«Δεν υπάρχει φόβος με τη νέα μετάλλαξη του ιού. Πρέπει να εμβολιαστούμε…», είπε πάλι καθησυχαστικά από τηλεοράσεως ο ειδικός. Να εμβολιαστούμε! Αλλά μέχρι να έλθει εκείνη η ώρα -εάν έλθει ποτέ!- τι γίνεται; Πως θα την βγάλουμε;
«Να μένετε στα σπίτια όσο γίνεται περισσότερο! Διότι με τα κρύα του Γενάρη, του Φλεβάρη και του Μάρτη η μεταδοτικότητα αυξάνει…», προειδοποιεί ξανά ο ειδικός!
Βεβαίως! Γιατί όχι; Πιστοί στο πρωτόλειο, το πιο καλό το σλόγκαν «ΜΕΝΩ ΣΠΙΤΙ» θα μείνουμε μέσα!! Όσο πιο…μέσα γίνεται! Και συγκεκριμένα στην ασφαλή κάμαρά μας. Στο κρεββάτι μας επάνω, για την ακρίβεια! Σκεπασμένοι με δυο μαλακά κουβερτάκια και με το λαιμό τυλιγμένο με το πιο ζεστό κασκόλ μας. Για καλό και για κακό -και για να μην σηκωνόμαστε κάθε λίγο και λιγάκι- έχουμε το τραπεζάκι στο πλάι, φουλαρισμένο του κόσμου τα καλά: Το θερμόμετρο, μωρομάντηλα, μέντες για τον λαιμό, οινόπνευμα, ντεπόν, ένα σακουλάκι γαριδάκια, ένα πατατάκια, τρία κομμάτια κέικ που μας απέμειναν, το κουτί με τα φοντάν, το τσαγάκι μας κι ένα καλό βιβλίο επίσης!
Καλή συντροφιά το βιβλίο, αλλά εξίσου καλή και η τηλεόρασή μας , που θα είναι πάντα ανοιχτή, γιατί πολύ μας διασκεδάζουν οι συνεχείς διαπληκτισμοί υπέρ-επιστημόνων, που κάνουν το κομμάτι τους, διαλεγόμενοι επί παντός…
Τα βλέπουμε λοιπόν όλα εξ αποστάσεις -και εκ του ασφαλούς- και καθόλου δεν μας απασχολούν οι έξοδοι, οι αριθμοί, τα ωράρια, τα πρόστιμα και με ποιον θα συνδιασκεδάσουμε…
Εμείς εξάλλου βρήκαμε τη λύση! «ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ», σε χειμερία νάρκη…
