Ι.-ΟΠΩΣ κι αν ονομάζεται “το καλάθι”, ένα είναι βέβαιο: καθημερινά γίνεται μικρότερο σε προϊόντα και ακριβότερο σε ευρώ! Αν πάτε στα σουπερμάρκετ, οι πελάτες και τα μεγάλα καροτσάκια λιγοστεύουν, ενώ οι πλαστικές σακούλες γεμίζουν με λιγότερα προϊόντα. Αντίθετα, ο κόσμος τρέχει στις λαϊκές (φωτ.), έστω κι αν και εκεί οι τιμές είναι τσιμπημένες!
ΡΩΤΑΜΕ σε σουπερμάρκετ να μας πουν τι σημαίνει, με την καταιγιστική παγκόσμια οικονομική κρίση, ένα “καλάθι του νοικοκυριού”. Η απάντηση είναι απλή, αλλά και πονηρή: «μια φορά την εβδομάδα (κάθε Τετάρτη), ορισμένα προϊόντα εταιριών θα φέρουν ειδικό καρτελάκι με σταθερή τιμή ή έκπτωση! Και κάθε εβδομάδα, θα υπάρχουν και διαφορετικές εταιρίες στο “καλάθι”».
ΛΕΓΕΤΑΙ βέβαια, κατά κόρον, πως σε μια καπιταλιστική οικονομία, όπως η δυτική (και η ελληνική είναι καπιταλιστική), τα πάντα κινούνται στη διελκυστίνδα προσφοράς και ζήτησης. Στην προκειμένη όμως περίπτωση δεν φταίει μόνον ο καπιταλισμός, φταίει κυρίως ο ρωσοουκρανικός πόλεμος για την ακρίβεια: η ενεργειακή κρίση που επέβαλε ο Πούτιν, μετά τις εις βάρος του κυρώσεις, έχει συμπαρασύρει τα πάντα στο πέρασμά της.
ΣΥΝΕΠΩΣ, είναι αφελές, η ημετέρα αξιωματική αντιπολίτευση, μακράν της πραγματικότητας, να βαφτίζει την ακρίβεια με το ονοματεπώνυμο του πρωθυπουργού(!) πιστεύοντας έτσι ότι θα κερδίσει μερικά “ψηφαλάκια”. Αλλού πρέπει να εστιάσει τους αγώνες της.
ΙΙ.-ΑΠΟΡΙΑ μας, για το “καλάθι”: Και πού θα ξέρει ένας πελάτης, ποιες θα είναι οι εταιρίες και ποια τα προϊόντα τους; Άσε που απ’ τη μια εβδομάδα ως την άλλη πολλά γίνονται, όπως σμίκρυνση συσκευασίας (για παράδειγμα οι διαστάσεις, ο όγκος και η ποιότητα του χαρτιου τουαλέτας!). Τι να σου κάνει η σταθερή τιμή, όταν αντί για ένα κιλό προϊόντος, με τα ίδια λεφτά εφεξής θα αγοράζεις μόνο μισό; Έπειτα, γιατί τα σουπερμάρκετ δεν αναρτούν σε εμφανή θέση και με μεγάλα γράμματα τα προϊόντα της εβδομάδας για το “καλάθι”; Είναι δυνατόν όλοι να μπαίνουν στο e-katanalotis.gov.gr που θέσπισε το αρμόδιο Υπουργείο;
ΕΧΟΥΜΕ εκλεγμένη δημοκρατικά κυβέρνηση, υπάρχει και κράτος με τους ελεγκτικούς του μηχανισμούς. Κι αφού την κυβέρνηση την ψηφίζει ο λαός για να παρεμβαίνει δραστικά κάθε φορά που διαπιστώνεται αισχροκέρδεια τιμών, ασυδοσία ή κερδοσκοπία εταιριών, είναι πλέον καθήκον της να εφαρμόζεται ένας αυστηρός έλεγχος των τιμών. Όχι μόνο οι “διορθώσεις” που υπόσχεται ο κ. Α. Γεωργιάδης. Εξάλλου, η κυβέρνηση, έχει ή δεν έχει τη δυνατότητα να επιβάλει πλαφόν τιμών;
ΠΟΛΛΑ μπορεί ένας απλός ψηφοφόρος να προσπεράσει σε μια κυβέρνηση. Όχι όμως και την αυξάνουσα ακρίβεια η οποία διαχρονικά είναι καταλυτική για την έκβαση των εκλογών.
