Διαφθοράς… το ανάγνωσμα

Να σε ρωτήσω κάτι; απευθύνεται σε μένα κάποιος φίλος. Ναι απαντώ. – Γιατί ο κόσμος δεν ξεσηκώνεται γι’ αυτά που βιώνει τα τελευταία χρόνια: χαράτσια, φοροεπιδρομές, κούρεμα μισθών, κλείσιμο μαγαζιών, περικοπή κοινωνικών παροχών και περίθαλψης, διαθεσιμότητες και απολύσεις. Ναι όλα αυτά συμβαίνουν σε μας, τους πολλούς… το πόπολο. Για τους λίγους υπάρχουν άλλοι κανόνες.
Οι άλλοι αυτοί κανόνες, επειδή είναι παράνομοι τους περιτυλίγουν με μια νομοθετική ρύθμιση για να τους κάνουν νόμιμους, δεν παύουν όμως, να παραμένουν ανήθικοι.
Ετσι διαβάζουμε ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης έφερε με τη διαδικασία του κατεπείγοντος παρακαλώ, μια διάταξη στη Βουλή που καταργεί το άρθρο 4 του ν. 3849/2010 [ΦΕΚ της 7 Απριλίου]. Θα σκεφτεί κανείς και τι έγινε που καταργήθηκε ένα άρθρο ενός νομοσχεδίου… το πρόβλημα σ’ αυτήν τη χώρα είναι ότι υπάρχουν πολλοί νόμοι, οι οποίοι δεν εφαρμόζονται. Για να δούμε όμως τι όριζε αυτό το συγκεκριμένο άρθρο, που επιγράφεται «δήλωση και έλεγχος περιουσιακής κατάστασης βουλευτών, δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων, ιδιοκτητών μέσων μαζικής ενημέρωσης και άλλων κατηγοριών προσώπων». Το λέει και ο τίτλος του: Έλεγχος σε αυτούς που ασκούσαν εξουσία, αν προέκυπτε αύξηση της κινητής ή ακίνητης περιουσίας τους με αθέμιτα μέσα και δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία για να διωχθούν ποινικά. Το είχε ψηφίσει η ελληνική Βουλή για να καταπολεμήσει τα γνωστά φαινόμενα της διαφθοράς. Απ’ ό,τι φαίνεται όμως δεν τον έβρισκε σύμφωνο τον υπουργό μας αυτό το άρθρο του νόμου και το κατάργησε. Ετσι λοιπόν απαλλάσσονται όλοι όσοι είχαν κατηγορηθεί για παράνομο πλουτισμό με βάσει αυτό το άρθρο. Υπάρχουν αρκετοί… ακόμα και πρώην υπουργοί αυτής της κυβέρνησης που θα δικαζόταν με βάση αυτό το άρθρο.
Περίπτωση δεύτερη: Διαβάζουμε στον Τύπο ότι οι οικονομικοί εισαγγελείς έχουν καλέσει με την ιδιότητα του υπόπτου για συνέργεια σε απιστία σε βάρος της δημόσιας περιουσίας τον πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας μαζί με άλλα στελέχη για να δώσουν εξηγήσεις για την εξαγορά της proton bank από τον κ. Λαυρεντιάδη, χωρίς να τηρηθούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες και κανονισμοί της Τράπεζας της Ελλάδος. Γεγονός που οδήγησε την τράπεζα σε καθεστώς εκκαθάρισης και στο οριστικό της κλείσιμο. Η μεταβίβαση της Proton bank από την Τράπεζα Πειραιώς στον κ. Λαυρεντιάδη έγινε στην τιμή 3,6 € ανά μετοχή, ενώ η αξία της στο ταμπλό του χρηματιστηρίου ήταν 1,96 €…. ναι καλά διαβάζετε, μια υπεραξία που άγγιζε τα 32 εκατ. ευρώ. Κατά τους εισαγγελείς, λοιπόν, η μεταβίβαση έγινε για να καρπωθούν οι κατηγορούμενοι [ο κ. Λαυρεντιάδης έχει παραπεμφθεί σε δίκη μαζί με άλλους 32] την περιουσία της Τράπεζας, αλλά και πόρους του κράτους. Η ζημιά του Ελληνικού Δημοσίου υπολογίζεται στα 80 εκατ. λόγω υπαγωγής της proton στο ν/σ για τη στήριξη του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, όπως ζημιά είχε και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που χρηματοδότησε τη ΝΕΑ PROTON ΤΡΑΠΕΖΑ Α.