένα συµφέροντα δεν επιτρέπουν στη χώρα να ανασάνει. Σε κάθε εµφύλιο τα κίνητρα είναι πολλαπλά και τα ατυχήµατα δεν είναι πάντα “ατυχήµατα”. Γι’ αυτό απαιτείται ενδελεχής έρευνα.
-(Κακοκαιρία Daniel και επιπτώσεις) Μετά τη Θεσσαλία µε τις κατακλυσµιαίες βροχές, τις καταστροφές υποδοµών και πλήθος κατοικιών, µε τους νεκρούς και τις χιλιάδες απώλειες σε φυτικό και ζωικό κεφάλαιο, ο µεσογειο-κυκλώνας “Daniel” (medicane) έπληξε και τη Λιβύη. Η καταστροφή στη χώρα αυτή (περιοχή Ντέρνα) είναι ανείπωτη… Ως εκ τούτου, οφείλουµε να αντιληφθούµε ότι η Μεσόγειος είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στην κλιµατική αλλαγή και τις πρωτόγνωρες σφοδρές καταιγίδες. Η υπερθέρµανση του πλανήτη προκαλεί την επέκταση των υδάτων και την άνοδο της στάθµης της θάλασσας. Αυτό σηµαίνει µεγαλύτερη διάβρωση των ακτών. Η δε αύξηση των πληµµυρών σε νησιωτικές περιοχές και τη βόρεια Αφρική µε τις χαµηλές παράκτιες περιοχές, απειλεί άµεσα µε κίνδυνο αφανισµου ολόκληρες πόλεις και εκτάσεις. Το θέµα της διάβρωσης των κρητικών ακτών -που µας ενδιαφέρει άµεσα- είναι παλιό µε τους επιστήµονες να το επισηµαίνουν τακτικά, όµως όλες οι κυβερνήσεις κωφεύουν.
-(Καταστροφές και συµµετοχή στρατού) Μετά τα “Θεσσαλικά” και τη δυσκολία αποκατάστασης της περιοχής, η κυβέρνηση επεξεργάζεται ήδη σχεδιο, βάσει του οποίου µεγάλο µέρος της πολιτικής προστασίας µεταφέρεται στην ευθύνη του υπουργείου Εθνικής Αµυνας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την άµεση ανταπόκριση του κρατικού µηχανισµού. Ο χειρισµός του στρατού σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πολύ λεπτός και νοµίζουµε ότι οι όροι συµµετοχής του θα πρέπει να γίνουν ευδιάκριτοι. Η άµεση ανταπόκριση του στρατού σε εκκλήσεις της πολιτείας, δεν θα αφορά σίγουρα µόνο ακραία φυσικά φαινόµενα (πληµµύρες, πυρκαγιές, σεισµοί κ.λπ.), αλλά και βοήθεια σε άλλες έκτακτες συνθήκες. Μια είναι εφεξής η βεβαιαότητα: τα ακραία και επικίνδυνα φυσικά φαινόµενα θα µας απασχολούν κάθε µέρα. Οι επιστήµονες θα τα αποδίδουν στην κλιµατική αλλαγή (και έτσι είναι), αλλά και στην οργιώδη καπιταλιστική ανάπτυξη (σίγουρο αυτό). Πιο παλιά που η επιστήµη δεν είχε αναπτυχθεί τόσο, οι φυσικές καταστροφές αποδίδονταν (από εξωεπιστηµονικούς φορείς) στην οργή του Θεού (θεοµηνία) που προκαλεί η ανθρώπινη έπαρση µε τα έργα της. Κάπου αυτές οι δυο φαινοµενικά διαφορετικές ερµηνείες συνυπάρχουν…
-(Κινητικότητα) Είναι ευχάριστο ότι µε αυτές τις εκλογές η πολιτική επιστρέφει στην έννοια της συµµετοχικότητας. Το πλήθος των υποψηφίων για τις δηµοτικές και περιφερειακές εκλογές σε όλη τη χώρα δηλώνει ότι κάτι αλλάζει. Το φαινόµενο µάλιστα νέων ατόµων που ενδιαφέρονται για τα κοινά (Μανιµανάκη, Λουτσέτης κ.λπ.) δεν είναι µόνο ενθαρρυντικό, αλλά και ελπιδοφόρο. Οι αλλαγές που επιθυµούµε πρώτα ξεκινάνε από εµάς τους απλούς πολίτες που οφείλουµε να σπάσουµε παλιά ταµπού. Η πολική δεν είναι υπόθεση µερικών “τζακιών”, ούτε τρανταχτών ονοµάτων. Είναι θέµα του καθενός µας, εκδηλωτικού ή σιωπηλού, ενεργού ή ουδέτερου µέλους της κοινωνίας µας. Είµαστε όλοι σε ένα πλοίο και όλοι έχουµε την ευθύνη της πορείας του.
