Β’ έκδοση συμπληρωμένη Μιχαήλ Ιωάννου Παπαδάκη, Ιατρού – Παθολόγου
«Ο πατέρας μας υπήρξε νομίζω, ένας πραγματικός γιατρός, με περισσή αγάπη για τους ανθρώπους, που έτρεχε πάντοτε αγόγγυστα, όταν το ιερό καθήκον τον καλούσε, για να απαλύνει τον ανθρώπινο πόνο…». Ετσι γράφει μεταξύ άλλων ο Δρ. Ε.Μ. Παπαδάκης, Παθολόγος – Νεφρολόγος, Αντιπρόεδρος Περιφ. Συμβουλίου Κρήτης. Ο άξιος γιος του, γνωστός και μη εξαιρετέος στην επιστημονική κοινότητα, ο οποίος ανέβηκε τις βαθμίδες της ανθρωπιστικότερης των επιστημών, αλλά και άνθρωπος και οικογενειάρχης και οντότητα διακεκριμένη στην κοινωνική οργάνωση σ’ εύρος των Χανίων και της Κρήτης. Η γράφουσα, μετά λόγου γνώσης ομιλεί, αφού έχει συγγένεια και φιλία με την οικογένεια του ωραίου επιστήμονα κι έχει ζήσει με συγκίνηση τη λύση προβλημάτων υγείας και από τον αείμνηστο πατέρα του και από τον ίδιο. Το βιβλίο, λοιπόν, έρχεται να συμπληρώσει και να βελτιώσει ίσως, με τις γλαφυρές 272 σελίδες του, την πρώτη, πριν από χρόνια έκδοση, με ανάλογο υλικό. Ο Ειρηναίος Γαλανάκης, αείμνηστος “παππούς” της Κρήτης, σκιαγραφεί περήφανος μια μορφή του Αποκόρωνα, που ακούμπησε στη λαϊκή αναγνώριση δίκαια και δοξαστικά, αφού κατέθεσε γενναιόδωρος και ενσυνείδητος τα ωραία δώρα της επιστήμης του, σε μια σταθερά διττή υπόσταση, της γνώσης και της ανθρωπιάς, τα φτωχά και υστερημένα “ορεινά χρόνια”… να το πω έτσι…
Ομως, και ο Κων/νος Μητσοτάκης, πλέκει το εγκώμιο θερμά του δημοφιλέστατου γιατρού και τονίζει εμφατικά, το επιβεβλημένο. Δηλαδή, να μαθαίνουν! Να μαθαίνουν οι νέες, γενιές και να εμπνέονται, από άνδρες που αφιέρωσαν τον βίο τους στο Καλό! Οπως ακριβώς η “Φρεδιανή Μορφή”, της οποίας η Φωτο-γένεια και το ήθος, φώτισαν το “Ιερό Δούναι” ενός καιρού, με συνθήκες τραχύτατες και κουραστικές, απογυμνωμένες από διευκολύνσεις και μέσα και για τούτο ακριβώς και αξιώτερη η προσφορά του! Ο λυρισμός και τα τρυφερά “χρώματα” στη γραφή του αείμνηστου ανιψιού του επίσης, Νίκου Αγγελή, μου άρεσε πολύ… καθώς δηλώνει την “αγάπη, την αυτοθυσία, την ανθρωπιά και την προσφορά στον πάσχοντα”, όπως γράφει με ειλικρίνεια, για τον σπουδαίο γιατρό. Τώρα το βιογραφικό του, εκτενές, για την πολυπραγμοσύνη του γιατρού – συγγραφέα παραθέτει επιτυχώς ο κ. Μανώλης Βολουδάκης, εκπαιδευτικός. Δημοσιεύματα λοιπόν, Β’ τόμος. Και τι να πρωτογράψεις τώρα, σ’ ένα σημείωμα! Πάντως, αρκεί να πούμε, ότι γίνεται η γνωριμία με τον άνδρα και την εποχή, η οποία αναπτύσσεται με ευκρίνεια στις διαυγείς σελίδες των γραφομένων του! Ο βίος και η πολιτεία στον Φρε, με την… “Ιπποκράτεια ιεροτελεστία” πίσω από το Ιερό του τροπαιοφόρου, η μετάβασή του στη Χανιωτόπολη, όπου συνέχισε την Ιατρική, αλλά και επεξέτεινε την παρουσία και δράση του και σε άλλους κοινωνικούς και πολιτικούς τομείς! Οι σελίδες του, σφύζουν έναν λόγο με ύφος και ήθος γλώσσας, Κρητικής, ψυχής και συνείδησης Κρητικής, Ιστορικότητας και Λεβεντιάς, Κρητικής! Ο αείμνηστος επιστήμονας γράφει με γλώσσα και συνείδηση Κρητός καλύπτοντας την επιστήμη του και άλλα γενικά θέματα.
Οι σελίδες του στολίζονται από φωτό κειμηλιακές, ασπρόμαυρης αισθητικής και νοσταλγίας, που καταδεικνύουν αδιαφιλονίκητα, το γεγονός! Απ’ αρχής της σπουδαστικής και οικογενειακής ζωής του, άξιας εν τη πορεία της, έως το τέλος… Ευχαριστώ τον κ. Μανώλη Παπαδάκη ξανά, που δεν με ξεχνά, και πάντα μου χαρίζει τα βιβλία του. Καλά Χριστούγεννα.
