Σε ελεύθερες, εν μέρει ελεύθερες, αλλά και σε μη ελεύθερες χώρες και εδάφη, οι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους στα υφιστάμενα πολιτικά συστήματα και να απαιτήσουν αλλαγές που θα οδηγούσαν σε καλύτερα, πιο δημοκρατικά αποτελέσματα
Οι δικτάτορες προσπαθούν να εξαλείψουν τα τελευταία απομεινάρια της εγχώριας διαφωνίας και να επεκτείνουν τη βλαβερή επιρροή τους σε νέες γωνιές του κόσμου. Ταυτόχρονα πολλοί ελεύθερα εκλεγμένοι ηγέτες μειώνουν δραματικά τις ανησυχίες τους για ερμηνεία του εθνικού συμφέροντος.
Στην πραγματικότητα, αυτοί οι ηγέτες -συμπεριλαμβανομένων των επικεφαλής στελεχών των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ινδίας, οι δύο μεγαλύτερες δημοκρατίες του κόσμου- είναι όλο και περισσότερο πρόθυμοι να καταργήσουν τις θεσμικές διασφαλίσεις και να αγνοήσουν τα δικαιώματα των κριτικών και των μειονοτήτων καθώς ακολουθούν τις λαϊκιστικές τους ατζέντες.
Παρά τις μαζικές διαμαρτυρίες σε κάθε περιοχή, ο κόσμος υφίσταται για 14η συνεχή χρονιά επιδείνωση των πολιτικών δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών.
Ως αποτέλεσμα αυτών και άλλων τάσεων, η ιστοσελίδα «Freedom House» διαπίστωσε ότι το 2019 ήταν το 14ο συνεχές έτος μείωσης της παγκόσμιας ελευθερίας.
Το χάσμα μεταξύ αποτυχιών και κερδών διευρύνθηκε σε σύγκριση με το 2018, καθώς άτομα σε 64 χώρες παρουσίασαν επιδείνωση των πολιτικών τους δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών, από εκείνα με μόλις 37 βελτιώσεις.
Το αρνητικό πρότυπο επηρέασε όλους τους τύπους καθεστώτων, αλλά η επίδραση ήταν πιο ορατή κοντά στην κορυφή και το κάτω μέρος της κλίμακας. Περισσότερες από τις μισές από τις χώρες που είχαν χαρακτηριστεί Ελεύθερες ή Μη Ελεύθερες το 2009 έχουν γνωρίσει δυσμενείς επιπτώσεις την τελευταία δεκαετία.
Η δημοκρατία είναι υπό επίθεση σε ολόκληρο τον κόσμο και οι επιπτώσεις είναι προφανείς όχι μόνο σε αυταρχικά κράτη, αλλά και σε χώρες με μακρά ιστορία υπέρ των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Παρόλο που τα κινήματα διαμαρτυρίας σε κάθε περιοχή απεικόνισαν την ευρεία λαϊκή ζήτηση για καλύτερη διακυβέρνηση, δεν έχουν ακόμη αναστρέψει το γενικό πρότυπο της φθίνουσας ελευθερίας, σύμφωνα με το Freedom in the World 2020 (την ελευθερία στον κόσμο), την τελευταία έκδοση της ετήσιας αξιολόγησης των πολιτικών δικαιωμάτων ανά χώρα και τις πολιτικές ελευθερίες, που κυκλοφόρησε η Freedom House.
Οι χώρες που υπέστησαν επιθέσεις σε ελευθερίες το 2019 υπερέβησαν τους αριθμούς εκείνων που σημείωσαν κέρδη κατά σχεδόν δύο προς ένα, σημειώνοντας για 14η συνεχή χρονιά επιδείνωση των παγκόσμιων ελευθεριών.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, 25 από τις 41 εδραιωμένες δημοκρατίες στον κόσμο γνώρισαν καθαρές απώλειες.
Η έκθεση βρήκε επίσης ανησυχητική παγκόσμια διάβρωση της δέσμευσης των κυβερνήσεων για τον πλουραλισμό, καθοριστικό στοιχείο της φιλελεύθερης δημοκρατίας.
Οι εθνοτικές, θρησκευτικές και άλλες μειονοτικές ομάδες ανέλαβαν το κύριο βάρος των πρόσφατων κρατικών καταχρήσεων και στις δημοκρατίες και τις εξουσιαστικές χώρες. Παραμένοντας ανεξέλεγκτες, παρόμοιες παραβιάσεις απειλούν την ελευθερία ολόκληρων κοινωνιών.
Τα δύο πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η Κίνα, όπου η πολύχρονη εκστρατεία πολιτισμικής εξαφάνισης του καθεστώτος κατά της μειονότητας των Ουιγούρων και άλλων ομάδων εντάθηκε και η Ινδία, η οποία κέρδισε τη μεγαλύτερη πτώση των κωλυμάτων μεταξύ των 25 πολυπληθέστερων δημοκρατιών του κόσμου στη φετινή έκθεση.
