Δύο κακές λύσεις

» Μετά την παλίρροια των πρώτων διθυράμβων πάντα μπαίνουμε στη φάση της άμπωτης της πραγματικής διαπραγμάτευσης.
Το βράδυ της Τετάρτης η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με μια αιφνιδιαστική απόφαση δεν αποδέχεται τα ελληνικά ομόλογα από τις 11 Φεβρουαρίου.
Αυτό το τελεσίγραφο είναι η χειρότερη δυνατή εξέλιξη στο πλαίσιο των συνομιλιών που έχει ξεκινήσει η νέα ελληνική κυβέρνηση.
Ταχύτατα ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τη στρατηγική τους.
Η χώρα οδεύει προς το κρίσιμο Εurogroup μέσα σε ένα πολύ βεβαρημένο σκηνικό.
Πάντα πίστευαν οι έγκριτοι αναλυτές ότι η κρίσιμη διαπραγμάτευση δεν είναι μια κολεξιόν από ευνοϊκές δηλώσεις εφημερίδων για την Ελλάδα.
Ούτε καλλιστεία από εύκολα λόγια και λεονταρισμούς.
Η διαπραγμάτευση με ισχυρούς παίχτες απαιτεί αποτελεσματικότητα και βάθος στρατηγικής.
«Πρέπει να προβλέπουμε τις επόμενες δέκα κινήσεις» έλεγε έμπειρος κοινοβουλευτικός.
Η χώρα κινδυνεύει και η ηγεσία, μετά και τις απειλές Σουλτς, πρέπει ν’ αρθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Το 80% του ελληνικού λαού απαιτεί παραμονή στο ευρώ.
Δεν θα είναι εύκολο το έργο της κυβέρνησης και ας μην δικαιωθεί ο Ντε Γκολ που έλεγε ότι «να κυβερνάς σημαίνει να επιλέγεις συνέχεια μεταξύ των κακών λύσεων…».