Δεν μπορεί παρά να συμπεράνει κανείς επισκοπώντας την παγκόσμια πολιτική σκηνή, ότι μια γενικότερη και παρατεταμένη κρίση αξιών γέννησε ένα κόσμο παρακμής αντιστρόφως ανάλογο από τη ραγδαία τεχνολογική επανάσταση. Οι ηγέτες παγκόσμια αλλά κυρίως και στην λεγομένη Ευρωπαϊκή ένωση από καιρό έπαψαν να έχουν το όραμα, εκείνο που γέννησε αυτή την συνύπαρξη. Εμείς μια μικρή χώρα αλλά με πλούσια ιστορία και εγγενείς αδυναμίες αρνηθήκαμε να εννοήσομε σε βάθος τα τεκταινόμενα και βαθμιαία οδηγηθήκαμε εκεί που είμαστε χωρίς, προς το παρόν ελπίδα ανάταξης.
Χωρίς περίσκεψη και αιδώ δεν καταλάβαμε τα τείχη που μας ύψωναν και τώρα περικυκλωμένοι αδυνατούμε να βρούμε τον δρόμο διεξόδου, Ο μεγάλος της Κρήτης άγιος – κυρός Ειρηναίος, προφητικά διακήρυττε πρίν 20 και πλέον χρόνια, «στα τέλη της δεκαετίας του ’80 όλοι οι Έλληνες είχαμε την πεποίθηση ότι με κάποια “αρπακτή” θα τα οικονομήσομε!»
Άλλος από αεροδάνεια, υπερτιμολογήσεις, αεριτζίδικες επιχειρήσεις, επιδοτήσεις και πανωγραψίματα, με διορισμούς στις Δεκο, τις τράπεζες στους δήμους και το Δημόσιο. Άλλωστε όσοι δεν βολεύονταν από τη μια κυβέρνηση θα ταχτοποιούνταν από την άλλη. «Χάσαμε έτσι -έλεγε ο Ειρηναίος- την όποια έως τότε παραδοσιακή μας εντιμότητα». Εκείνη την μπέσα που καθόριζε ο αυστηρός τρόπος της έντιμης σχέσης. ⁃ Λίγα χρόνια μετά και την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» που γέμισαν οι πλατείες οικονομικούς μετανάστες τους δείξαμε στα παιδιά μας και είπαμε αυτοί είναι οι εργάτες! ⁃ – Πού βαδίζομε σαν χώρα διεκήρυττε ο άγιος χωρίς εντιμότητα –χωρίς εργατικότητα; ⁃ Σε κάθε ευκαιρία -ο Ειρηναίος- ύψωνε τη φωνή του στους πολιτικούς –«Τι δίνετε επιδοτήσεις και διαφθείρετε του ανθρώπους, ως και οι επιδοτούμενες κατσίκες δεν βόσκουν πια στα βουνά αλλά ξαπλωμένες στην άσφαλτο περιμένουν το φορτηγό. ⁃ Πώς με το διασπαθιζόμενο χρήμα -τα δανεικά- μετράτε την αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος ενώ πτωχαίνετε το κατα καρδίαν.- Ερημώνονταν τα χωριά, ξεπατώναμε τα αμπέλια και θάβαμε τα προϊόντα «όλα τα κιλά όλα τα λεπτά». Ταυτόχρονα αλλά και ενωρίτερα είχε αρχίσει η αποδόμηση της παιδείας και η παραγωγή πτυχιούχων, τη δεκαετία του ’90 είχε πια ολοκληρωθεί. Πολιτική, συνδικαλισμός και τράπεζες με την ευλογία του αδυσώπητου παγκόσμιου κεφαλαίου κατέστρεψαν τον παραγωγικό ιστό της χώρας και ώθησαν τους πολίτες σε ψευδεπίγραφη ευδαιμονία. Εβράδυνε αρκετά –είκοσι και πλέον χρόνια- η χρεωκοπία του 2010. Άνθος του «αγώνα» καταστροφής της παιδείας, που η ιδεοληψία της αριστεράς επέβαλε είναι ο σημερινός πρωθυπουργός.
