“Διαφιλονικούμενα νερά”

Η Μέρκελ ανέλαβε πρωτοβουλία διαμεσολάβησης στην κρίση που βρίσκεται εν εξελίξει στην περιοχή του Καστελόριζου. Η Τουρκική αντίδραση, νόμιμη ή όχι, ήταν προβλέψιμη, από την ώρα, που υπεγράφη το Ελληνοαιγυπτιακό σύμφωνο, έστω και μερικής οριοθέτησης της μεταξύ των Α.Ο.Ζ. για εξισορρόπηση απέναντι του Τουρκολιβυκού μνημονίου.
Απ’ την τηλεφωνική επικοινωνία Μέρκελ – Ερντογάν διέρευσε, ότι ο τελευταίος επιθυμεί διάλογο με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Η Μέρκελ τον προειδοποίησε, ότι το κλίμα στην Ε.Ε. δεν είναι ευνοϊκό γι’ αυτόν, ότι οι Ευρωπαίοι είναι διατεθειμένοι με προεξάρχοντα τον Μακρόν πως αν η Τουρκία συνεχίσει σ’ αυτό το μοτίβο, οι κυρώσεις εις βάρος της θα είναι επώδυνες.
Η Αγκυρα, που είχε δεχθεί, μετά τη μεσολάβηση της Μέρκελ, να πηγαίναμε σε διαπραγματεύσεις, θεώρησε πρόκληση το Ελληνοαιγυπτιακό σύμφωνο και ματαίωσε την επανέναρξη των Μ.Ο.Ε., σε αντιπερισπασμό δε έβγαλε απ’ την Ατάλλεια το “Ορούτς Ρέϊς”. Ο Τούρκος Πρόεδρος δεν υπάκουσε τη Μέρκελ και τούτο συνάγεται εκ του ότι συνέχιζε το ερευνητικό, να βολτάρει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, συνοδευόμενο από πλοία του Τουρκικού στόλου. Η Γερμανίδα καγκελάριος του επεσήμανε, ότι όσο κάνει τέτοιες κινήσεις, η Ελλάδα δεν πρόκειται να καθίσει στο τραπέζι και πρέπει να σταματήσει τις προκλήσεις.
Οι Ευρωπαίοι εταίροι, αυτό το συνονθύλευμα των αντικρουόμενων γεωστρατηγικών συμφερόντων, υποδεικνύουν και διαμεσολαβούν, να επιλυθούν οι ελληνοτουρκικές διαφορές στη Χάγη. Την ειλικρίνειά τους οι σύμμαχοι δεν μας την έχουν αποδείξει. Ενας Μακρόν δεν φθάνει. Το να ομιλούν για επίλυση με όρους Διεθνούς Δικαίου, όταν οι Τούρκοι το αναγνωρίζουν κατά το δοκούν και ζητούν διαπραγματεύσεις στρατοκρατικά, τότε πως θα πάμε, να διεκδικήσουμε δικαιώματα χωρίς να κάνουμε συμβιβασμούς; Η βορειοατλαντική συμμαχία μέλη της οποίας είμαστε, απουσιάζει απ’ τη διένεξη, λες και είναι κλινικά νεκρή.
Το άσχημο για τη χώρα μας είναι ότι Γερμανία και ΗΠΑ έχουν χαρακτηρίσει τον θαλάσσιο χώρο που κινείται το “Ορουτς Ρέις” στα όρια των χωρικών υδάτων μεταξύ Ρόδου και Κρήτης ως “διαφιλονικούμενα νερά” (!) και απώτερος σκοπός τους είναι ο πόλεμος νεύρων να μας σύρουν σε διάλογο. Υφίσταται απειλή κατά της ασφάλειας και της ειρήνης στην Ανατολική Μεσόγειο, που αυξάνει τον βαθμό ανησυχίας και της Μόσχας, καθ’ όσον η Τουρκία κινείται “εκτός πλαισίου Διεθνούς Δικαίού με την πρόθεση να επιβάλλει τετελεσμένα με την τακτική των κανονιοφόρων”.
Πάντως τις περιβόητες κυρώσεις της ΕΕ προς την Τουρκία, τις οποίες επικαλείται σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας μας, δεν φαίνεται να τις δούμε. Αυτά, που συμβαίνουν στην Αν. Μεσόγειο, είναι μόνο ένα τμήμα του παζλ, που διαμορφώνει τη διεθνή πολιτική σκακιέρα και έχει σχέση πρώτα με τη Λιβύη και κατόπιν με την Ανατ. Μεσόγειο με παράγοντες Τράμπ και Μέρκελ.
Οι Γερμανοί διπλωμάτες του ΥΠΕΞ χολώθηκαν, που δεν τους είπαμε, πότε θα υπεγράφετο η συμφωνία με την Αίγυπτο. Ο κ. Μητσοτάκης τους είχε ενημερώσει, ότι θα υπεγράφετο, όταν ερχόταν η ώρα. Ζητήθηκε να σχολιάσουν το Ελληνοαιγυπτιακό σύμφωνο, όπως το Τουρκολιβυκό και είπαν «ότι το πρώτο εμπίπτει στη νομιμότητα, ενώ το δεύτερο έγινε εις βάρος των γύρω κρατών». “Μια στο καρφί και μια στο πέταλο”!!