Διέξοδο στο αδιέξοδο ο Ντράγκι

Έξι μέρες ήταν αρκετές, ώστε ο πολιτικός κόσμος της Ιταλίας να κουραστεί, μέχρι ο 80χρονος Σέρτζιο Ματαρέλα, να αποδεχθεί την επανεκλογή του για δεύτερη θητεία στο Κυρηνάλιο. Αυτά συνέβησαν, διότι οι αρχηγοί των κομμάτων δεν συμφωνούσαν σε άλλο αποδεκτό πρόσωπο, να γίνει πρόεδρος της Δημοκρατίας, αφού και ο σούπερ Μάριο εξέπληξε για δεύτερη φορά. Αποποιήθηκε την πρόταση, να βάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος, προτιμώντας τελικά την Πρωθυπουργία.
Ο Ματαρέλα, ενώ ήταν έτοιμος να εορτάσει την απαλλαγή του από τα καθήκοντά του προέδρου της ιταλικής Δημοκρατίας και να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του μακριά από την πολιτική, τα πράγματα πήρανε στροφή 180 μοίρες, όταν ο πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι, αποποιήθηκε την μετάβαση του προς αυτήν την πολιτική αρχή, μετέβη στο Προεδρικό Μέγαρο και ζήτησε από τον Ματαρέλα, να δεχτεί, να παραμείνει στη θέση του για μία δεύτερη θητεία.
Ο Μάριο Ντράγκι ξαναπαίξε το παιχνίδι με επιτυχία, γνωρίζοντας ότι, αν έφευγε από πρωθυπουργός, θα ανοιγόταν ένας νέος κύκλος πολιτικής αστάθειας και κρίσης, η οποία κόστισε στην Ιταλία, καθώς άλλαζε πρωθυπουργό έναν κάθε χρόνο σχεδόν. Έτσι μετά από επτά άκαρπες ψηφοφορίες την όγδοη ψηφίστηκε ο Ματαρέλα με 759 ψήφους, περισσότερους κατά 86 από τους 676, δηλαδή τα 2/3, που απαιτούντο των 1009 του κοινοβουλίου. Μετά το τέλος της ψηφοφορίας ο επανεκλεγείς Ματαρέλα δήλωσε ότι «η ευθύνη προς το έθνος υπερτερεί των προσωπικών μου επιλογών». Από την έκβαση του γεγονότος ησύχασαν τα πνεύματα, όχι στην Ιταλία, αλλά και στις Βρυξέλλες, ακόμα και στο Βατικανό, με το σκεπτικό, ότι στην Ιταλία θα υπάρξει σταθερότητα χωρίς πολιτικούς πλέον κλυδωνισμούς, Τουλάχιστον μέχρι το 2023, που πρέπει να γίνουν εκλογές με εγγυητή την κυβέρνηση Ντράγκι. Η δραστηριοποίηση του πρωθυπουργού, να πείσει τον Ματαρέλα για δεύτερη θητεία, προέκυψε από το ότι τα ιταλικά κόμματα δεν μπορούσαν να βρουν κοινά αποδεκτό πρόσωπο για πρόεδρο και ματαιοπονούσαν. Τελικά αυτή, που υποστήριξαν την επανεκλογή Ματαρέλα, είναι ο ηγέτης των Δημοκρατικών Ενρίκο Λέτα και η Τζώρτζια Μελόνι επικεφαλής του κόμματος των ακροδεξιών “Αδέλφια της Ιταλίας” ενώ για τον Ματέο Ρέντσι των Δημοκρατικών και πρώην πρωθυπουργό το θέμα ήταν αδιάφορο. Αυτοί που δεν τον ψήφισαν ήταν ο Ματέο Σαλβινι της Λεγκας, ο Τζουζέπε Κόντε του “Κινήματος των πέντε αστέρων” και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Πολιτικοί αναλυτές συμφώνησαν, ότι όπως εξελίχθησαν στην Ιταλία τα πράγματα, έχουν επιφέρει κάποια αναταραχή στον κυβερνητικό περίγυρο.
Τούτο φορά σε επίπεδο εξουσίας τον Ντράγκι, ο όποιος δεν μεταπήδησε στην προεδρία και παρέμεινε πρωθυπουργός, κάτι που δεν το ήθελαν. Ο σούπερ Μάριο ως Π.τ.Δ. θα είχε ηλαττωμένες αρμοδιότητες, εν σχέση με τον πρωθυπουργό και μάλιστα τώρα, που θα πρέπει να διαχειριστεί το ποσό των 200 δισ. ευρώ, του Ταμείου Ανάκαμψης, που δικαιούται η Ιταλία. Και διερωτώνται μήπως από παράγοντας αρραγούς ενότητας, καταλήξει συντελεστής ρήξεων και αντιθέσεως αρμοδιοτήτων.