Στο κλασικό έργο Αρσενικό και Παλιά Δαντέλα και τα μυθιστορήματα της Αγκάθα Κρίστι, ο θάνατος από δηλητήριο αποτελεί βασικό συστατικό ιστοριών μυστηρίου. Επίσης το δηλητήριο είναι ένας απίστευτα δυσάρεστος τρόπος να πεθάνει κανείς (αν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως υπάρχουν «ευχάριστοι» τρόποι). Η δηλητηρίαση με κυάνιο μπορεί να προκαλέσει βίαιες κρίσεις και καρδιακή προσβολή. Η στρυχνίνη επώδυνους μυϊκούς σπασμούς ή να μπλοκάρει εντελώς τους μυς του θύματος. Και αυτά είναι μόνο δυο από τα πολλά δηλητήρια που έχουν «χρησιμοποιηθεί» με… επιτυχία σε ιστορίες των μετρ του είδους: από τον Sir Arthur Conan Doyle έως τον Stephen King. Εκτός όμως από συστατικό σε μυθιστορήματα μυστηρίου, το δηλητήριο είναι δυστυχώς εξίσου συχνά εργαλείο που χρησιμοποιείται σε πραγματικές δολοφονίες. Λόγω της φύσης του συγκεκριμένου εγκλήματος, μπορεί κάποιος να δηλητηριάσει κάποιον εξ αποστάσεως και ο δολοφόνος έχει παραπάνω από αρκετό χρόνο για να ξεφύγει προτού καν το δηλητήριο αρχίσει να λειτουργεί. Σήμερα θα δούμε παρέα μερικά «δηλητηριώδη» εγκλήματα που παραμένουν ανεξιχνίαστα.
H υπόθεση των δηλητηρίων
Η υπόθεση των Δηλητηρίων αποτέλεσε ένα ιδιαίτερα βάναυσο σκάνδαλο στη Γαλλία το 1679, κατά το οποίο 36 άτομα καταδικάστηκαν σε θάνατο για δηλητηριάσεις μελών της γαλλικής αριστοκρατίας. Και παρόλο που οι δίκες διεξήχθησαν νόμιμα και επίσημα, έμοιαζαν περισσότερο με δίκες μαγισσών, καθώς οι κατηγορούμενοι αντιμετώπιζαν ποινές …μαγείας και τελικά, όσοι καταδικάστηκαν κάηκαν στην πυρά. Στο Παρίσι, εκείνη την εποχή, υπήρχε μια υπόγεια αγορά με «σκόνες» και «δηλητήρια» τα οποία πωλούνταν σε διάφορους τσαρλατάνους, μάγους και χαρτορίχτρες. Οι έρευνες των αρχών στην υπόθεση των Δηλητηρίων επικεντρώθηκαν σε μια τσιγγάνα με το ψευδώνυμο «La Voison», που έλεγε το μέλλον. Κάποια στιγμή, η γυναίκα, ενώ ήταν μεθυσμένη ενέπλεξε στην υπόθεση πλήθος αριστοκρατών και απλών ανθρώπων, λέγοντας ότι λάμβαναν μέρος σε τελετές μαύρης μαγείας συνωμοτώντας για να σκοτώσουν τον βασιλιά. Δεδομένου ότι στη χώρα υπήρξαν όντως διάφορες περιπτώσεις δηλητηριάσεων (οι περισσότερες τυχαίες), ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ’ αποφάσισε να μην αφήσει καμία πιθανότητα να πάθει το ίδιο και ζήτησε στο δικαστήριο να αποφανθεί για τις κατηγορίες της τσιγγάνας. Το δικαστήριο άνοιξε την υπόθεση, που αποδείχτηκε τεράστια, στην οποία κατηγορήθηκε πλήθος ανθρώπων – οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν αθώοι. Τη συνέχεια την ξέρετε…
Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ:
Υπόθεση Rodney Marks
Ο θάνατος του αστροφυσικού Rodney Marks είναι ίσως από τις ελάχιστες περιπτώσεις δηλητηριάσεων που καταγράφηκαν στην ήπειρο της Ανταρκτικής. Την άνοιξη του 2000, ο 32χρονος αστροφυσικός άρχισε να ζαλίζεται και στη συνέχεια έκανε εμετό γεμάτο αίμα. Παρότι φαινόταν πως ο Marks θα ανάρρωνε αρχικά, το ίδιο βράδυ υπέστη καρδιακή ανακοπή και υπέφερε τραγικά μέχρι που ξεψύχησε. Πέρασαν μήνες μέχρι να τον μεταφέρει αεροπλάνο και να γίνει η νεκροψία, οπότε και αποκαλύφθηκε ότι ο 32χρονος είχε πεθάνει από κατανάλωση τοξικής μεθανόλης. Εικάστηκε ότι ο θάνατος του αστροφυσικού ήταν είτε ατύχημα είτε αυτοκτονία, αλλά γεγονός παρέμενε ότι ο Marks είχε καταναλώσει μεθανόλη ίση με ένα ποτήρι κρασιού – πράγμα δύσκολο να συμβεί χωρίς ο εμπλεκόμενος να το καταλάβει. Επίσης ο Marks ήταν πολύ δημοφιλής και δεν προέκυψε ύποπτος από τις έρευνες που έγιναν σχετικά. Μέχρι σήμερα πέπλο μυστηρίου καλύπτει τον θάνατό του.
Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ:
Οι δολοφονίες με paraquat στην Ιαπωνία
Το paraquat είναι μια ιδιαίτερα ισχυρή χημική ουσία που χρησιμοποιείται σε ζιζανιοκτόνα. Τη δεκαετία του 1980, στην ιαπωνική πόλη Φουκουγιάμα κάποιος έριξε αυτό το χημικό πάνω σε μηχανήματα αυτόματης πώλησης αναψυκτικών. Τριαντα πέντε άνθρωποι δηλητηριάστηκαν, έντεκα από τους οποίους πέθαναν. Το ίδιο περιστατικό έγινε λίγο καιρό μετά και στο Τόκιο. Κάποιος ψέκασε τα μηχανήματα αυτόματης πώλησης με αποτέλεσμα να δηλητηριαστούν αρκετοί ανυποψίαστοι πολίτες. Παρά τα στοιχεία που εντόπισαν οι αστυνομικοί δεν έφτασαν ποτέ στον ένοχο. Το μόνο που μπόρεσαν να κάνουν οι αρχές ήταν να τοποθετήσουν παντού φυλλάδια προειδοποιώντας το κοινό να μην καταναλώνει τρόφιμα και ποτά που βρίσκονταν μέσα και κοντά σε αυτόματα μηχανήματα.
Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ:
Η υπόθεση Georgi Markov
Η ρικίνη είναι μια σκόνη, ένα από τα πιο θανατηφόρα δηλητήρια που υπάρχουν. Και είναι σχεδόν αδύνατο να καταναλώσει κάποιος θανατηφόρα δόση κατά λάθος. Ωστόσο, το 1978, στη γέφυρα Waterloo στο Λονδίνο, ένας άνδρας με το όνομα Γκεόργκι Μάρκοφ δηλητηριάστηκε με τη συγκεκριμένη σκόνη. Υπάρχει υποψία ότι η τοξίνη χορηγήθηκε με μια… ομπρέλα που είχε τη «μύτη» της βουτηγμένη στο δηλητήριο. Ο άτυχος άνδρας που τραυματίστηκε από τη δηλητηριασμένη ομπρέλα υπέκυψε στο νοσοκομείο σε λιγότερο από είκοσι τέσσερις ώρες αργότερα. Ο Γκεόργκι Μάρκοφ ήταν δημοσιογράφος, συγγραφέας πολιτικών θεατρικών έργων και μυθοπλασίας στη Βουλγαρία, και μιλούσε συχνά εναντίον της κυβέρνησης. Επιπλέον, εναντίον του είχαν γίνει επίσης δύο αποτυχημένες απόπειρες δολοφονίας στο Μόναχο και το Παρίσι. Παρά τις αιχμές κατά της βουλγαρικής κυβέρνησης, που ήταν ύποπτες για τη δολοφονία, κανένα πρόσωπο δεν συνελήφθη ως επίσημα ύποπτος.
Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ:
Υπόθεση Alexander Litvinenko
Ο Αλεξάντερ Λιτβινένκο ήταν Ρώσος, πρώην αξιωματικός της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας (FSB), και πρώην μυστικός πράκτορας των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών (MI6). Μιλούσε συχνά εναντίον της ρωσικής κυβέρνησης και είχε αποκαλύψει διάφορα περιστατικά διαφθοράς που αφορούσαν τη χώρα.Ο Λιτβινένκο κατέφυγε στο Ηνωμένο Βασίλειο και συνέχισε να επικρίνει τον Βλαντίμιρ Πούτιν και την ρωσική κυβέρνηση. Έξι χρόνια αργότερα, το 2006, ο Λιτβινένκο αισθάνθηκε αδιαθεσία και λίγο αργότερα διακομίστηκε σε νοσοκομείο. Πέθανε τρεις εβδομάδες μετά. Ηταν το πρώτο επιβεβαιωμένο θύμα του ισχυρού ραδιενεργού ισοτόπου Πολώνιο 210. Προτού πεθάνει διατύπωσε συγκεκριμένες κατηγορίες, πως πίσω από την δηλητηριαση του βρισκόταν ο ίδιος ο Πούτιν και οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες. Παρότι δεν διατυπώθηκαν συγκεκριμένες κατηγορίες, ο εκπρόσωπος της Scotland Yard κατά τη διάρκεια δημόσιας ακρόασης δήλωσε ότι «τα στοιχεία συνηγορούν πως η μόνη επαρκής εξήγηση είναι ότι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο το Ρωσικό κράτος ενεπλάκη στην δολοφονία του Λιτβινένκο». Οι βασικοί ύποπτοι της δολοφονίας ήταν ο πρώην αξιωματικός της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας (FSO), Andrey Logovoy, ο οποίος παραμένει στη Ρωσία και ο Dmitri Kovtun. Τον Σεπτέμβριο του 2021, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε ότι η Ρωσία ήταν υπεύθυνη για την δολοφονία του Λιτβινένκο και διέταξε τη χώρα να καταβάλει στην σύζυγό του το ποσό των 100.000 ευρώ καθώς 22.500 ευρώ για δαπάνες.
Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ:
