Διαπραγματεύσεις

Σε περιβάλλον οικονομικής ύφεσης οι κυβερνήσεις απ’ το 2009 η μία μετά την άλλη εξαντλούνταν στη γενικευμένη μέθοδο των διαπραγματεύσεων. Ενέργειες που γίνονταν για να μην χρεοκοπήσει το κράτος και για να μας χορηγούν δάνεια προς αποπληρωμή του συνεχούς διογκούμενου χρέους. Εναν χρόνο τώρα η κυβέρνηση επιμένει κι αυτή σε μία εμπειρική και αμέθοδη πολιτική, αυξάνοντας τις εντάσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Το μόνο που διεκπεραιώνει είναι οι ατελέσφορες διαπραγματεύσεις.
Διαπραγματεύσεις πολύπλευρες και παρατραβηγμένες “έφαγαν” τρεις εκλεγμένους πρωθυπουργούς Κ. Καραμανλή, Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαρά όπως και έναν υπηρεσιακό τον Α. Παπαδήμο και τώρα στο στόχαστρο είναι ο Α. Τσίπρας, που ανθίσταται σθεναρά στις πιέσεις.
Διαπραγματεύσεις γίνονται στις Βρυξέλλες να γεφυρωθεί το χάσμα με το Δ.Ν.Τ., που ζητά, για να προχωρήσει έγκαιρα η αξιολόγηση, να κάνει η Ελλάδα περικοπές. Η διαφωνία υπάρχει διότι το Ταμείο αναβιβάζει το δημοσιονομικό κενό σε 8 – 9 δισ. € μέχρι το 2018, ενώ οι Ευρωπαίοι έχουν διαφορετικό τρόπο υπολογισμού των ελλειμμάτων, που απορρίπτει το Δ.Ν.Τ., το οποίο δεν λέει να υποχωρήσει.
Διαπραγματεύσεις υπάρχουν με επίκεντρο το προσφυγικό – μεταναστευτικό, άγνωστο πώς θα εξελιχθεί, με μυστικά παζαρέματα της Μέρκελ με Νταβούτογλου και τους υπόλοιπους “27” μέσω SMS, να κλείσουν συμφωνία χωρίς εμάς, που η παρουσία μας ενδεχομένως να τη δυναμίτιζε. Κάνουν αγώνα να πεισθούν οι πρόσφυγες ότι η Ελλάδα είναι το τέλος της διαδρομής και να εφαρμοσθεί το γερμανοτουρκικό σχέδιο επαναπροώθησης, μόνο που ο Νταβούτογλου άλλα λέει και άλλα κάνει.
Διαπραγματεύσεις και παζαρέματα για τη βίζα με τους Τούρκους, που κρύβονται πίσω από διπλωματικά χαμόγελα. Αυτή η προσφορά “δώρο” στους Τούρκους για ν’ αποφύγει η Ευρώπη Σύρους ή Αφγανούς πρόσφυγες και μετανάστες, θα είχε ως αποτέλεσμα να πλημμυρίσει η Ε.Ε. από Τούρκους μετανάστες. Ποιο είναι προτιμότερο το πρώτο ή το δεύτερο; Θα ακούσουν στις Βρυξέλλες τη διστακτικότητα των Γάλλων, που προειδοποιούν ότι «δεν θα ξεπουληθεί η Ευρώπη στους Τούρκους για να πάρει μια συναίνεση»;
Διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους κοινωνικούς φορείς να ψηφισθούν ό,τι της προτείνουν οι θεσμικοί, πράγμα που γινόταν στο παρελθόν, αλλά στην εφαρμογή αδρανοποιούνταν με αποτέλεσμα να ακυρώνονταν και όσα θετικά περιείχαν τα μνημονιακά νομοθετήματα.
Διαπραγματεύσεις Συριζαίικης πρακτικής· Πολιτική εξωπραγματική και ανερμάτιστη που η κυβέρνηση υποχρεώνεται να την αλλάξει άρδην και να κάνει ρεαλιστική στροφή, δείχνοντας απειρία, ανικανότητα, ίσως και αδιαφορία, την ώρα που η Κύπρος τελειώνει από τα δεσμά του μοναδικού μνημονίου, ενώ εμείς αγκομαχούμε να μπούμε στο κακοσχεδιασμένο και στερούμενο αναπτυξιακής πολιτικής τρίτο.
Διαπραγματεύσεις πολύβουες για την πρώτη αξιολόγηση αρχίζουν και δεν τελειώνουν ή αν τελειώσουν, οι αποφάσεις μπορεί να μετατεθούν για το μέλλον. Αν η αξιολόγηση δεν γίνει Απρίλιο – Μάιο και πάει για τον Ιούνιο, τότε “καήκαμε”, όπως είπε ο κ. Τσακαλώτος. Δεν θα ’χουμε να πληρώσουμε τις δόσεις, θα σκιαγραφηθεί ένα φρικιαστικό μέλλον, η απομείωση του χρέους θα πάει στις καλένδες, οπότε ο κ. Τσίπρας θα προτιμήσει τις εκλογές με την επίγνωση ότι ίσως τις χάσει, αλλά θα είναι μια αξιόλογη αντιπολίτευση.