Xαιρόμεθα και καμαρώνουμε το πρόσωπο και το πολυσχιδές και ψυχοσωματικό έργο του λογιοτάτου, ιεροπρεπούς, ταπεινού και με ορθόδοξη μαρτυρία και βιοτή λίαν δε αγαπητού και μεγάτιμου πρωτοπρεσβύτερου τ. γυμνασιάρχου και προϊσταμένου του ιστορικού και επιβλητικού ιερού και Καθεδρικού Ναού των Εισοδίων της πόλεώς μας, ή Τριμάρτυρης, όπως την έχουμε συνηθίσει οι παλαιότεροι, αιδεσιμολογιοτάτου π. Στυλιανού Θεοδωρογλάκη.
Kαμαρώνουμε τον νεανικό παλμό. Την αστείρευτη βρυσομάνα του μεστού, αγιογραφικού και αγιοπατερικού προφορικού λόγου του, αφυπνιστικού και αισιόδοξου, κοινωνικού και μεταφυσικού. Μας δίνει τα μέσα για τη διάβαση μέσα από το σήμερα και το εφήμερον. Μια εφικτή διάβαση ζωής και σωτηρίας, που είναι και η πεμπτουσία και ο τίτλος του νέου του εκλεκτού και καλαίσθητου βιβλίου, του 6ου, ένα συναρπαστικό αποθησαύρισμα, με πλούσια βιβλιογραφία, ένα άλλο επίσης προσόν του ευλογημένου και χαρισματικού συγγραφέα.
Ο αιδεσιμολογιότατος π. Στυλιανός δεν αιθεροβατεί, ούτε χρησιμοποιεί βαρύγδουπα καλολογικά στοιχεία. Χαρακτηρίζεται για τη σεμνή, απλή και γόνιμη γλωσσολαλιά του, και αυτά που γράφει, όσο υψηλά και βαθιά κι αν είναι, τα εκφράζει με ύφος ενδεδυμένο με ιεροπρέπεια, αφομοιότητα και ψυχής ανάπαυση και αναθάρρηση.
Ειλικρινά, δυσκολεύομαι πώς να εκφράσω αυτά που διάβασα και έζησα, και αποθησαύρισα από τον εύοσμο και λυτρωτικό αυτό λειμώνα του βιβλίου του χαρισματικού αυτού συγγραφέα, το ιερατικό μας αυτό κλέος και το στήριγμα όλων μας.
Διακόσιες σαράντα επτά (247) σελίδες ανταποκρινόμενες στον σκοπό της εκδόσεώς του και καλύπτοντας όλο το φάσμα του αντικειμένου.
Για τον αγαπητό μας συγγραφέα και έτσι είναι, δεν υπάρχουν ανυπέρβλητες διαχωριστικές γραμμές, υπάρχει μια σωτήρια γέφυρα κτισμένη με τα σωστικά υλικά την αγάπη, την υπομονή, την ταπείνωση και την προσευχή. Μέγας δε επιστηριγμός μας ο Χριστός, ο οποίος μας επιχαροποιεί: «Θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον (Ιωάνν. 16, 33). Και, ο οποίος υπέφερε πολλά και νίκησε τον πειρασμό, δίνοντας σ’ εμάς όχι μόνο το παράδειγμα, αλλά και τη βεβαιότητα και την αισιοδοξία ότι δ’ Αυτού θα νικήσομε τους πειρασμούς μας και θα διαβούμε τα σωτήρια μονοπάτια της σωτηρίας και της αιωνίου μακαριότητας. Ο απόστολος Παύλος μας διαβεβαιώνει, και με τη δική του εμπειρία: «Εν ω γαρ πέπονθεν αυτός πειρασθείς, δύναται τοις πειραζομένοις βοηθήσαι» (Εβρ. 2, 18).
Ο σεβαστός μας συγγραφέας, που χαρακτηρίζεται για την προσγείωση και αισιοδοξία του, την αυθεντία και την πειθικότητά του, μας δείχνει μεν τον Γογλοθά, όχι μόνο εκείνο που ανέβηκε ο Χριστός και όλοι οι Άγιοι και οι Μάρτυρες, αλλά κι αυτόν που πρέπει να ανεβούμε κι εμείς.
Να πατήσουμε διά του θανάτου τον θάνατον και να συναναστηθούμε μ’ Αυτόν: “Θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασιν ζωήν χαρισάμενος”. “Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου καθώς προείπεν, έδωκεν ημίν την αιώνιον ζωήν και το μέγα έλεος”.
Σταυροαναστάσιμη είναι η εν κόσμω πορεία του Χριστιανού, μέχρις ότου μετακομίσει στα ουράνια σκηνώματα “ένθα απέδρα πάσα οδύνη, λύπη και στεναγμός”.
Το βιβλίο αυτό, θεόπνευστο και θεόδρομο, του π. Στυλιανού κατά κει μας οδηγεί. Μας οδηγεί αγαπητικά, πατρικά, αδελφικά με μια πλούσια και αχτιδοβόλα καρδιά, χέρι – χέρι να τρέχουμε το δύσκολο, αλλά και σωτήριο της σωτηρίας μας αγώνα, προσβλέποντες στον Σωτήρα μας και υπέρ ημών παθόντα Χριστόν, όπως μας το υποδεικνύει και ο απόστολος Παύλος: «δι υπομονής τρέχωμεν τον προκείμενον ημίν αγώνα, αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν» (Εβρ. 12, 1).
Σεβαστέ και πολυαγάπητε π. Στυλιανέ,
από καρδίας σας ευχαριστούμε και γι’ αυτήν την ανεκτίμητη προσφορά σας. Η Εκκλησία μας, και το ευλαβές πλήρωμά της, σας ευγνωμονούν για την πολύτιμη προσφορά σας και το ιερατικό σας ήθος, το καύχημα και τον ανεκτίμητο πνευματικό μαργαρίτη. Ετι, προσωπικώς για την με ευγενική και καθ’ υπερβολή τιμητική αφιερωματική αποστολή του βιβλίου σας προς την ταπεινότητά μου. Ο Θεός, που τόσο πιστά διακονείτε, και τα παιδιά του, να σας χαρίζει έτη πλείστα με υγεία και συνέχεια της ευκάρπου και πολυκάρπου υποδειγματικής διακονίας σας.
*θεολόγος – τ. λυκειάρχης
