Διαμεσολάβηση

Πολύς λόγος έγινε τελευταία με την ψήφιση του τελευταίου πολυνομοσχεδίου, που συμπεριέλαβε διατάξεις για την υποχρεωτικότητα της διαμεσολάβησης.
Aκούστηκαν υπερβολές και αναθέματα από άσχετους και από ιδεολογικά αγκυλωμένους  στο παρελθόν.
Ιδεολογήματα του τύπου, ότι οι διατάξεις είναι αντισυνταγματικές, ότι ιδιωτικοποιείται  η δικαιοσύνη και άλλα ας μου επιτραπεί η έκφραση “φαιδρά”. Τελικά σε αυτή τη χώρα  της “φαιδράς  πορτοκαλέας” φαίνεται, ότι ελλείπει ο μέσος όρος, ο κοινός νους, ότι χάνεται το  μέτρο, ότι υπάρχει μόνο το άσπρο και το μαύρο, ότι υπάρχουν οι γνήσιοι και οι  “άλλοι”. Δυσκολευόμαστε να βιώσουμε ως έθνος το “παν μέτρον άριστον” και ας το έχουν καθιερώσει ως αντίληψη οι προγόνοι μας.
Έτσι από την αρχική αντίληψη της νυν  Κυβέρνησης, ότι δεν είμαστε οπαδοί της ιδιωτικής δικαιοσύνης, που ουσιαστικά  σαμπόταρε κάθε πρωτοβουλία εμπέδωσης αυτού του επιτυχημένου διεθνώς θεσμού της Διαμεσολάβησης προσπάθησε εσχάτως να το επιβάλλει υποχρεωτικά για όλες σχεδόν τις αστικές και εμπορικές υποθέσεις προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων από τους Δικηγόρους και τους Συνδικαλιστικούς Εκπροσώπους  τους.
Ένας θεσμός που κρατάει από τα αρχαία μινωικά χρόνια με την επωνυμία “σασμός” στην Κρήτη, όπου τον ρόλο του Διαμεσολαβητή αναλάμβανε ο “σιάχτης”, ερχόμαστε σήμερα στον Διαπιστευμένο Διαμεσολαβητή για να αναλάβει τον ρόλο του βοηθού επίλυσης μιας διαφοράς γρήγορα, αποτελεσματικά, αναμφίβολα φθηνότερα και με την ίδια αξία της δικαστικής εγγύησης αφού περιβάλλεται τον εκτελεστήριο τύπο. Δηλαδή μπορεί το αποτέλεσμα της διαμεσολαβητικής προσπάθειας(συμφωνίας) να αποτελεί αντικείμενο εκτέλεσης ,όπως και οι δικαστικές αποφάσεις.

ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ;
Διαμεσολάβηση είναι ένα είδος διαπραγμάτευσης προκειμένου να επιλυθεί μια διαφορά η οποία υποβοηθείται προς την κατεύθυνση της επίλυσης από τον ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΜΕΝΟ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗ, ο οποίος είναι τρίτος.
Η διαδικασία της ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ είναι μία διαρθρωμένη διαδικασία η οποία ακολουθεί συγκεκριμένα στάδια προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το θετικό αποτέλεσμα της ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ.

ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΥΣΕΙ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ;
Διότι συγκεκριμένα:
A) Παράγει καλύτερη Δικαιοσύνη, που είναι επιθυμητή από όλα τα μέρη.
Β) Παράγει καλύτερα και βιωσιμότερα αποτελέσματα αφού πρόκειται για εθελοντική συμφωνία και όχι καταναγκαστική επιλογή όπως γίνεται με μία Δικαστική απόφαση.
Γ) Εξοικονομεί χρόνο και χρήμα
Δ) Αποφασίζεις εσύ για σένα και όχι ο Δικαστής.
Ο Διαμεσολαβητής χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνικές και επιστημονικές μεθόδους, που έχει εκπαιδευτεί και γι’ αυτό είναι Διαπιστευμένος, βοηθάει τα μέρη στο να καταδείξει, ποιο είναι το κοινό συμφέρον τους και έτσι να αποφασίσουν στέρεα γι’ αυτό.
Ο θεσμός της διαμεσολάβησης (mediation) στο εξωτερικό υπάρχει και ανθεί χρόνια.
Είναι προς την λάθος κατεύθυνση η αντίδραση πολλών Δικηγορικών Συλλόγων, προφανώς διότι δεν αντιλαμβάνονται ούτε το μέλλον ούτε δυστυχώς προετοιμάζουν με επαγγελματική επάρκεια τα μέλη τους για αυτό.
Η διαδικασία της ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ είναι πολύ σπουδαία και προϋποθέτει συνεχή επιμόρφωση των Διαπιστευμένων Διαμεσολαβητών.
Πρόκειται για έναν ΝΕΟ ΘΕΣΜΟ, που οφείλει η πολιτεία και οι θεσμοί (Δικηγορικοί Σύλλογοι, Ενώσεις Δικαστών) να τον αγκαλιάσουν  και άμεσα να τον προωθήσουν.
Δεν είναι σωστό και εύλογο να ακούγονται για τον νέο θεσμό της Διαμεσολάβησης μεμψιμοιρίες και  μικροψυχίες.
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για όλους αυτούς που επιθυμούν να ακολουθήσουν το θεσμό της Διαμεσολάβησης και να κοινωνήσουν από την μυσταγωγία της θετικής αύρας που αποπνέει αυτός ο νέος θεσμός.
Σήμερα, που η κοινωνία ωριμάζει οφείλει να βλέπει τα πράγματα λιγότερο από παραμορφωτικούς φακούς και να ξεφύγει από την υπεράσπιση ανούσιων αντιδικιών επιλέγοντας το κοινό συμφέρον, την συναντίληψη και την συνδιαμόρφωση ενός κοινού μέλλοντος. Ας κάνουμε καθημερινό ζητούμενο στην ατζέντα μας την συνεννόηση μέσα από την διαμεσολάβηση.
Όλοι έχουν να ωφεληθούν. Μα περισσότερο η ίδια η κοινωνία και οι πολίτες της που θα εκπαιδευτούν να επιλύουν τις διαφορές τους με πιο ήπιο τρόπο και με λιγότερο συγκρουσιακές λογικές.
Αντί λοιπόν να βλέπουμε συνεχώς δαίμονες καλό είναι να αποφεύγουμε την κόλαση της σκληρής και τυφλής αντιδικίας.
Αντί να επιζητούμε την βεβαιότητα του Παραδείσου και του “πάρτα όλα” μέσα από αμφιλεγόμενες Δικαστικές αποφάσεις ας αναζητήσουμε το αρχαίοελληνικό “μέτρο” μέσα από το νέο θεσμό της Διαμεσολάβησης.

*Ο Ευτύχης Μαυρογένης είναι Δικηγόρος Χανίων, Διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής