Διεθνείς διακρίσεις φοιτητικών εργασιών και μια τοπική εύφημος μνεία

Στο φύλλο των Χανιώτικων Νέων της 22ας Ιουλίου, υπήρχε ένα ολοσέλιδο αφιέρωμα στο πρώτο βραβείο του διεθνούς διαγωνισμού «Rethinking The Future Awards 2017», που πήραν οι φοιτήτριες του ΑΠΘ, Ευθυμία Δουρουδή και Μαρία Λανταβού, για την διπλωματική τους εργασία με θέμα «Άδηλη Αρχιτεκτονική». Αντικείμενο της εργασίας ήταν ο σχεδιασμός ενός κελύφους -ενδύματος που θα συμβάλλει στη διατήρηση της θερμικής άνεσης του ανθρωπίνου σώματος. Το πρώτο βραβείο επίσης, στον Διεθνή Διαγωνισμό «Unbuilt Visions 2016» που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη στις 23.3.2017, κέρδισε η φοιτήτρια του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ, Δανάη Τουρσόγλου-Παπαλεξανδρίδου για τη διπλωματική της εργασία, με τίτλο «Αφηγηματικές Μεταβάσεις» και πεδίο εφαρμογής την περιοχή μεταξύ Ορεστιάδας και ποταμού  Έβρου, ο οποίος χωρίζει και ενώνει ταυτόχρονα Ελλάδα και Τουρκία.
Στον διαγωνισμό «World Architecture Community Awards» που ολοκληρώθηκε στις 13.2.2017 οι φοιτήτριες Αλίκη Βαϊνά και Ειριάννα Βαϊνά του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ απέσπασαν διάκριση για την διπλωματική τους εργασία, με τίτλο «MATERIA REDIVIVA: ύλη εκτεινόμενη στον χρόνο». Η αφετηριακή ιδέα της εργασίας – το κτίριο παύει να είναι προϊόν μίας μόνο εποχής και ενός μόνο δημιουργού αλλά εμπεριέχει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον- εφαρμόστηκε σχεδιαστικά στο παλιό συγκρότημα παραγωγής αρσενικού του Τεχνολογικού και Πολιτιστικού Πάρκου Λαυρίου.
Οι δύο φοιτήτριες είχαν κερδίσει επίσης διάκριση και προηγουμένως για την ίδια εργασία  στον Διεθνή Διαγωνισμό «MEDITERANEAN MIMAR SINAN PRIZE 2016» που διοργανώθηκε από την Πανεπιστημιακή Σχολή Καλών Τεχνών της Κωνσταντινούπολης «Mimar Sinan».
Τον Οκτώβριο του 2016 η εργασία με τίτλο «Χορογραφώντας τον Χώρο» των φοιτητριών του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ  Έλλης Αθανασιάδου και Δήμητρας Γκουγκούδη, διακρίθηκε μεταξύ 167 συμμετοχών, στον διεθνή διαγωνισμό «Tamayouz International Excellence Award – Excellence in Graduation Projects». Η βασική ιδέα, που υποστηρίζει ότι τόσο η αρχιτεκτονική όσο κι ο χορός σχεδιάζουν τον χώρο, εφαρμόστηκε σε ένα κτήριο αφιερωμένο στην κίνηση στην οδό Πειραιώς.
Είναι ιδιαιτέρως ελπιδοφόρα όσο και εντυπωσιακή η γυναικεία παρουσία στις παραπάνω βραβεύσεις και μάλιστα με εργασίες που τοποθετούνται στην πρώτη γραμμή της πρωτοπορίας για τη  διαμόρφωση του μέλλοντος. Επίσης εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι όλες τις προαναφερθείσες εργασίες επέβλεψε η ίδια καθηγήτρια του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ, η αρχιτέκτων Μαρία Βογιατζάκη, σε μία μόνο ακαδημαϊκή χρονιά. Φαίνεται ότι η κ. Βογιατζάκη διαθέτει ως δασκάλα, εκτός των απαραίτητων άλλων, την τέχνη να αφυπνίζει και να μορφοποιεί τις κρυμμένες δημιουργικές δυνατότητες των φοιτητών/τριών της, να ενθαρρύνει την καινοτομία και τον πειραματισμό και να ενδυναμώνει την αυτοπεποίθηση. Είναι περιττό να επισημάνουμε πόσο σπουδαία είναι αυτή η συνεισφορά από πολλές απόψεις.
Η κ. Βογιατζάκη, που κατάγεται από το Ρέθυμνο, είναι επίσης παλιά γνώριμη των Χανίων. Για 17 συνεχείς χρονιές διοργάνωνε σε συνεργασία με τον καθηγητή Κωνσταντίνο Σπυριδωνίδη, το Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου και το Σύνδεσμο Αρχιτεκτονικών Σχολών της Ευρώπης, την ετήσια Σύνοδο των επικεφαλής (κοσμητόρων και προέδρων) των αρχιτεκτονικών σχολών όλης της Ευρώπης στα Χανιά. Η Σύνοδος αυτή όρισε τα Χανιά ως τον τόπο στον οποίο διαμορφώθηκαν οι βασικές αρχές και κατευθύνσεις της σύγχρονης αρχιτεκτονικής εκπαίδευσης στην Ευρώπη.
Μικρή χειρονομία αναγνώρισης η παραπάνω εύφημος μνεία.