Σήμερα το μεσημέρι, έκανα μια βόλτα στο παλιό λιμάνι στα Χανιά. Παρά τον καλό καιρό, δεν κυκλοφορούσε άνθρωπος, τα μαγαζιά ερμητικά κλειστά εδώ και ένα μήνα, η απόλυτη ερημιά. Ερημιά πρωτόγνωρη που σε τρομάζει κι ας είσαι προετοιμασμένος γι αυτό. Σαν να βρίσκεσαι στη μέση της θάλασσας σε αχαρτογράφητα νερά.
Τελικά σκέτη η βόλτα ή ο περίπατος δεν λένε από μόνα τους τίποτα. Αν δεν υπάρχει ο κόσμος, οι τουρίστες, τα μαγαζιά και όλα αυτά που συνθέτουν χρώματα, μυρωδιές και ήχους, ο περίπατος παραμένει μια απλή διαδικασία, αλλά και απαραίτητης βέβαια για την εκγύμναση. Μια ανάγκη για περίπατο που ξεκινάει από το ένστικτο της επιβίωσης, το πιο ισχυρό από τα ένστικτα του ανθρώπου.
Μια επιπλέον μεγάλη ανάγκη όμως με καταλάμβανε να βρώ κάποιον να μιλήσω, αλλά ποιόν να βρείς, όλοι κλεισμένοι σπίτια τους υπο την απειλή της πιο επικίνδυνης πανδημίας του τελευταίου αιώνα. Κανείς στους δρόμους, ερημιά που τρομάζει, λές και μειώθηκε ο πληθυσμός του πλανήτη, λες και δεν είναι στα σπίτια τους αλλά εξαφανίστηκαν. Κάθησα για λίγο στο συντριβάνι και μόνο δυο τρία περιστέρια από ζωντανές ψυχές γύρω μου κι αυτά με αργές νοχελικές κινήσεις, λες και ο χρόνος κυλούσε πιο αργά, χωρίς ανθρώπους να τα τρομάζουν, χωρίς παιδάκια να τα κυνηγούν και χωρίς τουρίστες βιαστικούς που έρχονται να ρουφήξουν τον ήλιο που τόσο λείπει απ΄τη χώρα τους.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση, ήταν ένα περιστέρι που με πλησίασε τόσο κοντά που σχεδόν άγγιξε στο παπούτσι μου. Πότε πρόλαβε να ηρεμήσει σκέφτηκα και να πλησιάζει τόσο κοντά χωρίς να φοβάται. ΤΌΤΕ ΉΤΑΝ ΠΟΥ Ή ΤΟ ΆΚΟΥΣΑ ΝΑ ΜΙΛΆΕΙ ή άκουγα δυνατά την σκέψη και τον λογισμό μου εκείνης της στιγμής.
Γιατί σου κάνει εντύπωση που δεν φοβάμαι με ρώτησε. Ποτέ δεν σε φοβόμουν έτσι κι αλλιώς γιατί να σε φοβάμαι εξ άλλου, εσένα που ο δημιουργός του ορατού και αοράτου κόσμου σε όρισε Βασιλέα και μοναδικό άρχοντα αυτού του βασιλείου της γής. Τα τρομαγμένα φτερουγίσματά μου που θυμάσαι, ήταν φτερουγίσματα προσοχής, που προέρχονταν από τους χιλιάδες που κυκλοφορούσαν, αψηφώντας μας και περπατώντας άτσαλα μεσα στη δημιουργία με κίνδυνο να μας ποδοπατήσουν, μιας και δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον για μας. Τα δε φτερουγίσματά μας με τα παιδάκια ήταν συμμετοχή μας στο παιχνίδι τους, ε και δεν σου κρύβω ότι μας προστάτευαν κι΄ ολας, μιας και τα παιδάκια που δεν ελέγχουν τις κινήσεις τους μπορεί να μας στραπατσάριζαν κανένα φτερό. Ασε δε και τα αυτοκίνητα αυτούς τους κινητούς κινδύνους. Πέρσι από αυτοκίνητα μόνο ξεκληρίστηκε όλη μου η οικογένεια μαμά μπαμπάς γιαγιά και παπούς. Τι, δεν ήξερες ότι έχουμε κι εμείς οικογένεια?
