Διέξοδος… στον οβελία

Παρά την φτώχεια και την στέρηση, ο Έλληνας δεν στερείται με κανέναν τρόπο τον πασχαλινό οβελία. Θεωρεί πως είναι από τα λίγα πράγματα που του έχουν απομείνει εις ότι αφορά την απομάκρυνση από τα προβλήματα και τα κάθε λογής βάσανα. Και σε αυτές τις γιορτές, λοιπόν, οι ευχές ήταν πολλές, κυρίως όμως οι ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο, που δεν φαίνεται πάραυτα στον ορίζοντα.
Γιατί οι περικοπές των προηγούμενων χρόνων έχουν προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά, οι δε νέες θα δώσουν μια και καλή το τελειωτικό χτύπημα. Από την κυβέρνηση βέβαια ούτε λόγος για νέα λιτότητα αφού για να πάει με ασφάλεια στις εκλογές, θα πρέπει η εικόνα να είναι σε κάθε περίπτωση ωραιοποιημένη.
Και ενώ στην Συρία οι παρενέργειες από την επίθεση με χημικά είναι ορατές, στην χώρα όπου περισσότερα από 5. εκατ. παιδιά στηρίζονται στην ανθρωπιστική βοήθεια, ενώ μετά την εισβολή και κατάληψη του Αφρίν από τους Τούρκους οι Κούρδοι περιορίζονται και χάνουν την έξοδο προς την Μεσόγειο, στην Ελλάδα δεν σταματούν να τονίζουν πως ένα θερμό επεισόδιο με την Τουρκία είναι πιθανότερο όσο ποτέ άλλοτε. Πάραυτα, ο οβελίας – οβελίας.