ΤΟ Κατερινιώ δεν ´έβρισκε είσυχία ούλη την ´ώρα εμπαινόβγαινε και τη κάθε δουλιά που τσίδινε η μάνατσι κιαμιά δεν ´αποτέλιωνε παρά εχάνουντανε χωρίς να δίνει μ ´ούτε σημεία ζωής. Είντα Θα γεννώ μ ´ευτό το θηλικό θαρώ πως ´εσάλεψε ο νούς του. Άλλα του λέω κι ´άλλα καταλαβαίνει. Ούλη την ´ώρα μόνο παιγνηδίζουνε τα ματάκιαντου οντέ του λέω για το κάθε πράμα και κουνεί το κεφαλάκιντου χωρίς ποτέντου να μου λέει όχι.
Μορέ Γιαννιό αρφουγκάσουμαι, μα το Θεό σου. Να παρακατσέψεις τσι κοπελιά μας να δείς που διάει οντέ χάνετε απού το σπίτι μας χωρίς ν ´αποτελιώνει τη κάθε δουλιά τσι. Πολλέ φορές τη ψάχνω μπά νάνε με τσ ´άλλες κοπελοπούλες μ ´άυτήνε άφαντη. Είναι μητσή σα και το πετραμίγδαλο, ένα θηλικό άγγελος που πολλές φορές ετσά που τη καμαρώνω φοβούμαι να μη τη ξεράνω σα και το δεντρό κι ´ ας μη λαβώνω.
Ο Γιαννιός δεν ´αποκρίθηκε τσι κεράς του μόνο τη κήταξε ετσά λογιός που σα και νάπεσε κεραυνός και τονέ πλάκωσε. Κακά χαμπέρια είπε απού μέσαντου και ξεκίνησε να πάει στη δουλιά απού είχε. Και σ ´ούλο το δρόμο εμίλιε του νούντου σαν το το κουζουλό απού τη σαρσημάραντου. Ετούτονά μόνο μούλιπε να μου κακολαλήσει κι ´η κοπελιά μου. Και είστερα Είντα Θα τη κάμω άμα μου κουβεντιαστεί; Ψώματα στόπανε Κατερινιώ δε Θα ντροπιάσεις εσί τον ´αφέντη σου. Θα τη σιάξω εγώ τη δουλιά όπως πρέπει ένιασέσε.Σαν ´εγάηρε στο σπίτι κουρασμένος κι ´αναλωμένος ,αναρωτιούντανε ,απού μέσαντου ετσά που εκάθουντανε στο τραπέζι ούλοι μαζί. Σαν ´Είντα να του καλαθιάζει παιδιά Θέ μου το Κατερινιώντου; κι άπού την ´άλλη τη καμάρωνε κι ´ευχαριστούσε το Θεό για το λουλούδι τούτονά που τούχε χαρισμένο.
Απού κείνηνά την ´ημέρα ο Γιαννιός άφηκε ούλες τσι δουλιέςτου να περιμαίνουνε και δεν ´εκούνιε απού το σπίτι,παρά αγκομάχε μέσα κι όξω , κάνοντας τον ´αρωστάρη. Δεν ´ άφηνε τη κοπελιάντου απού τα μάθιαντου. Έψαχνε και περίμενε τη κατάληλη στιγμή που να μη πάρει κιανένας ´άλλος χαμπάρη ,είντα του σιμβαίνει. Σαν γωνιός Θα κάμω ότι είναι πρέπον και χωρίς να ξετσουκνίσει πράμα στη γειτονιά.Εσκέφτουντανε κι ´εσχεδίαζε χωρίς να κλείνουνε τα μάθιαντου μέρα νύχτα. Το πως Θα το μεταχηριστεί όσο ποιά πολύ καλιά. Παναγία μου Παρθένα μου δώσε μου δίναμη και τη σωστή φώτηση…Γιατί τα λάθη πολλές φορές δε σιάζουνε ποτές.Κατσιά – κατσιά εθόριε το Κατερινιώ μόλις εύρισκε την ´ευκαιρία χωρίς λόγο να πιαίνει στο μαγατσέ και να χάνετε για ώρα χωρίς να το παίρνει κιανείς χαμπάρι. Ετούτανά που εθόριε τ ´άφηκε κάμποσες μέρες κι ´απόης αφού εβεβαιώθηκε ετημάστηκε κι ´επήρε τη μεγάλη απόφαση να πράξει όπως πρέπει, Αν ´είναι τσι σιρά μας βέβαια εσκέφτουντανε ,αλλιώς ο Θεός να βάλει τη χέραντου να μη γεννεί κανένα μεγάλο κακό που να μην ´έχει μπαλομό.
Έκαμε το σταυρόντου όπλησε το σιχέριοντου κι ´ άρχηξε να κατεβαίνει τη σκάλα σαν και το κάτη για να μη τσι ξιπάσει.Με το που μπαίνει μέσα κληδομανταλώνει τη πόρτα ,άναψε το λύχνο και άρχηξε να τσι ψάχνει,τρέμοντας σα και το φύλο στο δεντρό.Απάνο στα τσουβάλια με τα καρίδια εκάθουντανε χεράκι -χεράκι και ετοιμάζουντανε ν αρχίξουνε νασκληρίζουνε απού το φόβοντονε. Μη- μη βγάλετε άχνα των ´είπε ετσά που τάδε μιτσά, αναψωκοκινησμένα και έτοιμα, να του πετάξουνε και να φίγουνε σαν τα ερωτευμένα πουλάκια. Ο Γιαννιός εσίμωσε ως´τη πόρτα κι ´ άρχιξε το ντουφεκίδη για να στήλει το χαμπέρι στο χωριό πως ´ εξετέλεψε τη δουλειά που} @pppείχανε αρχηνισμένη τα κοπέλιαντου. Άντεστε δα και μη φοβάτε πράμα,ν ´ανεβούμαι στο ´οντά ,να πιούμαι και να φάμαι, για τσι χαρέ σας, κιανείς δε Θα σα σε πειράξει,των ´είπε ο Γιαννιός κι´ εγελούσανε και τ άυτιάντου απ ´τη χαράντου. Το Σηφαλιό ήτονε ,απού το πάνο χωριό, που μπήκε στο σπίτιντου ,με γωνιούς άρχοντες,με μετόχια και κουράδια,με βασιληκά κονάκια, μα κι ´απού σόη Καπεταναίων. Μα εγώ…Εγώ…Εσιλάβηζε το Σήφαλιό έτοιμο να μπεί να γούζιετε αληλοισμενο, την ´ώρα που τα λάλιε και τα διό στο ´οντά ο Γιαννιός για να φέρει το παπά και να τα λουτρουίσει γερά-γερά.Σηφαλιό εδά δεν ´έχει επαέ μα και ξεμά ,ο Θεός έπαέ,είπε να γενεί το καλίτερη και εγίνηκε .Το ένα σας με τ άλλο σας δεν ´έχει ψεγάδια. Σα το κουργιάλη είστε και τα διό.
Σηφαλιό δε το κάτεχες μορέ παιδάκι μου…Πως πάνταντου το τυράκι είναι μέσα στη Φάκα;
Μαρία Νίκ. Γρυφάκη
Κουφαλωτός-Καντάνου
συγγραφέας μέλος της Λογοτεχνικής Παρέας Χανίων
