Διάχυση ιδεών σε ασφυκτικά δομημένους κόσμους

Μιλούν για ελευθερία έκφρασης γνώμης, για διάχυση ιδεών και ανταλλαγή εμπειριών σε μια κοινωνία όπου το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει είναι η επικοινωνία, παρά το γεγονός ότι η κρίση, καθώς λένε, «μας έχει φέρει πιο κοντά». Αναφέρονται σε επαναφορά παλαιότερων αξιών και υπενθύμιση της θνητότητας, όταν το μόνο που προέχει ουσιαστικά, είναι να εκθειάζεται το εφήμερο στο όνομα της ιλιγγιώδους ταχύτητας που επιβάλλει γοργούς ρυθμούς κατάποσης των κάθε λογής φημών και κουτσομπολιών.
Και αυτά δεν λείπουν ούτε από τον χώρο της τέχνης και του πνεύματος, μιας και οι ρυθμοί και εκεί έχουν ξεφύγει από τα λογικά πλαίσια. Πεδίο δόξης λαμπρόν λοιπόν, σε μια εποχή όπου το να επιμένεις σε αξίες και ιδανικά θεωρείται επιεικώς παραλογισμός ή φαντασίωση,  τώρα που αυτοί που είχαν κάτι να πουν, έφυγαν νωρίς.
Ζούμε εποχές έλλειψης αμφισβήτησης που έλαβε στο παρελθόν καθολικό χαρακτήρα. Ζούμε χρονικές περιόδους κατάρριψης των μύθων που εξέθρεψαν γενιές ολόκληρες. Και δεν εννοώ τα στερεότυπα που καλώς εκλείπουν, παρά τις αξίες και το μέτρο σε έναν κόσμο βουτηγμένο στην αλλοτριωμένη σχέση του με τους θεσμούς. Από ένα σύστημα εξουσίας που αρέσκεται να βρίσκει στον καθένα μιμητές.