Δημοσιονομική υπευθυνότητα

«Αποφάσισα να φάω και όχι να πληρώσω»! Μπορεί η δήλωση τούτη να ήρθε διά στόματος ενός Ιταλού συνταξιούχου μπροστά στις κάμερες (καίγοντας μάλιστα και τον λογαριασμό του ρεύματος), όμως αντικατοπτρίζει μία πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες νοικοκυριά, εργαζόμενοι, επιχειρήσεις ανά την Ευρώπη.
Παντού η ίδια εικόνα: Οι μισθοί δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη συνεχή αύξηση του κόστους ζωής καθώς ο πληθωρισμός καλπάζει και η κρίση -ως απόρροια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία- “γονατίζει” καθημερινά ολοένα και περισσότερο τις κοινωνίες.
Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι το 64% των Ευρωπαίων δεν γνωρίζει ποια έξοδα να μειώσει για να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, ενώ και στην Ελλάδα, όσοι αμοίβονται με τον κατώτατο μισθό έχουν χάσει το 40% της αγοραστικής δύναμης.
Μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για τη λήψη πρόσθετων μέτρων για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, δηλώνοντας ότι θα «είναι κοντά στην κοινωνία για όσο χρειαστεί».
Δεδομένου ωστόσο ότι οι πόροι δεν είναι απεριόριστοι, απαιτούνται δημοσιονομική υπευθυνότητα και στοχευμένα μέτρα.
Λάθη για… δημοσιονομικά πισωγυρίσματα, δεν επιτρέπονται.