Τι περίμεναν όσοι τον πίστεψαν είναι γνωστό. Θα μπορούσε η ψευδαίσθησή του να είχε οδηγήσει στον όλεθρο. Συνειδητά ή για να διατηρήσει την εξουσία, ο πρωθυπουργός διεύρυνε μεν την καταστροφή αλλά απέφυγε τον όλεθρο! Πρόβλημα, ότι αναδεικνύομε κυβερνήσεις που εκφράζουν μια ελάχιστη πλειοψηφία με εκλογική διαδικασία που απέχει σχεδόν το ήμισυ των πολιτών, αποτέλεσμα της γενικευμένης πολιτικής απαξίωσης. Καταντήσαμε μοναδική χώρα όπου οι καταλήψεις και οι καταστροφές των σχολείων και κάθε δημόσιου χώρου, θεωρούνται αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Όπου οι λεγόμενοι αγρότες κλείνουν τους δρόμους και τα τελωνεία, οι ναυτεργάτες τα λιμάνια και οι κυβερνώντες αδιαφορούν, ευαγγελιζόμενοι προσέλευση επενδύσεων. Ποιοι επενδυτές;
Όπου το πολυτεχνείο πήρε τη μορφή εθνικού μύθου και που εδώ και πέντε δεκαετίες είναι το κέντρο των καταστροφικών εξορμήσεων των λεγομένων αναρχικών και η μόνη χώρα της Ευρώπης με σχεδόν ερειπωμένο μεγάλο μέρος του ιστορικού κέντρου της πρωτεύουσας! Ακόμη και ο πιο καλοπροαίρετος με στοιχειώδη νοημοσύνη αδυνατεί να εννοήσει αυτή τη φοβερή καταστροφική πορεία ενός αδιαμφισβήτητου πια αδιεξόδου. Δυστυχώς σ’αυτή την τραγική συνειδητοποίηση όχι τόσο της οικονομικής κρίσης αλλά της απώλειας της αξιοπρέπειάς μας ως λαού είναι ορατά πλέον στον ορίζοντα τα μαύρα σύννεφα εθνικού κινδύνου. Οι Έμποροι των Εθνών και οι παίκτες στη διεθνή σκακιέρα ξέρουν πως μας έχουν στο χέρι και θα κάνουν παιγνίδι ανάλογα, πως εξελίσσεται η παρτίδα. Όσο περισσότερο συνειδητοποιήσομε τη δυσχερέστατη θέση της πατρίδας τόσο η ελπίδα να βρεθεί δρόμος μιας άλλης πορείας στο μέλλον θα υπάρχει.
Η λεγομένη πνευματική ηγεσία με όλα τα δομικά στοιχεία της παρακμής των τελευταίων χρόνων δεν φαίνεται να υπάρχει. Που αναστήματα σε πνευματική σκέψη –για παράδειγμα- σαν τον Παλαμά, τον Καζαντζάκη, τον Θεοδωράκη;.
Πού πολιτικοί σαν τον Βενιζέλο και ιεράρχες σαν τον Ειρηναίο; Ζητείται ηγέτης που θα οδηγήσει σε συναντίληψη για την αναζήτηση των κοινών αξιών του ‘Εθνους και της πατρίδας και παραδειγματικά βιώνοντας να αναζητήσομε κοινή πορεία στο όραμα ανάκτησης της χαμένης μας αξιοπρέπειας. Καίτοι η κατάσταση αυτή θα έχει μακρά διάρκεια, έχει και την αισιόδοξη θεώρηση. Η ιστορία διδάσκει ότι η πορεία των λαών περισσότερο και θετικότερα πορεύεται στην κρίση και οι λεγόμενες χρυσές ή καλές εποχές είναι σύντομες. Οι δυσκολίες ακόμη και οι καταστροφές γίνονται αφετηρία επαναπροσδιορισμού της ταυτότητας ενός λαού και αναζήτηση άλλων ευκαιριών. Θα μπορούσαμε να είμαστε πολύ χειρότερα από ό,τι φροντίσαμε και καταφέραμε.
Η όποια συνειδητοποίηση πολλών, αφύπνισε ήδη αρκετές δυνάμεις οι οποίες και στο παρελθόν σε χειρότερες καταστάσεις μας κράτησαν.
Η εκδηλούμενη ποικιλότροπα αλληλεγγύη συνθέτει ξανά την κοινωνική μας προσπάθεια ώστε να βιώσουν λιγότερο την οδύνη, όσοι από τους συνανθρώπους μας πλήττονται περισσότερο. Ενεργοποιούνται εκείνες οι ζωτικές δυνάμεις και στον χώρο της υγείας και στα σχολεία όπου παρατηρείται από πολλούς αυξημένη συνειδητή προσφορά και έξω στην κοινωνία όπου αυξάνει ο εθελοντισμός. Η εκκλησία συνεκτικός κρίκος του έθνους, παρά την ανιστόρητη εχθρότητα της κυβερνητικής ιδεοληψίας, πρωτοστατεί και συναγείρει τον κόσμο και υπηρετεί την ανάγκη χιλιάδων συνανθρώπων μας.
Αναπτύσσεται πολλαπλασιαστικά ένας κόσμος που είτε με την εργασία του είτε με την προσφορά του και στους άλλους νοιώθει ν’ αποκτά νόημα και η δική του ζωή. Ενδείξεις επίσης στο χώρο της δημιουργικής εργασίας έχομε από τη δραστηριοποίηση πολλών νέων σε συνεταιρισμούς παραγωγικότητας και σε καινοτόμες δραστηριότητες παραγωγής και εμπορίου και όχι μόνο στην τουριστική βιομηχανία. Πολλοί πιστεύομε ότι κάτι καλύτερο και υπό προϋποθέσεις θα γεννηθεί αλλά η κύηση θα κρατήσει πολύ.