Ωραίο κι αυτό. Εσείς οι άνθρωποι νομίζετε ότι μόνον εσείς υπάρχετε αυτοκαταργώντας τον ρόλο σας σ αυτή τη δημιουργία και τα θεωρείτε όλα δεδομένα και εύκολα. Το φαγητό σας υπάρχει στα εστιατόρια η στο μπακάλη έτοιμο και σας περιμένει, το νερό σας άφθονο σε εκατομμύρια μπουκάλια, τα ρούχα σας και αυτά έτοιμα σε όλες τις βιτρίνες και αν κάτι στραβώσει, ζητάτε ευθύνες από τον διπλανό, από το κράτος, από αυτούς που εσείς εκλέξατε και γενικώτερα από όλους εκτός από τους εαυτούς σας. Κοίτα, για περιστέρι ξέρω ότι με θεωρείς αναρμόδιο για μαθήματα συμπεριφοράς αλλά να ξέρεις ότι οι κοινωνίες τόσο η δική σας οσο και η δική μας έχουν σοβαρές ομοιότητες, γι αυτό με την αγνότητα που μου έχει παραχωρήσει η φύση τα λέω, όχι για να σε κατηγορήσω. Ξέρεις με τι κόπο βρίσκουμε εμείς νερό και τροφή ψάχνοντας ολη την ημέρα κι΄εσείς μας διώχνετε γιατί σας ενοχλούν τα λίγα απόβλητά μας, που στο τέλος τέλος είναι λίπασμα για την γή. Για την γη που την έχετε σκεπάσει όλη με τσιμέντο και πίσσα και δεν μας αφήνετε να επιτελέσουμε το έργο μας. Και από την άλλη τα δικά σας απόβλητα σε πλαστικό, αποτελούν τον μεγαλλίτερο κίνδυνο για την χλωρίδα και την πανίδα του πλανήτη.
Κάποια αποδημητικά πουλιά που ήρθαν, μας είπαν πως αυτό το μήνα του εγκλεισμού σας έχουν γίνει ευεργετικές αλλαγές στην φύση. Έχει καθαρίσει το περιβάλλον από τα καυσαέρια εναέριων και επίγειων μέσων μεταφοράς που χρησιμοποιείτε. Καθάρισε ο βούρκος από την Βενετία και τα δελφίνια κόβουν βόλτες στα κανάλια, μειώθηκε η εγκληματικότητα, ζώα που τα θεωρούσατε άγρια αρκούδες αλεπούδες αγριογούρουνα, έχουν κατέβει στίς χαμηλότερες πεδιάδες και αναζητούν την τροφή τους ήρεμα λόγω της απουσίας σας, σε μια προσπάθεια να σας υπενθυμίσουν ότι μπορείτε να μοιραστείτε τον πλανήτη μαζί μας, για να μην εξαφανίζονται πολλά από τα είδη μας. Κλείσανε τα δικαστήρια, σταμάτησαν οι αντιδικίες, αναβληθήκανε όλες οι απαιτήσεις οικονομικές και άλλες και πολλά άλλα καλά. Και όλα αυτά, μέσα σε ένα μήνα και μόνο με την απουσία σας. ΕΝΟΧΛΕΙΤΕ. ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΕ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ. Το πρώτο πράγμα που παράγετε όπου κι αν πάτε, σε εκδρομή, στη θάλασσα, στο βουνό, στο σπίτι σας στη δουλειά κλπ , είναι σκουπίδια. Ναι σκουπίδια, πλαστικά, απορρυπαντικά, μέταλλα, και γενικώς χημικά που βλάπτουν τον πλανήτη. ΕΝΟΧΛΕΙΤΕ, ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΕ, ΣΥΜΜΟΡΦΟΘΕΙΤΕ.
