Φθάνει να διαβάσει κανείς το οπισθόφυλλο του νέου βιβλίου του κ. Δημήτρη Τυραϊδή και το διάβασε ολόκληρο και περπάτησε στις σκέψεις του και στα βιώματά του. Γιατί έτσι γράφει και έτσι διαβάζομε τον εκλεκτό και γλαφυρό συγγραφέα, που τιμά όχι μόνο τον τόπο μας αλλά και την ψυχή του τόπου μας.
Ποιητής και πεζογράφος, λάτρης του ωραίου και αληθινού, υμνητής του καθάριου και ουρανόσταλτου έρωτα. Συνομιλητής με ό,τι όμορφο στη φύση τακτικά ευφραίνει τις καρδιές μας και μαζί του, μαζί με την γλυκύτητα και λαλιά του προσώπου κάνομε και τις δικές μας διαδρομές και αναμνήσεις. Και δεν φθάνει μόνο αυτό, αλλά με αυτές και μέσα απ’ αυτές μας στέλνει το μήνυμα του χρέους, ένα σάλπισμα χρέους και αφύπνισης.
Πλούσιο σε κεφάλαια, έντεκα τον αριθμό με τις αντίστοιχες παραγράφους διαβάζεται άνετα και αχόρταγα θα έλεγα.
Γιατί ό,τι γράφει ο φίλτατος κ. Τυραϊδής, το γράφουμε μαζί, γιατί είναι ο κοντινός μας άνθρωπος. Διαβάζοντας τις διαδρομές και τις αναμνήσεις του, έχομε την εντύπωση ότι συνταξιδεύουμε. Δεν έχει σημασία πού. Οι τόποι διαφορετικοί. Οι άνθρωποι οι ίδιοι. Αν και δεν κάνουν οι τόποι τον άνθρωπο, αλλά οι άνθρωποι τους τόπους. Ασφαλώς οι τόποι έχουν τις διαφορετικότητές τους, ωστόσο ο άνθρωπος είναι ο ίδιος. Η εικόνα του «ει και στίγματα φέρων πταισμάτων». Αυτόν τον άνθρωπο αγαπά ο κ. Τυραϊδής. Η εν κόσμω διαδρομή του είναι φιλ-άνθρωπη. Συνύπαρξη και συμπόρευση.
Δεν υπάρχει διαδρομή χωρίς συμπόρευση και χωρίς αναμνήσεις. Μνήμες θρησκευτικές. Τιμές θεϊκές, γεγονότων σημαδιακών. Και λυπάμαι που πολλοί απάτριδες λένε να καταργήσουμε τις εθνικές μας εορτές και παρελάσεις ειδικά τώρα που θέλουν να μας επιβάλλουν την πανσπερμίαν. Που μας στέλνουν οι γείτονές μας, και άλλοι, “μετανάστες” σε σημείο που τα νησιά, ειδικά του Ανατολικού Αιγαίου, να έχουν περισσότερους ξένους από ντόπιους. Κατά χιλιάδες ξεφορτώνονται “μετανάστες” στην Ελλάδα και το κακό είναι ότι αυτοί βγαίνουν κι από πάνω. Αγιοσύνη η φιλοξενία, όμως και σεβασμός, όμως και ευγνωμοσύνη.
Στον προλογικό “Λίγα λόγια από τον συγγραφέα”, ο συγγραφέας είναι ξεκάθαρος. Καλεί όλους μας, ιδιαιτέρως τους νέους – νέες μας: «Τέλος, θέλω να επισημάνω ότι οι καιροί που διανύουμε φαντάζουν πολύ ζοφεροί και για να διατηρηθούν τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας, αλλά και πολύ περισσότερο για την ιστορία και τη γλώσσα του Εθνους μας. Στοχευμένα, πολλές ανάλγητες γραφίδες προσπαθούν να αλλοιώσουν όχι μόνο την πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλά και τη γνησιότητα της πλούσιας μυθολογίας μας και όλοι μας έχουμε χρέος να τις εμποδίσουμε».
Τιμούμε και αναγνωρίζουμε αυτή την αγωνία και προσφορά του κ. Τυραϊδή κι από καρδιάς τον ευχαριστούμε. Είναι νέος ακόμη. Καθάριο νου και σκέψη διαθέτει. Διάχυτος από αγάπη, γνήσιος ανθρωποσκόπος. Και τον μύθο ακόμα, τον κάνει ζωντανή πραγματικότητα. Βλέπει τον άνθρωπο από κάθε του πλευρά. Πολλές φορές θα τα βάλει με την όποια εξουσία, η οποία πολλάκις αδυνατεί να του απαντήσει. Αγρότης και στοχαστής. Ψυχή λαού, πετάγματα αετού. Αισθάνεται περήφανος για την αγροτική καταγωγή, μα και γεμάτος, αιθεροβάμων πνευματικά. Στην ουσία και όχι κατ’ όνομα πνευματικός δημιουργός προς τον οποίο υποκλινόμαστε συγχαίροντες άμα με τις καλύτερες ευχές μας.