Διγλωσσία;

Με το Σκοπιανό ο κ. Π. Καμμένος φάνηκε να δοκιμάζεται και να βρίσκεται σε δυσχερή θέση, που τον οδήγησε σε αδιέξοδο. Hρθε αντιμέτωπος με τους συνεργάτες του, με τους οποίους ξεκίνησαν μαζί, να κάνουν την ανατροπή στο κατεστημένο και θέλησε να βρει τρόπο αντεπίθεσης στις εναντίον του κατηγορίες, ότι έγινε η πέννα να υπογράφει ο Τσίπρας τη Συμφωνία, με τη μέθοδο της θεωρίας των συνωμοσιών. Αλλά την μεγαλύτερη φθορά την προξενούν άνθρωποι της δεξιάς διά των μηχανορραφιών, που στοχεύουν, να τον αποδομήσουν και να τον καταστήσουν επισφαλή στον πολιτικό περίγυρο του Τσίπρα.
Ο άνθρωπος σε τόσο κορυφαίο Υπουργείο, εκπρόσωπος της χώρας σε σημαντικούς διεθνείς οργανισμούς, είναι πιθανόν να δέχεται επικριτικά μυνήματα, απέδειξε οτι δεν επηρεάζεται Μπορεί να βλέπει το κόμμα του να συρρικνώνεται, συμπεριφέρεται, όμως, με ένα δικό του τρόπο, ξεγλιστρώντας με μεγάλη επιδεξιότητα απ’ τις παγίδες που του στήνουν. Μένει πιστός στις απόψεις του, αψηφώντας τη διαφαινόμενη αποτυχία του στις επόμενες εκλογές.
Κάτι θα γνώριζε και κράτησε αυτή την κοινοβουλευτική στάση, καταψηφίζοντας την πρόταση δυσπιστίας. Δεν θα διακινδύνευε τη ματαίωση δύο σημαντικών επιδιώξεων της κυβέρνησης. Επέλεξε, να παραμείνει η κυβέρνηση στην εξουσία, εκτός για την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών, που έχει μέλλον ακόμα, αλλά κυρίως για το σπουδαιότερο ίσως ζήτημα της λήψεως αποφάσεων του Γιούρογκρουπ διευθετήσεως του χρέους. Στήριξε, λοιπόν, την κυβέρνηση για τη σταθερή πορεία της, πιστός στη θέση του, παραβλέποντας το πολιτικό κόστος για το κόμμα του.
Οι πιστωτές μας έδωσαν, όχι όσα τους ζήτησε ο Τσακαλώτος, αλλά αυτά που ήθελαν. Κατά πόσον θα μας ωφελήσουν, θα φανεί, όταν θ’ αρχίσει η εφαρμογή τους και τα μονομερή πορίσματα ανά τρίμηνο των επιτροπών απ’ τους θεσμικούς, αν τηρούνται οι υποχρεώσεις μας.
Η αλήθεια, είναι ότι το αντιμνημονιακό κόμμα των ΑΝΕΛ συγκυβερνά επί 3 χρόνια με τον ΣΥΡΙΖΑ, που με το δικό του μνημόνιο εφάρμοσε όσα δεν τήρησαν οι προηγούμενοι με τα δικά τους μνημόνια. Είναι ένα κόμμα της δεξιάς, που τάχθηκε με τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ αριστερής προέλευσης, θεσπίζοντας νόμους αδιανόητους για την παραδοσιακή αριστερά, τους οποίους και η δεξιά δεν υιοθετούσε.
Ο κ. Καμμένος δεν είναι άμοιρος ευθύνης, για οτιδήποτε προκύψει ως αποτέλεσμα, με όσα επιφυλάσει η κυβέρνηση για το Ελληνικό κράτος με την παραμονή της στην εξουσία. Κανείς Ελληνας δεν θέλει να βλάπτονται τα συμφέροντα της χώρας χωρίς λόγο και να εκκολάπτονται κίνδυνοι από εσφαλμένες αποφάσεις. Το πολιτικό κόστος στον ΣΥΡΙΖΑ και στον κ. Καμμένο θα είναι ανυπολόγιστο, αν πιστέψουμε και τον κ. Ε. Βενιζέλο που λέει για τον τελευταίο ότι: «…δεν έχει καμία δυνατότητα να εμφανίζεται ως αδιάφορος, δήθεν, υπερπατριώτης καλλιεργώντας αυτή την τεχνική της διπλής γλώσσας… μια γλώσσα εθνικολαϊκιστική προς ένα άλλο ακροατήριο, γιατί αυτό δεν συνιστά ένδειξη σοβαρότητας…».
Κανείς στην χώρα μας δεν εκτιμά, όσους κάνουν πολιτική διγλωσσίας. Με την απόφασή του ο κ. Καμμένος να συγκυβερνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα τι πίστευε προεκλογικά, τουλάχιστον για διγλωσσία δεν μπορεί να κατηγορηθεί, όσο κι αν επιζητούν οι διαβρωτικοί μηχανισμοί της Ν.Δ., να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη.