Μια φανταστική ιστορία που θα μπορούσε να είναι και πραγματική, γράφτηκε τις τελευταίες μέρες στα Χανιά. Τα νήπια της πόλης με αφορμή τις ειδήσεις ότι ο Δήμος Χανίων αποφάσισε να απομακρύνει τα ζώα από τον Δημοτικό κήπο προσκάλεσαν Γενική Συνέλευση -κάτι που θα έπρεπε να έχουν κάνει οι μεγάλοι- με θέμα την αντίδραση στην ακατανόητη και απερίσκεπτη αυτή ενέργεια.
Πρώτη και καθοριστική αντίδραση η οργάνωση ομάδων περιφρούρησης στη μικρή λιμνούλα που βρίσκεται στην Ανατολική μεριά του Κήπου και στην οποία διαβιούν πάπιες και κύκνοι.
Κανέναν δεν θα αφήσουμε να αποξηράνει τη λιμνούλα. Κανέναν δεν θα αφήσουμε να πάρει τις πάπιες και τους κύκνους μας, αποφάσισαν τα νήπια.
Και παραφράζοντας τον ύμνο του Φρειδερίκου Μυστράς δήλωσαν: «Αν πρέπει να πεθάνουμε για τους κύκνους και τις πάπιες μας, θεία είναι η δόξα, μια φορά κανείς πεθαίνει». Δηλώσεις, συμπαράταξης και συστράτευσης από τα ΝΗΠΙΑ των περιχώρων της Πόλης και συμπαράσταση από τα ΝΗΠΙΑ όλου του Νομού Χανίων.
Στην ίδια συνέλευση τα νήπια των Χανίων χαρακτήρισαν απαράδεκτη -ίσως εγκληματική- το ξε-πούλημα- απομάκρυνση των κρητικών αιγάγρων -κρητικά αγρίμια- και όχι ΚΡΙ-ΚΡΙ, από τον Δημοτικό Κήπο. Όταν ερχόμασταν, μας έφερναν, στον Δημοτικό Κήπο, τρέχαμε να καμαρώσουμε τα περήφανα και πανέμορφα κρητικά αγρίμια μας και να δούμε τις πάπιες και τους κύκνους μας. Τώρα γιατί να ‘ρθουμε; Για την παιδική χαρά; Εδώ σηκώνει πολύ γέλιο. Μα και οι τουρίστες όταν έρχονταν, στον Δημοτικό Κήπο έψαχναν για πολύ ώρα να δουν και να φωτογραφήσουν τα πανέμορφα και μοναδικά στον κόσμο κρητικά αγρίμια. Είχαν διαβάσει πολλά για τα κρητικά αγρίμια.
Είχαν διαβάσει πολλά για τα κρητικά αγρίμια στον τόπο τους.
Αυτές τις μέρες μια ομάδα τουριστών από την Αυστρία είχε έλθει στον Δημοτικό Κήπο για να δει και να φωτογραφήσει τα αγρίμια μας. Ρώτησαν ένα γεροντάκο που καθόταν σ’ ένα παγκάκι του Κήπου, πού είναι τα αγρίμια. Δυστυχώς, τα ξε-πούλησαν, απάντησε. Σκέφτηκε για μια στιγμή ο γεροντάκος να τους πάει στο μικρό παρκάκι στην αρχή της οδού Νεάρχου, για να δουν και να φωτογραφήσουν το κρητικό αγρίμι που έχει στηθεί από τον Δήμο Χανίων -υπέροχο έργο του Χανιώτη καλλιτέχνη Γιάννη Μαρκαντωνάκη. Το σκέφτηκε μα δεν το ‘καμε. Δεν έπρεπε να το κάνει.
«Στ’ άρματα, στ’ άρματα, εμπρός στον Αγώνα για να ‘ρθουν τ’ Αγρίμια μας στον Κήπο ξανά», τραγουδούσαν τα νήπια και ζητούσαν: Γέρο Αντώνη Πλυμάκη που έζησες και ύμνησες τα κρητικά αγρίμια, γίνου μπροστάρης και ύψωσε το λάβαρο και ζήτησε αγωνιστική συμπαράσταση και συμπαράταξη απ’ όλους τους Χανιώτες, για να ‘ρθουν πίσω ξανά στον Κήπο μας τα ξενιτεμένα- ξεπουλημένα Αγρίμια μας. Ο αγώνας και δίκαιος και περήφανος είναι. Τον δρόμο, τον ανυποχώρητο δρόμο, μας δείχνουν τα νήπια. Τα ξε-πουλημένα Αγρίμια μας να ‘ρθουν ξανά πίσω στον Δημοτικό μας Κήπο.
