Δημόσιοι χώροι και Δημοτική Αρχή

✓ Η ελεύθερη πρόσβαση στον δημόσιο χώρο και η ελεύθερη χρήση ή απόλαυσή του είναι ζητήματα άρρηκτα συνδεδεμένα με την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Ολοι μας χαιρόμαστε τις καφετέριες και τα εστιατόρια στις πλατείες, τις παραλίες και τα πεζοδρόμια. Ζωντανεύουν τον δημόσιο χώρο, γίνονται τόποι συνάντησης και συναλλαγής, με λίγα λόγια αντιπροσωπεύουν την ίδια τη ζωτικότητα της πόλης.
Παρ’ όλα αυτά όμως, η άναρχη καταπάτηση του δημόσιου χώρου από τα τραπεζοκαθίσματα μπορεί να σημαίνει ακριβώς το αντίθετο καθώς ελαττώνει ή καταργεί τα πεζοδρόμια και τους πεζοδρόμους που με το ζόρι
περνούν οι πεζοί. Ούτε συζήτηση φυσικά για παιδικά ή αναπηρικά καροτσάκια.
Και αυτό συμβαίνει για χρόνια στην Κίσαμο και δυστυχώς συνεχίζεται και σε πολλές πόλεις. Η Δημοτική Αρχή πρέπει να σταματήσει την πλήρη εμπορευματοποίηση και καταπάτηση του δημόσιου χώρου και να προσφέρει ελεγχόμενους δημόσιους χώρους αναψυχής (αφού υπάρχει το νομικό πλαίσιο και οι υποδομές), που συμβάλλουν και στη ζωντάνια της πόλης και την ποιότητα των δημόσιων χώρων της.
Στα τραπεζοκαθίσματα δεν είναι μόνο ο δημόσιος χώρος που διακυβεύεται. Είναι η αξιοπιστία της πολιτικής.
Θα τολμήσει;