Diego Velazquez “H αδερφή Jeronima de la Fuente”, 1620, μουσείο Πράδο, Μαδρίτη.

To πορτραίτο της αδερφής Jeronima de la Fuente αποτελούσε μια από τις πρώτες δοκιμές του Velazquez στο πεδίο της προσωπογραφίας.
Αν και η τέχνη της προσωπογραφίας δεν βρισκόταν στην ιεραρχική κλίμακα των καλλιτεχνικών ειδών στην υψηλότερη θέση, εντούτοις έχαιρε υψηλής αναγνώρισης, γεγονός που οδηγούσε τους φιλάρεσκους αριστοκράτες της εποχής στην παραγγελία των πορτραίτων του.
Το πορτραίτο απεικονίζει την αδερφή Jeronima de la Fuente λίγο πριν την αναχώρησή της για τη Μανίλα όπου επρόκειτο να γίνει ηγούμενη μοναστηριού, στο πλαίσιο της υποστήριξης της καθολικής πίστης μέσω καλοπροαίρετων αλλά και καλά οργανωμένων προπαγανδιστικών κινήσεων με εθελοντικές μετακινήσεις μοναχών στο Νέο Κόσμο. Πρόκειται κατά κάποιο τρόπο για έναν αναμνηστικό πίνακα εν είδη αναμνηστικής φωτογραφίας πολύ πριν από την ανακάλυψη του καλλιτεχνικού αυτού μέσου. Το μακροσκελές κείμενο στο κάτω μέρος του πίνακα καλείται να εξηγήσει τη μετακίνηση της αδερφής. Με τον σταυρό στο χέρι σα να θέλει να ξορκίσει το κακό, σοβαρή και άκαμπτη, ποζάρει στρατευμένη στον ιερό σκοπό κρατώντας σφιχτά το διδακτικό, προσηλυτιστικό μέσο με το αριστερό της χέρι. Μοναδική έξαρση στο έργο αποτελούν οι κόκκινες πινελιές στις σελίδες του βιβλίου και στα χείλη της αδερφής, οι οποίες ταυτόχρονα δείχνουν τη λιτότητα στα εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιεί εν προκειμένω ο ζωγράφος και η οποία επιβάλλεται από το συγκεκριμένο θέμα, αλλά και η οποία έμελλε να τον ακολουθήσει σε όλη την καλλιτεχνική του πορεία με αποτέλεσμα τα έργα του Velazquez να χαρακτηρίζονται από μια έντονη χρωματική ενότητα και απλότητα.