Ε. με 250 εκατ. €. Την ίδια περίοδο αρνείται πεισματικά ο κεντρικός μας τραπεζίτης να χρηματοδοτηθούν οι Συνεταιριστικές τράπεζες, από το ΤΧΣ {το 2% των κεφαλαίων του}, όπως είχε προβλεφθεί από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Δύο μέτρα και δύο σταθμά ο κ. διοικητής, εγκρίνει την εξαγορά της proton bank παράτυπα και πιθανώς παράνομα από τον κ. Λαυρεντιάδη με το τρανταχτό επιχείρημα: …ότι ο επιχειρηματίας ήταν εκείνη την περίοδο επιφανής και βραβευμένος! ….κι από την άλλη δεν εγκρίνει να πάει ένα μικρό ποσό από το ΤΧΣ στις Συνεταιριστικές Τράπεζες. Αξίζει ακόμα την απορία μας και την καχυποψία μας, γιατί από τον Μάιο του 2013, που είχε συντάξει ο αντεισαγγελέας το πόρισμα για τις κραυγαλέες ενέργειες και παραλείψεις του κεντρικού τραπεζίτη, η υπόθεση δεν προχώρησε. Επρεπε να συνταξιοδοτηθεί και να γίνει μηνυτήρια αναφορά από τον βασικό κατηγορούμενο κ. Λαυρεντιάδη, ο οποίος ζητά, άκουσον – άκουσον …{ή όλοι μαζί στον όντα ή όλοι στο κατώι}… να ερευνηθούν ενδεχόμενες ευθύνες των αρμοδίων της ΤτΕ για την έγκριση που έδωσαν;
Περίπτωση τρίτη: Τα περισσότερα μέλη της επιτροπής για τη φορολόγηση υψηλών εισοδημάτων παραιτήθηκαν πριν μερικούς μήνες. Υποθέτω κατόπιν πιέσεων. Πέρασε κι αυτό μαζί με τα προαναφερθέντα στα ψιλά γράμματα, παρόλο που ένα από τα ζητούμενα για την έξοδό μας από την οικονομική κρίση είναι η φορολόγηση υψηλού πλούτου και η χρηστή διαχείριση του δημόσιου χρήματος.
Ετσι διαπιστώνουμε, δυστυχώς, ότι το σύστημα διακυβέρνησης ούτε πιο ηθικό, ούτε πιο δίκαιο, αλλά ούτε πιο αξιοκρατικό είναι σε σχέση με τις προηγούμενες πολιτικές που μας έφεραν μέχρι εδώ. Και η περίφημη τρόικα απ’ ό,τι φαίνεται έχει επιλεκτική όραση και βλέπει μόνο αυτά που βολεύουν το πολιτικό – οικονομικό σύστημα, που την υπηρετεί και γι’ αυτό το εξυπηρετεί. Κι αν δεν υπήρχε κρίση έπρεπε να εφευρεθεί, για να μπορεί να γίνει η μεταφορά πλούτου από τους πολλούς στους λίγους και να μπορεί να λειτουργεί η δημοκρατία επιλεκτικά και προς όφελος μιας μικρής ομάδας, που εξυπηρετεί το ντόπιο και διεθνές κατεστημένο.
Μετά απ’ αυτά τα δεδομένα, σειρά μου να ρωτήσω κι εγώ εσάς: …αλήθεια γιατί παραμένουμε παθητικοί και δεν αντιδρούμε …δεν ξεσηκωνόμαστε, ενάντια σε αυτό το σύστημα που εμείς οι ίδιοι του έχουμε δώσει το δικαίωμα και συγχρόνως την εξουσία να ασελγεί επάνω μας;