Κυριακή, 5 Ιανουαρίου, 2025

Διαπραγματεύσεις: Ναι, μεν, αλλά…

Στο περιθώριο συνάντησης του κ. Αποστολάκη με τον Ακάρ στις Βρυξέλλες, ο Ελληνας ΥΕΘΑ, ένας απ’ τους ελάχιστους αξιόλογους Κρητικούς στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δεν θ’ απεμπολούσε την προσπάθεια αποκλιμάκωσης της έντασης, αν και οι Τούρκοι δεν υπάρχει περίπτωση ν’ αλλάξουν. Βασίζονται στο προηγούμενο της ανεκτικής μας συμπεριφοράς, που επισφραγίσθηκε με τη Συμφωνία των Πρεσπών για το Σκοπιανό. Δεν θα ’πρεπε, λοιπόν, κατ’ επέκτασιν με τη στάση μας στο Μακεδονικό, να μπούμε σε συζητήσεις και για το Αιγαίο, που νομοτελειακά θα ’χουμε χασούρα.
Δεν θα μας εξέπληττε, αν ο κ. Αποστολάκης μιλούσε με την ίδια γλώσσα, όπως ο ομόλογός του. Αν, δηλαδή, στόχος του Ακάρ είναι η “γαλάζια πατρίδα”, για τον Ελληνα υπουργό θα μπορούσε να προγραμματιστεί μια άσκηση στο Αιγαίο και να την ονομάσει, αναβιώνοντας το επιγραμματικό δίστιχο, “πάλι με χρόνια με καιρούς…”
Οι συζητήσεις με τον Ερντογάν είναι επικίνδυνες. Η πολιτική του είναι “μαστίγιο και καρότο”. Οταν συναντιώντουσαν οι υπουργοί Αμύνης, την ίδια μέρα μιλούσαν για γαλάζιες πατρίδες και δέσμευαν περιοχές στο Αιγαίο για… ασκήσεις. Από μέρους μας χρειάζεται προσοχή, δεν σηκώνουν υπαναχωρήσεις και δικαιολογίες, «είχα υποτιμήσει», «δεν είχα καταλάβει», πριν η χώρα υποστεί κανενός είδους ιταμή διπλωματική αντιμετώπιση.
Ο Τούρκος πρόεδρος επιδεικνύει την ισχύ του προς την Ελλάδα, αλλά και προς το ΝΑΤΟ. Στην ουσία, όμως, απευθύνεται στο εσωτερικό της χώρας του.
Στην Τουρκία θεωρούν, το ‘χουν παγιώσει, και το αναγνωρίζουν σε Ελληνες αξιωματούχους, ότι «το μισό Αιγαίο ανήκει σ’ εσάς, το υπόλοιπο δεν είναι δικό σας και ελάτε να τα βρούμε». Πάντα έτσι λένε και ότι τετελεσμένα δεν θα επιτρέψουν, διότι έχουν συμφέροντα και δικαιώματα. Θέλουν να μας σύρουν σε διαπραγματεύσεις εφ’ όλης της ύλης, μαθημένοι σε ανατολίτικο παζάρι. Φορτώνουν την ατζέντα και ό,τι μπορεί ν’ αποκομίσουν το παίρνουν. Και τούτο γιατί εμείς ακολουθούμε επί 10ετίες “πολιτική κατευνασμού”, λειτουργούντες ως σώφρονες με ευρωπαϊκή αντίληψη.
Διέπονται, όμως και από ένα συναίσθημα φόβου πιθανής εφαρμογής αυξήσεων της αιγιαλίτιδος ζώνης από 6 σε 12 ν.μ., οπότε το Αιγαίο θα μεταβληθεί σε λίμνη που δεν θα επιτρέπεται πρόσβαση σ’ αυτούς. Μας κοιτάζουν τώρα συγκριτικά με την τελευταία υποχωρητικότητά μας, μήπως μάς καθίσουν σε κανένα τραπέζι και συζητήσουμε κεκτημένα, που είναι αδιαπραγμάτευτα.
Ο Τούρκος πρόεδρος έχει κατά νου, ότι έφτασε το τέλος της Συνθήκης της Λωζάνης. Δεν ξέρουμε, πώς το εννοεί, ότι θα το πετύχει ο Τούρκος πρόεδρος, ούτε και πώς το αντιμετώπισε ο κ. Τσίπρας, ο οποίος στη συνέντευξη Τύπου, για να δικαιολογήσει την επίσκεψή του υπ’ αυτάς τας συνθήκας στην Τουρκία, θεώρησε τη στάση του Ερντογάν επιτυχημένη και θετική!
Τα αναπάντητα ερωτήματα σε τι συνίστανται οι μυστικές συζητήσεις Τσίπρα – Ερντογάν, που αγνοούμε, θα φανούν σύντομα από τις συμφωνίες, που θα υπογραφούν στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό των δύο χωρών.
Ας ελπίσουμε, ότι οι μυστικές διαπραγματεύσεις δεν θα καταλήξουν και με την Τουρκία, όπως με τα Σκόπια!