Η Ινδία θεωρείται από καιρό ως πιθανό δημοκρατικό αντίβαρο στην αυταρχική Κίνα στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού, αλλά οι ανησυχητικές αποκλίσεις των δημοκρατικών κανόνων από την κυβέρνηση της Ινδίας θολώνουν τη διάκριση στις αξίες μεταξύ Πεκίνου και Νέου Δελχί.
Στο πλαίσιο ενός προτύπου εθνικών πολιτικών του Ινδουιστή πρωθυπουργού Narendra Modi, η Ινδία εξέδωσε μητρώο πολιτών αποκλεισμού σε ένα κράτος και υιοθέτησε νόμο περί διακρίσεων σε εθνικό επίπεδο. Κατόπιν, χρησιμοποίησε επιθετικές τακτικές για να καταστείλει τις διαμαρτυρίες που ακολούθησαν.
Η κεντρική κυβέρνηση ανακάλεσε επίσης ξαφνικά το αυτόνομο καθεστώς στο Jammu and Kashmir, μοναδικών κρατίδιων με πλειοψηφία μουσουλμάνων στη χώρα και ξεκίνησε σαρωτική καταστολή της ασφάλειας για την επιβολή της αλλαγής.
Ως αποτέλεσμα, το ινδικό Κασμίρ, το οποίο αξιολογείται χωριστά στο Freedom in the World, γνώρισε μία από τις πέντε μεγαλύτερες μειώσεις που σημειώθηκαν την περασμένη δεκαετία οπουδήποτε στον κόσμο και το καθεστώς ελευθερίας του εδάφους μειώθηκε από το σχεδόν ελεύθερο σε ΜΗ ελεύθερο.
Οι δημοκρατικές διαδικασίες στις Ηνωμένες Πολιτείες απειλούνται επίσης.
Αν και η βαθμολογία της χώρας παρέμεινε σε αμετάβλητο επίπεδο αυτό το έτος, έχει μειωθεί κατά οκτώ μονάδες σε κλίμακα 100 σημείων τα τελευταία 10 χρόνια.
Τα σημάδια ανησυχίας κατά τη διάρκεια του 2019 περιλάμβαναν αλλαγές κανόνων που αποδυνάμωναν τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο, νέα αποδεικτικά στοιχεία για την εκλογική παρέμβαση και κλιμακούμενες συγκρούσεις μεταξύ του εκτελεστικού και του Κογκρέσου σχετικά με τις αντίστοιχες εξουσίες τους.
Η παραβίαση της εξουσίας του Κογκρέσου αποτέλεσε τον πυρήνα της διαδικασίας σύγκρουσης με τον πρόεδρο Donald Trump, ο οποίος διέταξε τους σημερινούς και πρώην αξιωματούχους να αψηφήσουν όλες τις κλήσεις του Κογκρέσου για έγγραφα και μαρτυρίες σχετικά με την προσπάθειά του να αποκομίσει πολιτική χάρη από τον πρόεδρο της Ουκρανίας.
Την ίδια στιγμή, η διοίκηση έχει στείλει αντιφατικά μηνύματα σχετικά με την επιδείνωση των δημοκρατικών θεσμών και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εξωτερικό.
«Η Ινδία και οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι οι μεγαλύτερες και ίσως οι δημοκρατίες που επηρεάζουν τον κόσμο και το παραπάτημά τους από τα φιλελεύθερα δημοκρατικά ιδεώδη στέλνει ακριβώς ένα λάθος μήνυμα» δήλωσε ο Mike Abramowitz, πρόεδρος της Freedom House.
«Εάν οι μεγάλες δημοκρατικές δυνάμεις δεν καταφέρουν να δώσουν ισχυρά παραδείγματα και να δώσουν εποικοδομητική ηγεσία, θα είναι αδύνατο να αντιστραφούν οι παγκόσμιες τάσεις που απειλούν την ελευθερία για όλες τις κοινωνίες».
Διαδηλωτές σε όλο τον κόσμο ζητούν αλλαγή.
Η έκρηξη μαζικών διαμαρτυριών σε διάφορα πολιτικά περιβάλλοντα πέρυσι υπογράμμισε την οικουμενικότητα της ανθρώπινης επιθυμίας για βασικές ελευθερίες και χρηστής διακυβέρνησης.
Σημαντικά κινήματα διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκαν στο Χονγκ Κονγκ, την Αλγερία, τη Βολιβία, τη Χιλή, την Αιθιοπία, την Ινδονησία, το Ιράκ, το Ιράν, το Λίβανο και το Σουδάν, μεταξύ άλλων.
Ωστόσο αυτά τα κινήματα έρχονται συχνά σε αντίθεση με βαθύτατα συμφέροντα και μέχρι στιγμής δεν έχουν επιφέρει σημαντική βελτίωση στην παγκόσμια ελευθερία.
