Ανεπαρκής στελέχωση, εξαντλητικές συνθήκες εργασίας, επικινδυνότητα λόγω ανεπαρκούς φύλαξης και το ενδεχόμενο να κλείσουν κλινικές, είναι η εικόνα το Νοσοκομείου Χανίων σύμφωνα με τους εργαζόμενους.
Οι συνθήκες που επικρατούν στο ΤΕΠ, στον τομέα της καθαριότητας και φύλαξης, η επικινδυνότητα που υπάρχει και οι εξαντλητικές συνθήκες εργασίας στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων, αναδείχθηκαν σήμερα από τους εργαζόμενους κατά τη διάρκεια Στάσης Εργασίας που πραγματοποίησαν από τις 11.00 έως τη 01.00 το μεσημέρι στην είσοδο του νοσηλευτικού ιδρύματος.
Για εικόνα που χαρακτηρίζεται ως αδικαιολόγητη και για αριθμούς που μιλάνε από μόνοι τους, έκανε λόγο ο Πρόεδρος των Εργαζομένων Βαρδής Γεωργιακάκης, ο οποίος καυτηρίασε τις συνθήκες που επικρατούν σε καθαριότητα και φύλαξη. Όπως είπε, ο αριθμός των καθαριστριών μειώνεται, από τα 70 περίπου άτομα που θα έπρεπε να εργάζονται στο νοσοκομείο “έχουμε το μισό προσωπικό γύρω στα 35 άτομα, αυτή τη στιγμή και πέντε άτομα στις δομές της ψυχικής υγείας. Καταλαβαίνετε και βλέπετε ότι το νοσοκομείο βρωμάει και αυτό δεν τιμάει κανέναν. Δεν βρωμάει γιατί οι καθαρίστριες δεν κάνουν τη δουλειά τους ή δεν εργάζονται, αντιθέτως δουλεύουν δύο και τρία πόστα η κάθε μία, ενώ για όλο το βράδυ υπάρχει μόνο μία καθαρίστρια για όλο το νοσοκομείο”.
Ο πρόεδρος των εργαζομένων, αιτήθηκε εκ νέου τη στελέχωση του νοσοκομείου “…με επαρκές προσωπικού, με μόνιμο ή επικουρικό προσωπικό και όχι με εργολαβίες”. Αναφέρθηκε επίσης στο καθεστώς ομηρίας των καθαριστριών, δεδομένου μεταξύ άλλων όπως τόνισε, το γεγονός ότι: “Δουλεύουνε αλλά έχουνε μία ομηρία. Χρωστάνε δηλαδή στις καθαρίστριες εκατοντάδες ρεπό, εκατοντάδες μέρες άδειας, δεν μπορούν να τα πάρουν και δεν μπορούν και να παραιτηθούν γιατί αν παραιτηθούν θα τα χάσουν όλα. Οι συνάδελφοι, θα μπορούσαν πραγματικά να φύγουν και να πάνε και αυτοί να δουλέψουν έξω, με ένα πιο αξιόλογο μισθό και μία πιο αξιοπρεπή δουλειά και όχι να δουλεύουν με εξαντλητικές συνθήκες εργασίας”.
Τέλος σχετικά με τη φύλαξη του νοσοκομείου, όλοι διαπιστώνουν όπως είπε, “μπαίνοντας την πύλη μέσα, ότι δε συναντήσατε κάποιον θα σας πει που πάτε, γιατί ήρθατε. Φανταστείτε λοιπόν το νοσοκομείο μας το βράδυ, που και τα πολλά φώτα δεν δουλεύουν, είναι χαλασμένα, να μην έχει την επαρκή φύλαξη που χρειάζεται αυτό το κτίριο, αυτό το ίδρυμα. Συχνά αντιμετωπίζουμε φαινόμενα βίας, τώρα τελευταία και να μην έχουμε την επαρκή φύλαξη, αν είναι δυνατόν σε αυτό το χώρο που είναι το νοσοκομείο μας”.
Εκπρόσωποι των καθαριστριών και της φύλαξης, μιλώντας για τις συνθήκες και τις ανάγκες σε προσωπικό, αναφέρθηκαν στην ανάγκη να μονιμοποιηθούν, να πάψουν οι τρίμηνες συμβάσεις που για πολλά χρόνια ισχύουν, καθώς επίσης να γίνει αντιληπτό από τους διοικούντες ότι η καθαριότητα στο νοσοκομείο δεν είναι αυτή που πρέπει. Είπαν μάλιστα ότι η κούραση που βιώνουν είναι μεγάλη, πως καλύπτουν περισσότερα πόστα εργασίας από ότι τους αναλογούν, με αποτέλεσμα να καθαρίζουν μόνο τις τουαλέτες και ότι είναι αναγκαίο στα δωμάτια νοσηλείας.
Η εργαζόμενη στην καθαριότητα Χρυσούλα Φραγκούλη μίλησε για εξαντλητικές συνθήκες εργασίας, αναφέροντας το παράδειγμα ότι πολλές φορές “Δεν μπορούμε να πιούμε ούτε νερό μέχρι να σχολάσουμε”. Ενώ σχολίασε αρνητικά και ζήτησε την παρέμβαση της διοίκησης για το γεγονός ότι σε όλο το νοσοκομείο για τη νυχτερινή βάρδια, εξυπηρετεί μόνο μία εργαζόμενη στην καθαριότητα με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η πνευμονολόγος Χρυσούλα Κατράκη επιβεβαίωσε τα προβλήματα στην καθαριότητα και τη φύλαξη του νοσηλευτικού ιδρύματος, το οποίο χαρακτήρισε ως “ξέφραγο αμπέλι, που μπορεί όποιος θέλει να μπαίνει χωρίς έλεγχο”. Αναφερόμενη στο ΤΕΠ του νοσοκομείου είπε πως: “Τα προβλήματα τα έχουμε πει 500 φορές, έχουμε γίνει γραφικοί, το ΤΕΠ πλέον πηγαίνει σιγά-σιγά σε κατάρρευση. Έχουμε μείνει δύο επιμελητές για να καλύπτουμε το μήνα στα πρωινά ωράρια. Από ό,τι πληροφορούμε από αύριο ίσως δεν κατέβει στο χειρουργικό κανείς συνάδελφος, ειδικευόμενος λόγω ότι υπάρχει έλλειψη”. Είπε μάλιστα πως πιθανώς μία χειρουργική να κλείσει, “…σε σύντομο διάστημα και όπως καταλαβαίνετε τα προβλήματα είναι τεράστια. Δηλαδή αυτοί που έχουμε απομείνει, έχουμε πλέον εξαντληθεί. Σιγά-σιγά θεωρώ ότι και εμείς θα φύγουμε”.
