Κύριε διευθυντά,
συχνά γίνεται λόγος για το τέλος της Ιστορίας, που προφήτευσε το 1989 ο στοχαστής Φουκογιάμα. Και συχνά ακούμε πως δεν είχε δίκιο.
Είναι αλήθεια πως η Ιστορία δεν μπορεί να έχει τέλος, όσο υπάρχουν άνθρωποι, γιατί η Ιστορία δεν είναι τίποτε άλλο από το σύνολο των γεγονότων – τουλάχιστον των γεγονότων κοινού ενδιαφέροντος. Ο Φουκογιάμα, όμως, εννοούσε με τέλος της Ιστορίας την επικράτηση του δημοκρατικού συστήματος, απέναντι στα αυταρχικά συστήματα, ως το σύστημα αναφοράς: Είναι πιθανό οι χώρες με αυταρχικά συστήματα κάποτε στο μέλλον να γίνουν δημοκρατίες, ενώ απίθανο οι δημοκρατίες να γίνουν δικτατορίες – τουλάχιστον όχι μόνιμα. Η πυξίδα της Ιστορίας δείχνει προς μια τελεσίδικη αλήθεια της ανθρωπότητας: τη δημοκρατία ως το μόνο σύστημα που ανταποκρίνεται ορθά στην ανθρώπινη φύση, με το να μην την ορίσει, μέσα από μια ιδεολογία, ως τι και ποια είναι, και να θέτει μόνο κοινά αποδεχτά πλαίσια στα οποία ο άνθρωπος θα δρα και θα εξελίσσεται ελεύθερα χωρίς να βλάπτει ο ένας άνθρωπος τον άλλο. Προς τη δημοκρατία κατευθύνονται όλοι, και όποιοι χάνονται, πάλι εκεί θα γυρίσουν.
Ο άλλος σημαντικός λόγος, εκτός της ελευθερίας, που η δημοκρατία επικράτησε, είναι η γενική αποτελεσματικότητά της σχετικά με τις ανθρώπινες ανάγκες και επιθυμίες, ενώ άλλα συστήματα είναι πιο αποτελεσματικά μόνο σε επιμέρους τομείς.
Ο Τσόρτσιλ είπε πως η δημοκρατία είναι ένα πολύ κακό σύστημα, μόνο που δεν έχουμε βρει ακόμα καλύτερο. Εγώ πιστεύω πως είναι ένα άριστο σύστημα και πως δεν πρόκειται να βρούμε καλύτερο. Αυτά που βλέπουμε ως ελαττώματα της δημοκρατίας, δεν είναι ελαττώματα του δημοκρατικού συστήματος, αλλά ελαττώματα των ανθρώπων που ζουν, πράττουν και πολιτεύονται σε αυτό το σύστημα. Ανθρώπινη ζωή χωρίς ελαττώματα, λάθη, ανήθικες και εγκληματικές πράξεις δεν υπάρχει. Όποιος θέλει να καταργήσει την σκοτεινή μεριά της ζωής μέσα από ένα αυταρχικό σύστημα, καταργεί την ίδια τη ζωή.
Γιώργος Κιαγιάς
Υ.Γ. Ελευθερία υπάρχει μόνο στην δημοκρατία. Οποιοι ονειρεύονται ελευθερία στον κομμουνισμό ή στην αναρχία, θέλουν να δώσουν στον λύκο να τους φυλάει τα πρόβατα. Στον κομμουνισμό ο λύκος είναι ο πατερούλης και η παρέα του και στην αναρχία ο πιο δυνατός της κάθε παρέας.
