Το ένα μετά το άλλο τα επεισόδια στα ελληνοτουρκικά σύνορα θέλουν να δείξουν ότι το κλίμα έντασης συντηρείται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Δεν πέρασε πολύς καιρός από την επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα και οι Eλληνες στρατιώτες εξακολουθούν να βρίσκονται προφυλακισμένοι στην Ανδριανούπολη εν αναμονή της δίκης τους.
Το όλο κλίμα επιβαρύνεται και από τις ανακοινώσεις των Τούρκων που δεν λένε να το βάλουν κάτω και εις ό,τι αφορά τις γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, όμως ούτε και η Ελλάδα ακολουθεί πιο συνετή πολιτική μεσούσης της κρίσης, που αν μη τι άλλο θα έπρεπε να χαμηλώσει τους τόνους αντιπαράθεσης.
Oμως όχι μόνο αυτό δεν γίνεται, αλλά οι τόνοι αντιπαράθεσης έχουν αυξηθεί τα μάλα, με αποτέλεσμα οι δύο λαοί να εξακολουθούν να βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουν να χωρίσουν απολύτως τίποτε.
Τον πήχη ανεβάζει η πληθώρα επιχειρημάτων και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, λες και το ζητούμενο είναι απλά και μόνο η διαιώνιση της έντασης.
Τα Χανιώτικα Νέα συμμετέχουν στην Πρωτοβουλία Journalism Trust Initiative (JTI) των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα, έχοντας συμπληρώσει και δημοσιεύσει την Αναφορά Διαφάνειας. Η Πρωτοβουλία JTI είναι ένα διεθνές πρότυπο για την και έχει ως στόχο την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του κοινού στα ΜΜΕ μέσω της ανάδειξης και προώθησης της αξιόπιστης δημοσιογραφίας,
Συμμετέχοντας στην πρωτοβουλία αυτή, αναλαμβάνουμε την ευθύνη να συμβάλλουμε στην καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και να προάγουμε την αξιοπιστία και την ηθική στη δημοσιογραφία. Με αυτόν τον τρόπο, στηρίζουμε τις βασικές αρχές της ελευθερίας του τύπου και της δημοκρατίας, προσφέροντας στους πολίτες έναν αξιόπιστο πυλώνα πληροφόρησης.
Αξιότιμε κ.Ζαχάρη, αυτό που αναφέρετε στο άρθρο σας ότι οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτε,συμβαίνει μόνο σε σουρεαλιστικό ιστορικό κενό και όχι στον πραγματικό αδυσώπητο κόσμο των συμφερόντων.Τώρα για το ποιός ευθύνεται για το σκηνικό έντασης και ποιός επιδιώκει να ωφεληθεί από αυτό είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό. Οι περίφημες εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ καθώς και το “Στρατηγικό βάθος της Τουρκίας” του Αχμέτ Νταβούτογλου για να μείνουμε μόνο στα γνωστά κείμενα(υπάρχουν ασφαλώς και άλλα μη γνωστά), δίνουν επαρκείς εξηγήσεις για τις επιδιώξεις της άλλης πλευράς,από το 1956 μέχρι σήμερα, για όσους θέλουν να δουν τα πράγματα με την ψυχρή λογική. Η πατρίδα μας δεν έχει επιθετικούς στόχους και έχει με το μέρος της το διεθνές δίκαιο, όποια αξία και αν έχει αυτό για τους απρόβλεπτους γείτονές μας.Ο θύτης με το θύμα δεν εξισώνονται,η ντροπή του Πενταδακτύλου το βροντοφωνάζει ασταμάτητα….Με εκτίμηση