«Δεν χρειάζονται φυσικές καταστροφές για να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας» [Δένδιας και Τσαβούσογλου, Υπ.Εξ Ελλάδας και Τουρκίας.
(Άδανα, 12-2-23)]
Ι.-ΑΛΙΜΟΝΟ στους λαούς που συνεργάζονται και ομονοούν μόνον όταν αυτό επιβάλλεται εξ ανάγκης, όπως ο απροσδόκητος και θανατηφόρος σεισμός σε Τουρκία/Συρία. Οι θάνατοι είναι ανυπολόγιστοι απειράριθμες οι υλικές καταστροφές, ενώ και τα εκατομμύρια προσφύγων στους δρόμους κινδυνεύουν, εκτός από την ασιτία, από πάμπολλες επιδημίες.
ΣΕ ΟΛΟΥΣ μπορεί να συμβεί το αναπάντεχο (φωτ. 1). Και δεν είναι διόλου θέμα “κισμέτ” ή εκ Θεού προερχόμενη καταστροφή (κατά Ερντογάν). Άλλο είναι μια μεγάλη γεωφυσική καταστροφή που συντελείται μετά από αιώνες, κι άλλο μια γεωπολιτική διπλωματία που δημιουργείται κατ’ ανάγκη από αυτήν την καταστροφή. Η δεύτερη δεν επέρχεται πάντα εξαιτίας της πρώτης (1999) και τα “ευχαριστώ” που ακούμε για την ελληνική ΕΜΑΚ, μακάρι να φτάσουν στ’ αυτιά όλων των πολιτικών, ώστε να αλλάξουν τακτική.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ως πολίτες να πιέζουμε τις κυβερνήσεις για το χειρότερο. Οι εικόνες με “το απόλυτο κακό” -τον θάνατο, αλλά και με το “απόλυτο ανθρώπινο μεγαλείο”- τη διάσωση συνανθρώπων από τα ερείπια από τις ΕΜΑΚ -προς τιμή μας που συμμετείχε πρώτη η Ελληνική ομάδα διασωστών- είναι αρκούντως εύγλωττες και πειστικές για την αναγκαιότητα συνύπαρξης και συμβίωσης γειτονικών λαών. Κάθε άλλο σχόλιο περιττεύει.
ΙΙ.-Αυτό που κάνει εντύπωση στους σεισμούς σε Τουρκία/Συρία, είναι ότι τα κτίσματα κατέρρευσαν σαν χαρτόκουτες ή τραπουλόχαρτα! Τεράστιες κατοικημένες περιοχές ισοπεδώθηκαν, λες και έπεσαν δεκάδες ατομικές βόμβες ή κάποιος μετεωρίτης από τον ουρανό. Έτσι, ο σεισμός αποκάλυψε το μέγεθος της διαφθοράς που επικρατεί επί “βασιλείας” Ερντογάν στην Τουρκία: πολυκατοικίες χωρίς θεμέλια(!), άλλες με εγκληματικές παρεμβάσεις (κομμένοι “φέροντες οργανισμοί”) κ.ά. Το τραγικότερο είναι ότι, σε μια πόλη ισοπεδωμένη πλήρως, το μόνο όρθιο κτίριο που έμεινε, χλευάζοντας τους πάντες, είναι αυτό των Τούρκων Πολιτικών Μηχανικών! (φωτό, 2)
ΙΙΙ.-ΟΙ ΣΕΙΣΜΟΙ, δε σκοτώνουν, ή σκοτώνουν ελάχιστους (Ιαπωνία). Αυτά που σκοτώνουν είναι οι κακοτεχνίες, ο μη τακτικός έλεγχος των κτηρίων, η μη εφαρμογή των αντισεισμικών κανονισμών στην ανέγερση, αλλά και η μή κατάλληλη “σεισμική παιδεία” μας. Διαπιστώνει κανείς σωρεία αυθαιρεσιών, εγκληματικές προχειρότητες, ηθελημένη αμέλεια των κατασκευαστών, μη χρησιμοποίηση των υλικών προδιαγραφής (κανονισμός κατασκευής), δωροδοκίες υψηλόβαθμων κυβερνητικών στελεχών, αυθαίρετες (και εκ των υστέρων νομιμοποιημένες!) κατασκευές κ.λπ. Τα παραπάνω οδηγούν στις καταρρεύσεις οικιών και στο θάνατο δεκάδων χιλιάδων αθώων. Όμως οι λαοί (ξανα)ψηφίζουν…
…ΚΑΙ ΕΔΩ;
ΑΠΟ τις στήλες της εφημερίδας έχει τονιστεί πολλές φορές το αναγκαίον της ύπαρξης λεπτομερούς σχεδίου καταφυγής του πληθυσμου (φωτ. 3), όπως κι ο τακτικός έλεγχος της στατικότητας τόσο των δημόσιων κτηρίων, όσο και των πολυκατοικιών. Επιπλέον, είναι αναγκαία η προετοιμασία μαθητών και πολιτών για κάθε ενδεχόμενη φυσική καταστροφή. Επιβάλλεται η επιβολή προστίμων όπου διαπιστώνονται παραβάσεις ή εγκληματικές παρανομίες. Η υποχρεωτική ασφάλιση των κατοικιών (μόνο 2 στα δέκα σπίτια είναι ασφαλισμένα στη χώρα μας!), ας έχει ελκυστικά κίνητρα. Η δε καταγγελία των αυθαιρεσιών σε βάρος του συνόλου να μη θεωρείται “ρουφιανιά”! Οι αρμόδιοι και σήμερα τονίζουν: «Κτίστε γερά σπίτια. Προσοχή στα σίδερα». Στην Ελλάδα οι αντισεισμικοί κανονισμοί είναι μεν σωστοί, όπως λέει ο καθηγητής του ΕΜΠ Θεδόσης Τάσιος, όμως δεν υπάρχουν οι αναγκαίοι έλεγχοι εφαρμογής τους.
…ΣΙΓΟΥΡΑ είναι αναγκαία η συνύπαρξη ατόμων κάτω από την ίδια στέγη, σίγουρα είναι αναγκαία η ειρηνική συμβίωση όμορων κρατών στον ίδιο χώρο. Όμως, αναγκαιότερο όλων είναι το “προλαμβάνειν” και όχι το “θεραπεύειν”.
