…ΘΑ ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ή θα µας ξεπερνούν κάθε φορά οι οποιεσδήποτε καταστροφές;
Πριν λίγες µέρες σηµειώναµε, από αυτή τη στήλη, ότι εφεξής οφείλουµε, όχι µόνο να συνηθίσουµε και να προσαρµοστούµε στις θανατηφόρες φυσικές αλλαγές, αλλά και να προετοιµαστούµε έγκαιρα για τα χειρότερα (επιδηµίες, πανδηµίες κ.ά.)
Ι.-ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ σε Έβρο, Λάρισσα, Βόλο, Καρδίτσα είναι πρωτόγνωρα, απρόβλεπτα. Για τους επιστήµονες, η δηµιουργία “µεσογειακών κυκλώνων” δεν είναι κάτι το νέο, έστω κι αν ήταν µη ήταν αναµενόµενο σε τόσο σύντοµο χρονικό διάστηµα στα µέρη µας. ∆υστυχώς, η δε χώρα µας αποτέλεσε ένα από κέντρα των βίαιων και διαδοχικών φυσικών ξεσπασµάτων: από τους ανυπόφορους καύσωνες (Έβρος) περάσαµε σε βιβλικές πληµµύρες (Θεσσαλία). Με τεράστιες απώλειες τόσο στο φυσικό περιβάλλον, όσο και στο ζωικό στοιχείο της περιοχής. Τα ανθρώπινα θύµατα αγνοούµε πόσα τελικά θα είναι… Τα πάντα αλλάζουν άρδην, µε ανυπολόγιστες συνέπειες στην τοπική και όχι µόνο οικονοµία, στην παραγωγή και στον τρόπο ζωής µας.
ΤΟ ∆ΥΣΤΥΧΗΜΑ µε την Ελλάδα, όπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια, είναι ότι δεν υπήρξαν και δεν υπάρχουν σε κανέναν τοµέα, σοβαρά σχέδια για την αντιµετώπιση οιουδήποτε ακραίου φυσικού φαινοµένου. Φαίνεται πως όλα έχουν αφεθεί στο “όπου βγάλει η κατάσταση”. Πάρτε για παράδειγµα, τα έργα βιτρίνας του δήµου Χανίων. Πόσα από αυτά, όταν και εφόσον ολοκληρωθούν, θα έχουν την ανθεκτικότητα της αντιµετώπισης υψηλών θερµοκρασιών ή κατακλυσµιαίων βροχών; Έχει προβλεφθεί καµιά σχετική υποδοµή ή επιδοµή επί παλαιοτέρων έργων;
ΙΙ.-ΕΠΙΠΛΕΟΝ, έχει γίνει καµιά σκέψη, πριν την ανάθεση της κατασκευής του ΒΟΑΚ, να επανασχεδιαστούν όλα τα µελλοντικά κατασκευαστικά σχέδια εντάσσοντας σ’ αυτά τα νέα δεδοµένα ειδικά µετά τις υπέρµετρες πληµµύρες; Θα µπει σε χρήση η πολυθρυλούµενη “τεχνητή νοηµοσύνη”;
ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ “τσουνάµι” στο Αιγαίο ή στο Κρητικό πέλαγος, τι κάνουµε; Οι επισηµάνσεις του καθηγητή Συνολάκη θα ληφθούν υπόψη, ή όλα θα αφεθούν στην τύχη τους; Ποιον βολεύει άραγε, όταν για τις κακοτεχνίες ευθύνονται οι “ανάδοχες” κατασκευαστικές εταιρίες, ενώ ουδέποτε οι κρατικού υπουργοί που τις επέλεξαν; Προέχει άραγε το µοίρασµα των έργων σε ηµέτερους (παρασκηνιακά), ή η ασφάλεια των πολιτών;
ΙΙΙ.- ΟΣΟ για την “πτώχεια” της πολιτικής κόντρας, αυτή εξαντλείται σε έναν ατελέσφορο καταγγελτικό λόγο από πάσα την αξιωµατική αντιπολίτευση, ενώ θα έπρεπε όλα τα κόµµατα από κοινού να συσκεφθούν για το καλύτερο της χώρας. ∆υστυχώς, ακόµη και στις µεγαλύτερες καταστροφές, αυτό που µετράει για τα κόµµατα είναι το πάση θυσία “κερδος” σε ψήφους.
ΣΥΝΗΘΗΣ η τακτική των εκάστοτε κυβερνήσεων και αντιπολιτεύσεων: για τη µεν κυβέρνηση µετράει η συγκάλυψη της πραγµατικότητας µιας οιασδήποτε καταστροφής, είτε µε ηχηρές υποσχέσεις για το µέλλον, είτε µε “παραιτήσεις” υπουργών της (έστω και σπάνια). Ενώ για την αντιπολίτευση µετράει ο βαθµός “σφοδρότητας” της καταγγελίας της και µόνο.
Γι’ αυτό δεν ελπίζουµε σε καµιά σηµαντική αλλαγή, όσα χρήµατα κι αν δαπανηθούν, όσα κι αν µας δώσει η ΕΕ.