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

1 Comment

  1. Αξιότιμε κύριε,το πως κινούνται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις το εξησήσατε στο άρθρο σας της 12/02/2019 με τρόπο κατανοητό στους πάντες ,με το παράδειγμα του ιδιοκτήτη του οικοπέδου και του κατσικοκλέφτη.Οι συζητήσεις με την Τουρκία και οι όποιες συμφωνίες ,που συνήθως γίνονται μετά από πιέσεις “συμμάχων” και “εταίρων” μας μέ πνεύμα ίσων αποστάσεων και ποντιοπιλατισμού που σχεδόν πάντα προσθέτει ένα επιπλέον επιχείρημα στην αδιαλλαξία και επιθετικότητα της γείτονος. Οι περισσότεροι π.χ. πιστεύουν ότι η συμφωνία Παπούλια-Γιλμάζ είναι μια συμφωνία που βασίζεται στην αλληλοκατανόηση και συμβάλλει στην εκτόνωση της έντασης.Οι μυημένοι ξέρουν ότι τα περισσότερα επιχειρήματα ,περί του Αιγαίου,τα “ντύνει” με νομιμοφάνεια η άλλη πλευρά,ερμηνεύοντας το κείμενο,ως συνήθως,κατά το δοκούν, προσθέτοντας βεβαίως “απαιτήσεις” βασιζόμενη σε σειρά λαθών της πολιτικής κατευνασμού που ακολούθησε αντί της πολιτικής αρχών , “φασαρίας”στους διεθνείς οργανισμούς και χτίσιμο συμμαχιών με χώρες της περιοχής που έχουμε κοινά συμφέροντα(Συμφωνία Καραμανλή-Ζίφκωβ,συμφωνία Ελλάς-Κύπρος-Ισραήλ-Αίγυπτος κλπ.).Δίαυλοι επικοινωνίας μπορεί να υπάρχουν χωρίς να κουβεντιάζουμε σύμφωνα με τις ορέξεις της Τουρκίας.Υπήρξε μια εποχή όπου ο “διάλογος” γινόταν σε επίπεδο Γεν.Γραμματέων ΥΠΕΞ, όπου πίγαινε ο δικός μας στην ΄Αγκυρα έπινε τον καφέ του ,έτρωγε τον μπακλαβά του, ερχόταν ο δικός τους στην Αθήνα έπινε το τσάϊ του με τα σιροπιαστά του,γινότανε μια συζήτηση “ωραίος καιρός” ,”περί ανέμων και υδάτων” και ουδείς κατηγορούσε κανένα ότι δεν επιδίωκε σχέσεις καλής γειτονίας.Είμαι σίγουρος ότι άν η κυβέρνηση Α.Παπανδρέου,μπορούσε να γυρίσει πίσω το χρόνο δεν θα εξουσιοδοτούσε τον τότε ΥΠΕΞ Κ.Παπούλια,να υπογράψει, τέτοια συμφωνία,όποιες και να ήταν οι πιέσεις…..Με εκτίμηση

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα