Αν κατά μια άποψη ως πολιτισμός ορίζεται το σύνολο των αυτονοήτων, έχομε να παρατηρήσομε μια ικανοποιητική κινητικότητα από μέρους του Δήμου και μάλιστα με πρωτεργάτες νέους συμβούλους που δραστηριοποιούνται, συνεργάζονται πρωτοστατούν.
Ο λόγος για αρκετές ενέργειες, οι οποίες, αν μη τι άλλο δίδουν χρώμα και αίσθηση ενδιαφέροντος στην αισθητική της καθαριότητας, την ανάδειξη του πρασίνου και τελευταία πολλά ελπίζομε και στην οδοποιία.
Ύστερα από τις δυσκολίες μια πανδημίας θα ήταν άδικο να επιζητούμε περισσότερα ,όταν και οικονομικά και λειτουργικά- μελέτες- υπάρχουν εγγενείς δυσχέρειες και καθυστερήσεις. Ευρύτερα όμως υπάρχει μια κινητικότητα πολλά υποσχόμενη.
«Εν πάση περιπτώσει» ο λόγος και με την έναρξη του καλοκαιριού, περί της κεντρικής παραλίας από γηπέδου:
Από το 1998 η όποια διαμόρφωση -στο τελωνείο δυτικά- δεν προχώρησε ούτε μέτρο. Αν εξαιρέσoυμε τα φωτιστικά προς και από το γήπεδο.
Ο επισκέπτης από Μητρόπολη προς θάλασσα, φθάνει στη κεντρική παραθαλάσσια περιοχή σ’ ένα αδιαμόρφωτο χώρο όχι αντάξιο παραλιακής πόλεως.
Με πρωτοβουλία του Δήμου, προ κορωνοϊού, τοποθετήθηκαν –έργο πρωτοποριακό για τα δεδομένα μας, τα παγκάκια. Σ’όλη την διάρκεια της πανδημίας , ο χώρος λειτούργησε και για αναψυχή και περίπατο. Πρόσφατα μια διαμόρφωση της παραλίας, μια «ποιοτική» ντουζιέρα , μια καμπίνα, η αναβάθμιση του ναυαγοσωστικού χώρου και η με αγάπη καθημερινή φροντίδα- του ναυαγοσώστη – νέου με εξαιρετικές ευαισθησίες- δίνουν την αίσθηση ενδιαφέροντος.
Η εκπεφρασμένη θέληση της δημοτικής Αρχής για αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου σε χώρο αναψυχής και περιπάτου θα δώσει ανάσα και αναπτυξιακή διάσταση, μια και τα δυτικά καταστήματα , με την ανοχή του Δήμου, ακόμη και χωρίς πελάτες έχουν καταλάβει και ιδιωτικοποιήσει τον πλακόστρωτο παραλιακό δρόμο.
Τέλος σαν πολίτες, καλό είναι ν’ ανταποκρινόμαστε στην όλη αξιοσημείωτη προσπάθεια καθαριότητας των εργαζομένων του Δήμου.
Οι νεότεροι καθήμενοι στα παγκάκια γιατί τα καταστρέφομε;
Η ηχορύπανση με αυτοκίνητα, μουσική και τα μηχανάκια που παρά τις προσπάθειες της αστυνομίας συνεχίζουν εγωιστικά να δηλώνουν την κενότητά τους, αμαυρώνουν την εικόνα της πόλης μας στην ατομκή ευθύνη αυτών των νέων και των γονέων τους ο Δήμος πόσο είναι υπέυθυνος;
Η αρχαία πόλις πριν από την αναζήτηση της δικαιοσύνης –Δίκη- ζητούσε από του πολίτες της την -αιδώ- κάτι περισσότερο από την ντροπή. Ζητούμενο ο σεβασμός, για ό,τι λέμε και κυρίως πράττομε. Γονείς, δάσκαλοι και κάθε αρχή διδάσκει πρώτιστα με το παράδειγμα.
Στη μικρή μας πόλη με την μεγάλη ιστορία, αξίζει να εκτιμούμε τις προσπάθειες οι οποίες αναδείχνουν τον πολιτισμό μας όχι μόνο στα μεγάλα και τα δύσκολα αλλά και στα καθημερινά αυτονόητα, τα οποία όμως μας αφορούν όλους.