“Δημοκρατικές αποφάσεις”

Η Δημοκρατία δεν εκδικείται·  αυτό είναι σωστό, όμως πολλές φορές έχει αποδειχθεί ιστορικά πως μπορεί να αυτοκτονήσει όταν οι πολίτες αδυνατούν να αντιληφθούν και να στηρίξουν τον δύσκολο δρόμο του εφικτού και ακολουθούν αχαρτογράφητες καταστάσεις που με ευκολία υπόσχονται οι εραστές του ανέφικτου.
Η πολιτική απομόνωση και ο “αγενείς έως προσβλητικός τρόπος” που όλοι οι υπουργοί Οικονομικών αντιμετώπισαν τον κ. Βαρουφάκη, όπως επίσης τα δημοσιεύματα σχεδόν όλου του ευρωπαϊκού Τύπου που μιλούν ξεκάθαρα για χρεοκοπία της χώρας μας και πως θα αντιμετωπιστεί από τους εταίρους μας, είναι το ύστατο καμπανάκι κινδύνου γι’ αυτούς που οδηγούν τη χώρα μας σε ένα εθνικό ναυάγιο.
Είναι πραγματικά “εκπληκτικός” ο τρόπος λειτουργίας της κυβέρνησης σε όλα τα επίπεδα όπου δεν γνωρίζει η αριστερά τι ποιεί η ακροαριστερά.
Παρακολουθούμε από τη μία καθησυχαστικές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών και την ίδια στιγμή κορυφαία κυβερνητικά στελέχη να μιλούν για άδεια ταμεία και ρήξη με τους εταίρους μας.
Την ίδια στιγμή χιλιάδες μετανάστες χωρίς νόμιμα χαρτιά κατακλύζουν τη χώρα μας με κίνδυνο τη δημόσια υγεία και την ασφάλεια των πολιτών, αφού εκ των πραγμάτων ανάμεσα στους πεινασμένους και άστεγους που κατακλύζουν τις πλατείες, κάποιοι θα κάνουν οτιδήποτε για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Τραγική έως ακατανόητη συμπεριφορά ακόμα και στη διαχείριση της τρομοκρατίας, αφού κανένας έγκλειστος τρομοκράτης δεν έχει απαρνηθεί τις “ιδέες του” που τον οδηγούν στη δολοφονία αυτών που εκείνοι θεωρούν “πολιτικά” εχθρούς, εξακολουθούν να τους αντιμετωπίζουν με συμπάθεια και μία περίεργη ανοχή  που αγγίζει τα όρια του “παραλογισμού” για να μην χρησιμοποιήσω άλλη έκφραση.
Το πιο τραγικό είναι πως ακόμα δεν έχουμε εμείς οι πολίτες αντιληφθεί αυτό που πρόκειται να συμβεί και θεωρούμε δεδομένο πως “όλα θα πάνε καλά” και ο φόβος είναι απλά υπερβολές των Μ.Μ.Ε. που πολεμούν την κυβέρνηση.
Μέχρι ενός σημείου είναι κατανοητή η αγανάκτηση του κόσμου από τις προηγούμενες κυβερνήσεις που φέρουν και το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης για την κατάντια της χώρας μας, όμως μέχρι εδώ, η ανακύκλωση ευθυνών δεν μπορεί να γίνεται άλλοθι για τις δικές μας ακραίες επιλογές γιατί μπορεί ο Πόντιος Πιλάτος να έπλυνε τας χείρας του για την απόφαση που πήρε να σταυρώσει τον Ιησού, όμως εμείς με τις δικές μας αποφάσεις μπορεί να οδηγηθούμε οι ίδιοι στον σταυρό του μαρτυρίου και οι μόνοι που θα τρίβουν τα χέρια τους θα είναι οι εραστές της δραχμής που θα λεηλατήσουν ανενόχλητοι τον πλούτο της χώρας μας πάνω από τα ερείπια που θα μας οδηγήσουν “δημοκρατικές” κατά τα άλλα αποφάσεις μας.
