Π. ΓΙΟΥΛΤΣΗ
Τον τελευταίο καιρό εξασκούν τη φωνή τους και προετοιμάζονται για τον μεγάλο τελικό. Εκεί θα βρεθούν ενώπιον των κριτών από τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ισπανία, οι οποίοι γνωρίζουν καλά να ξεχωρίζουν ακόμη και την παραμικρή διαφορά στη χροιά, τον τόνο, τη μελωδία και το χρώμα της φωνής των καναρινιών. Ορισμένα, μάλιστα, μπορούν να τραγουδούν ακόμη και με το στόμα κλειστό, κάποια άλλα μιμούνται τη φωνή του αηδονιού ενώ το κοινό θα είναι τυχερό, αν ακούσει τις λεγόμενες νεροφωνές, ένα είδος κελαηδίσματος που προσομοιάζει ιδιαίτερα τον ήχο του νερού που κυλάει… Οι διαγωνιζόμενοι στο πανελλήνιο πρωτάθλημα που διοργανώνει ο Σύλλογος Καναρινόφιλων Βορείου Ελλάδος, από τις 5 μέχρι τις 8 Δεκεμβρίου, στο κτήριο της πρώην Σχολής Δημοτικής Αστυνομίας στην Πτολεμαΐδα, θα παραταχθούν σε τετράδες ενώπιον των κριτών και θα πρέπει να “τραγουδήσουν” μέσα σε χρονικό διάστημα μισής ώρας. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να έχουν ξεκουραστεί τουλάχιστον για δύο μέρες πριν από το πρωτάθλημα. «Υπάρχουν δε συγκεκριμένες κατηγορίες φωνών, η “χαρτζ” για τα πιο χαμηλόφωνα πουλιά, η “μαλινουά” για λίγο δυνατότερες φωνές και η “τιμπράντο” για τις ακόμη δυνατότερες» εξηγεί στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο εκπρόσωπος του Συλλόγου Καναρινόφιλων Βορείου Ελλάδος Συμεών Τσακπίνογλου.
Ο ίδιος δηλώνει ότι τα κριτήρια αξιολόγησης είναι πολύ συγκεκριμένα και περιλαμβάνουν κάθε είδος φωνής που θα “προφέρουν” τα συμπαθή πτηνά την ώρα του διαγωνισμού. Υψηλότερη βαθμολογία αποδίδεται στα καναρίνια με μεγαλύτερη ποικιλία και εύρος ήχων. Η γοητεία , άλλωστε, του χόμπι των καναρινιών φωνής εμπεριέχει πολλά περισσότερα στοιχεία απ’ όσα μπορεί κανείς να αναλογιστεί με την πρώτη σκέψη. Κάθε παραγωγός, αφού αγοράσει τα πρώτα του καναρίνια, θα αρχίσει να ασχολείται με την αναγνώριση των φωνών τους και αργότερα με την αναπαραγωγή τους ώστε να προκύψει μια γενιά πουλιών που θα “βγάζουν” τις καλύτερες δυνατές φωνές.
«Στο πανελλήνιο πρωτάθλημα θα συμμετάσχουν 40 παραγωγοί από όλη την Ελλάδα και το τρόπαιο είναι η ηθική ανταμοιβή, ενώ για τον καθένα είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο συμμετοχής και σε άλλες διοργανώσεις όπως είναι το παγκόσμιο πρωτάθλημα που θα γίνει στις 20 Ιανουαρίου», σημειώνει ο κ. Τσακπίνογλου.
Αναφέρει, επίσης, ότι, συνολικά, η ομοσπονδία στην Ελλάδα διαθέτει 650 μέλη από διάφορες περιοχές της χώρας- τη Δράμα, τη Θεσσαλονίκη, την Πτολεμαΐδα, την Κατερίνη, τη Βέροια, τη Λάρισα, τη Λαμία, την Αθήνα, το Ρέθυμνο, το Ηράκλειο, τη Ρόδο, τη Μυτιλήνη και αλλού.
Στην ερώτηση πώς ξεκίνησε να ασχολείται ο ίδιος με τα καναρίνια δηλώνει ότι ήταν ανέκαθεν καναρινόφιλος, όμως το 1993 διαπίστωσε ότι υπήρξε σύλλογος καναρινόφιλων στον οποίο και γράφτηκε με ενθουσιασμό.
«Ξεκίνησα με τα καναρίνια που μου άρεσαν. Στην αρχή αγοράζεις κάποια. Μετά παιδεύτηκα αρκετά χρόνια για να “φτιάξω” τα “σωστά” καναρίνια. Δεν είναι πάντα εύκολο γιατί δεν ταιριάζουν όλα τα πτηνά μεταξύ τους ακόμη και αν προέρχονται από το ίδιο είδος. Υπάρχουν, εξάλλου, συγκεκριμένες φωνές που πρέπει να καλλιεργηθούν και λεπτομέρειες στην ακουστική των ήχων που αντιλαμβάνεται κανείς όσο αποκτά περισσότερη εμπειρία. Σήμερα, έχω περίπου 100 καναρίνια και ο κάθε παραγωγός- χομπίστας έχει συνήθως τουλάχιστον σαράντα», αναφέρει. Διευκρινίζει ότι, στην Ελλάδα, το ενδιαφέρον για τα καναρίνια φωνής εκδηλώθηκε γύρω στη δεκαετία του ’90 και σιγά σιγά άρχισαν να δημιουργούνται όλο και περισσότεροι σύλλογοι. “Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε τίποτε να ζηλέψουμε από άλλες χώρες όπου το συγκεκριμένο χόμπι έχει ιδιαίτερη ανταπόκριση στον κόσμο, όπως η Γερμανία, το Βέλγιο η Ιταλία, η Ολλανδία και η Ισπανία. Υπάρχει καλή δυναμικότητα και έχουμε κερδίσει αρκετές φορές παγκόσμια πρωταθλήματα, στα οποία καταλάβαμε πρώτες, δεύτερες και τρίτες θέσεις στην τελική κατάταξη” σχολιάζει.
Στην ερώτηση γιατί καναρίνια; απαντά: «Και γιατί κυνήγι ή ψάρεμα;». Σημειώνει δε, πως είτε ο ιδιοκτήτης των καναρινιών τα φιλοξενεί και τα εκτρέφει στο σπίτι του, είτε στο μαγαζί του, είτε σε κάποιο επαγγελματικό χώρο, το ενδιαφέρον όλων είναι το ίδιο: «ευχαριστιόμαστε να ακούμε τα πουλιά που μας αρέσουν!».