Δημοκρατία “Το νούμερο”

πρωτοπρεσβύτερου π. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗ
Αστείρευτη και κρυστάλλινη πηγή πνευματικής ανατάσεως και δεινός χειριστής του προφορικού και γραπτού λόγου ο πολυσέβαστος πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Φραγκιαδάκης. Φθάνει να σημειώσουμε ότι έχει συγγράψει 117 βιβλία, πέραν από την πλούσια αρθρογραφία του· χαίρομαι δε που αξιώνομαι να κάνω μια σύντομη αναφορά στο πρόσωπό του και στο βιβλίο του, που μόλις εκυκλοφόρησε Δημοκρατία “Το νούμερο”.
Από το βιβλίο του παίρνω το βιογραφικό του: Πτυχιούχος Εκκλ. Σχολής Κρήτης, θεολόγος, φιλόλογος και νομικός του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υποτροφία Ι.Κ.Υ., Κληροδότημα “Αντ. Παπαδάκη”, ιερεύς σε Κρήτη (5ετία) και σε Κοίμηση Θ.Κ. (Νέας Φωκαίας) Χαϊδαρίου (1970…).
Καθηγητής σε Ελλάδα και εξωτερικό, λυκειάρχης (6ετία), προϊστάμενος (4ετία), ιεραποστολή σε Ευρώπη, Λ. Αμερική, Αφρική, Αυστραλία, Ν. Ζηλανδία. Συγγραφή 117 βιβλίων. Συνεργάτης Ι. Μητροπόλεως Νίκαιας, τ. πρόεδρος Ενωσης Χαϊδαριωτών Επιστημόνων και τ. γραμματεύς Ι. Συνόδου.
Μπροστά σ’ αυτόν τον γίγαντα, τι να γράψουμε εμείς οι νάνοι; Μα δεν μπορούσα, έπειτα από τόσα βιβλία του που έχω λάβει και γνωρίσει, τον αδαμάντινο συγγραφέα, να σιωπήσω. Είναι τιμή και καύχημά μας ο πολυγραφότατος συγγραφέας κι ακόμη περισσότερο γιατί είναι Κρητικός (από το Ηράκλειο).
Τα βιβλία του ευχάριστα, μελίρρυτα, αποκαλυπτικά και διδακτικά. Οπως και αυτό που αναφερόμαστε με τη γλαφυρότητα και την παραστατικότητα που το διακρίνει αναφέρεται και μάλιστα αλφαβητικά στη λεγόμενη “Δημοκρατία” που πολύ σωστά τη χαρακτηρίζει “Το Νούμερο”. Μια σκέτη σαπίλα όπως την κατήντησαν οι επίορκοι πολιτικοί “μας”.
Σε κάθε περίπτωση το “Νούμερο” έχει και σχετικές επώνυμες γελοιογραφίες και φωτογραφίες αντάξιες της κατάντιας της “Δημοκρατίας” μας. Επίσης σχετικά αποσπάσματα από εφημερίδες και από πλούσια βιβλιογραφία τριών σελίδων!
Το εξώφυλλο με μικρό παιδάκι που ατενίζει το μέλλον, χωρίς μέλλον και από κάτω τον στίχο: “Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα…”. Στο δε οπισθόφυλλο ένα καράβι (η Ελλάδα) που βουλιάζει με τα εξής χαρακτηριστικά: “Πληροφορούμε τους κυρίους επιβάτες ότι δεν κινδυνεύουν οι συντάξεις τους!” και από κάτω ένα μάτι που αγναντεύει…
Ο,τι και να γράψει κανείς για το υπέροχο αυτό βιβλίο του βαθυστόχαστου π. Γεωργίου Φραγκιαδάκη δεν μπορεί να παρουσιάσει και να εκφράσει το μεγαλείο του και να απολαύσει το συναρπαστικό υλικό του.
Εχουμε έναν πόνο του αιδεσιμολογιωτάτου συγγραφέα για τον ξεπεσμό της “Δημοκρατίας” μας και το ρεζιλίκι μας.
Τον ακούμε στον επίλογό του να αναφέρει, μεταξύ άλλων και τα εξής: “Παρατηρώντας στοχαστικά την πορεία των κοινών, τώρα και σαράντα χρόνια, βιώνω μια διαρκή αγωνία, τόσο για τα παιδιά – εγγόνια μου, όσο και για τα παιδιά – εγγόνια όλων των ανθρώπων.
Είχα μαθητές/τριες “τούβλα” που πήραν θέση την επομένη της αποφοίτησης. Και είχα “αστέρια” με γνώση και ήθος και αναζητούν ακόμη μια δουλειά “έστω καθαρίστριας”. Στοχάζομαι τον ευαγγελικό λόγο “Πονηροί και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον πλανώντες και πλανώμενοι” (Β’ Τιμ. 3,13), αλλά υπέθετα αφελώς πως θα ήταν εξαίρεση. Δυστυχώς, τώρα και σαράντα χρόνια έγινε ο κανόνας!”. Αφού επισημάνει ότι “οι πολιτικοί είδαν την εξουσία σαν αρπακτή” και αναφέρει ένα σωρό περιπτώσεις και τι θα έκαναν “αν ήσαν έντιμοι οι πολιτικοί” θα τελειώσει με κάποια απόλυτα δικαιολογημένη απαισιοδοξία, την οποία και ημείς προσυπογράφουμε: “Ωστόσο, δε βλέπω καμιά διάθεση αλλαγής! Μόνη μου καταφυγή η προσευχή και η ασκητική επιλογή… Μόνη ελπίδα και τώρα και πάντα ο Θεός!”.
Το βιβλίο αυτό, πολύ εύχρηστο, μικρού σχήματος και 128 σελίδων, πρέπει να διαβαστεί από όλους, μήπως ξυπνήσουμε, αν και αδύνατο με τη νοοτροπία που μας δέρνει και θα ψηφίσουμε πάλι τους ολετήρες “σωτήρες” μας. Η φωνή του λίαν σεβαστού και αγαπητού π. Γεωργίου Φραγκιαδάκη πάντα αποκαλυπτική, επίκαιρη και διαχρονική. Από καρδιάς τον συγχαίρουμε με τις καλύτερες ευχές μας.