Δεύτερη Ανάγνωση: Ο Έξω Ελληνισμός κι εμείς (Αυστραλία)

ΜΕ ΔΥΟ του άρθρα (φωτ.), το ένα για την κατάσταση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στην Αυστραλία και το άλλο για τον ενισχυμένο “Μακεδονισμό” των Σκοπιανών της Αυστραλίας, μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών, ο καθηγητής και πρόεδρος του ΑΙΜΣ (Αυστραλιανό Ινστ. Μακεδονικών Σπουδών), κ. Αναστάσιος Μ. Τάμης, διεκτραγωδεί την αποτυχία των ελληνικών κυβερνητικών παρουσιών στην Αυστραλία. Αλλά, και την τραγική αποτυχία της ελληνικής διπλωματίας στο Σκοπιανό!
ΤΑ ΔΥΟ άρθρα είναι αξιοπρόσκετα και ενδιαφέροντα. Παρουσιάστηκαν, σε μορφή ένθετου στην εφημερίδα “Χανιώτικα νέα” (Φεβρουάριος, 2023)· είναι καυτά και προκαλούν θλίψη, γιατί αφορούν τον Ελληνισμό της Διασποράς και τον αντίκτυπο που έχει σ’ αυτόν κάθε πολιτική πρωτοβουλία στην Ελλάδα.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ, ήμουν και είμαι αντίθετος με τη συμφωνία των Πρεσπών, διότι, μετά την υπογραφή της, οι Σκοπιανοί -όπως επισημαίνει κι ο κ. Τάμης- δεν δέχονται να συμβιβαστούν: ούτε με την αφαίρεση των μακεδονικών ελληνικών συμβόλων (ήλιος της Βεργίνας), ούτε με το όνειρο της “Μεγάλης Σλαβικής Μακεδονίας”. Αλλά, ούτε και με τις υποχρεώσεις τους περί αλλαγών άρθρων στο σύνταγμά τους. Και ρωτούμε; Αφού ασυλλόγιστα δεχτήκαμε στα βόρεια σύνορά μας να δημιουργηθεί ένα κρατίδιο με το όνομα “Βόρεια Μακεδονία”, αυτό δεν υπονοεί ότι πρέπει να “υπάρχει” και ένα άλλο, αλύτρωτο, (η νότια Μακεδονία) που κατέχεται, όπως πιστεύουν οι Σκοπιανοί, από την Ελλάδα; Ποιος μας βεβαιώνει ότι, οι νέες γενιές των Σκοπιανών δεν θα εκπαιδεύονται με το όνειρο της ένωσης της βόρειας με τη νότια Μακεδονία; Και πώς δεχτήκαμε να υπάρχει εθνότητα και γλώσσα “μακεδονική” με σλαβοβουλγαρική γραφή και καμιά ελληνογράμματη λέξη; Και τι θα πει “μακεδονική” γλώσσα την οποία απορρίπτουν οι γλωσσολόγοι μας;
…ΑΠΛΑ, διαπιστώνουμε πως οι Έλληνες της Διασποράς -καμιά φορά πιο Έλληνες από μας- έχουν να αγωνιστούν όχι μόνο με τις αποτυχίες της ελληνικής διπλωματίας σε καίρια ζητήματα που τους απασχολούν (ας πούμε, η ψήφος τους στις προσεχείς ελληνικές εκλογές), αλλά και με τη μη συμπαράσταση του ελληνικού κράτους σε θέματα όπως είναι η υποστήριξη της ελληνικής Κοινότητας και της ελληνικής γλώσσας. Ως πότε θα αφήνουμε τις άλλες εθνότητες (Σκοπιανούς, Τούρκους κ.λπ.) να αλωνίζουν διακινώντας τις δικές τους περί “Ιστορίας” απόψεις στην αλλοδαπή;