Παραπονέθηκες προηγουμένως για αυτή την ερημιά. Αυτό που έχω εγώ να σου πω, βλέποντας τα πράγματα και από ψηλά, είναι ότι πάντα υπήρχε ερημιά στις πόλεις σας και τότε που ήσασταν έξω. Οι πόλεις σας παρά τον πληθυσμό σας ήταν έρημες από αλληλεγγύη, αγάπη, σεβασμό, συνεργασία, και το βασικότερο, επικοινωνία. Γνώρισμα της συναναστροφής μεταξύ σας ήταν η ζήλεια, ο κακός ανταγωνισμός, η αντιδικία, η διεκδίκηση, και όλα αυτά με γνώμονα το ατομικό συμφέρον και μόνον αυτό. Σας ενοχλούσαν οι γλάστρες του αλλουνού, το παιδικό κλάμα του διπλανού σπιτιού, η προκοπή του γείτονα, δέκα ή είκοσι αμφισβητούμενοι πόντοι ιδιοκτησίας, ο πολυλογάς, ο αμίλητος, ο σοβαρός, ο εύθυμος. Όλα και όλοι σας ενοχλούσαν σε μια προσπάθεια αποξένωσης, σαν να θέλατε να μείνετε οι μόνοι κάτοικοι αυτού του πλανήτη και τελικά το καταφέρατε. Γιατί παραπονείστε. Βέβαια για να είμαι και δίκαιο περιστέρι, δείχνατε πολλές φορές επιλεκτική συμπαράσταση στα προβλήματα του άλλου, αλλά παράλληλα και μια ικανοποίηση που δεν βρήκε εσάς το κακό και από την άλλη, μια αίσθηση απογοήτευσης σε μια ενδεχόμενη ευτυχία του ίδιου ανθρώπου που δεν βρήκε εσάς η καλή τύχη του γείτονα. Κοινή ομολογία όλων σας είναι ότι ο κόσμος είναι κακός. Βασική συμβουλή στα παιδιά σας να προσέχουν τον κόσμο, και έτσι, Α Π Ο Ξ Ε Ν Ω Θ Η Κ Α Τ Ε. Δεν σας αποξένωσε η καραντίνα, αντιθέτως την θεωρείτε ευεργετική για τη υγεία σας.
Έχετε στην ιστορία της ανθρωπότητας, τόσους σοφούς, διδασκάλους, πνευματικούς και καθηγητάς , που εμείς δεν έχουμε, για να σας καθοδηγούν και να σας συμβουλεύουν στην ζωή σας. Γιατί δεν τους ακούτε και δεν εφαρμόζετε τις εντολές τους. Και με βάση τον σπερματικό λόγο που έχετε εμφυτευμένο όλοι εσείς οι άνθρωποι, μπορείτε και χωρίς αυτούς να γνωρίζετε και να ξεχωρίζετε το καλό από το κακό. Εμείς δεν έχουμε τίποτα άλλο εκτός από το ένστικτο και την υπακοή στον ρόλο μας σε αυτό τον πλανήτη. Ολη η φύση είναι μια καλοκουρδισμένη μηχανή. Βρέχει και βγαίνει χορτάρι, το βόσκουν τα πρόβατα και δίνουν γάλα σε σας. Η περίοδοι αναπαραγωγής μεταξύ μας είναι συγκεκριμένοι. Και όλα αυτά διότι εμείς δεν έχουμε το μυαλό που έχετε εσείς. Εμείς έχουμε μόνο ένστικτο. Εσείς είσαστε ελεύθεροι να αποφασίσετε τι θα κάνετε και πότε. Χρησιμοποιώντας μόνο το μυαλό σας. Χρησιμοποιείστε λοιπόν το μυαλό και τη γνώση σας σωστά, εφαρμόζοντας αυτό που ξέρετε σαν καλό και κακό και πράξτε το καλό.
Όταν με το καλό βγείτε πάλι έξω, αν βγείτε ποτέ, αν δεν χρησιμοποιήσετε το μυαλό, πάλι τα ίδια θα κάνετε. Αυτό που μου κάνει εντύπωση, είναι ότι οι δικές μας ασθένειες, είναι οι ίδιες εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια και οι μόνες καινούργιες, όπως κάτι γρίπες των πτηνών, τρελλές αγελάδες και λοιπά, προκλήθηκαν πάλι από εσάς τους ανθρώπους ,που θελήσατε να συγκεντρώσετε μεγάλους πληθυσμούς ζώων σε χώρους εκτός φυσικού περιβάλλοντος για μαζική εκμετάλλευση κρέατος γάλακτος αυγών και λοιπά. Αλλάξατε το φυσικό μας περιβάλλον διαβίωσης, ελέγχετε την τροφή μας στο δυνατότερο χαμηλό κόστος και συλλέγετε λάθη. Ασθένειες, λάθη και μόνο λάθη. Το ίδιο προκαλείτε και στους εαυτούς σας, αντί να απολαμβάνετε το φυσικό περιβάλλον, καταβάλλετε μεγάλη προσπάθεια να προσαρμοστείτε στο δικό σας δημιούργημα, δημιουργόντας στους εαυτούς σας αναρίθμητες ασθένειες και ιούς τόσες πολλές που σε σχέσει με τίς γνώσεις σας, θα έλεγε κανείς ότι πραγματικά έχετε μπεί σε μια διαδικασία αυτοεξόντωσης του είδους σας.