Μία από τις μεγαλύτερες αδυναμίες των περισσοτέρων ανθρώπων είναι να προσπαθούν να μεταφέρουν τα δικά τους λάθη και προβλήματα στους άλλους.
Είναι ένας τρόπος να δικαιολογείς τις δικές σου αδυναμίες και ανικανότητα εξεύρεσης λύσης, όμως στην πραγματικότητα το μόνο που γίνεται είναι να συσσωρεύεις τα προβλήματα μέχρι να γίνουν άλυτα, με όλες τις οδυνηρές συνέπειες που ακολουθούν.
Βέβαια εάν αυτό είναι το προσωπικό σου  πρόβλημα τότε αφορά μόνο εσένα, όμως εάν η λογική αυτή αφορά όλους μας, τότε ναι είναι πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα.
Δυστυχώς αυτό είναι που γίνεται σήμερα από αυτούς που με την ψήφο του ελληνικού λαού διαχειρίζονται τις τύχες μας, έχουν ανακαλύψει την “παγκόσμια συνωμοσία εις βάρος μας” και σαν άλλοι Δον Κιχώτες παλεύουν με αόρατους εχθρούς, ενώ την ίδια στιγμή κινδυνεύουμε με κατάρρευση από δικές μας και μόνο επιλογές.
Δεν μπορεί να δεχθεί κανένας σοβαρός άνθρωπος πως όλοι οι Ευρωπαίοι συνωμοτούν για να καταστρέψουν τη “μικρά, αλλά έντιμη, Ελλαδίτσα”.
Και όμως μέχρι σήμερα αυτό γίνεται και εάν κάποιοι το καταγγέλλουν, αφορίζονται ως εχθροί και υπονομευτές του λαού.
Το εξοργιστικό έως τραγικό είναι πως ακόμα και τα Μ.Μ.Ε. αντιδρούν φοβικά απέναντι στη νέα κυβέρνηση, η οποία τους απειλεί με υψηλά χρηματικά πρόστιμα που αφορούν όπως λένε τις συχνότητες που χρησιμοποιούν.
Εν τω μεταξύ είναι ακατανόητη η πολιτική συμπεριφορά της κυβέρνησης, η οποία με κάθε τρόπο επιδιώκει να απομονώσει τη χώρα μας από μέχρι σήμερα παραδοσιακούς συμμάχους, π.χ. τους Αμερικανούς, οι οποίοι είναι εξοργισμένοι με την απόφασή τους να απελευθερώσουν τον εκτελεστή της 17 Νοέμβρη Σάββα Ξηρό.
Αδυνατούμε να καταλάβουμε γιατί τέτοια εμμονή στην υπόθεση αυτή που δημιουργεί ακόμα ένα πρόβλημα με τους εταίρους μας.
Εάν δηλαδή κάνουμε έναν απολογισμό μέχρι σήμερα του κυβερνητικού έργου το μόνο που θα δούμε είναι κατάργηση των φυλακών ασφαλείας, απελευθέρωση εγκληματιών, ουσιαστικά ανοικτά σύνορα και αδυναμία επιβολής του νόμου απέναντι σε αυτούς που μάχονται τη δημοκρατία, δηλαδή τους αντιεξουσιαστές.
Ας μην ξεχνάμε και τη μετατροπή παλαιών πολεμικών αεροπλάνων με 500 εκατομμύρια δολάρια, ενώ θα μπορούσαμε να αγοράσουμε καινούργια με 300 εκατομμύρια.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε δεκάδες περιστατικά που αναφέρονται στην πλήρη ασυνεννοησία που υπάρχει μεταξύ των υπουργών της κυβέρνησης όμως δεν έχει νόημα, η σκληρή πραγματικότητα επιτάσσει να ενεργοποιηθούν οι δυνάμεις εκείνες της κυβέρνησης που θεωρούν αδιαπραγμάτευτη τη θέση μας εντός της Ευρωζώνης και βέβαια με το ευρώ, προτού οι ακραίες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ μας οδηγήσουν στην απομόνωση και τη δραχμή.