Θα πω μια λέξη και θα κλείσω και είναι ίσως η μόνη που μπορεί να σας σώσει. ΑΓΑΠΗ. Είναι η ίδια λέξη που θα έλεγε ο Χριστός αν έπρεπε να πεί μόνο μια και μοναδική λέξη και μετά να φύγει. ΑΓΑΠΗ. Κι όμως παρά το γεγονός ότι την έλεγε επι 33 χρόνια που περπάτησε και δίδαξε στη γή, με παραδείγματα, παραβολές, θαύματα και διδαχές, δεν την καταλάβατε, δεν την δεχτήκατε, δεν την υπηρετήσατε. Αγάπη, ύπαρξη, ζωή, ευτυχία, αρμονία. Η αδελφική αγάπη θέλει , έχει και δίνει δύναμη. Δεν έχει αντίκρυσμα ούτε περιμένει ανταλλάγματα και δεν εξαργυρώνεται σε κανένα οικονομικό ταμείο του κόσμου. Γιατί κι’αν ενωθούν όλα τα οικονομικά ταμεία του κόσμου, πάλι δεν φτάνουν τα πλούτη τους να την εξαργυρώσουν. Μοιάζουν φτωχά ρακένδυτα και τραγικά. Η αγάπη θέλει ανθρώπους δυνατούς και αν δεν είναι, μπορεί να τούς κάνει να είναι. Ενας σπόρος Αγάπης μπορεί να δώσει τους περισσότερους καρπούς απο όλους τους καλλιεργήσιμους σπόρους που υπάρχουν στην χλωρίδα της γής. Ενας σπόρος και ενας Γεωργός. Ποιός θα ξεκινήσει πρώτος να φυτεύει και να διαδώσει το νέο φυτώριο. Ποιός θα ξεκινήσει να δώσει το παράδειγμα για την διάδοση αυτής της νέας εφεύρεσης. Ναί της νέας εφεύρεσης, διότι ακόμα o άνθρωπος δεν εφηύρε την Αγάπη. Είναι ένα δώρο που δόθηκε στον άνθρωπο, αλλά αυτός παλεύει μέσα του για να δώσει τίς παραμέτρους και τις συντεταγμένες που την καθορίζουν. Παλεύει από την μια με τα συμφέροντα και από την άλλη με τις μικρότητες και τους εγωισμούς, να την φέρει στα μέτρα του, φοβούμενος να μην τον πειράξει στα υπόλοιπα σχέδιά του. Αντιλαμβάνεται ότι είναι κάτι πολύ δυνατό, ίσως το δυνατότερο στην δημιουργία και το φοβάται σαν το κακό αποτέλεσμα της ατομικής ενέργειας που την έκανε βόμβα και την έστρεψε εναντίον του. Ξεχνάει πώς δεν είναι δικό του επικίνδυνο δημιούργημα αλλά δώρο, ευλογία. Την φοβάται όμως γιατί ότι χειρίστηκε σαν άνθρωπος το έκανε επικίνδυνο για τον ίδιο. Φοβάται την δύναμή της γιατί δεν ξέρει την αληθινή της δυνατότητα. Δεν την έβαλε ποτέ στις προτεραιότητές του και όποτε την θυμήθηκε την χρησιμοποίησε, δεν την εφάρμοσε και την χρησιμοποίησε ψεύτικα με ανθρώπινους ιδιοτελείς χειρισμούς και λάθος. Ξεχνάει πως μια συγγνώμη και μόνο μια μπορεί να σταματήσει φιλονικίες πολέμους. Μπορεί να σταματήσει διαζύγια, δικαστήρια, αντιδικίες, να αποτρέψει έναν φόνο. Μπορεί να προσελκύσει ένα χαμόγελο μια αγκαλιά και μια δεύτερη συγγνώμη, που είναι το φάρμακο για όλες τις ασθένειες.
Ασε με τώρα, θέλω να πετάξω, να προλάβω να δω από ψηλά όσο προλαβαίνω την ηρεμία της πλάσης όσο λείπετε. Γειά σου άνθρωπε. Γειά σου Άρχοντα.
