Διονυσιακά ξεφαντώματα

Οι αποκριάτικες εκδηλώσεις δεν έχουν να κάνουν με τίποτα άλλο απ’ την επανάληψη Βακχικών πανηγυριών, που αναπαράγουν πανάρχαιες θρησκευτικές δοξασίες, μαγικές, που γινόντουσαν στους Βαβυλώνιους, στους Αιγύπτιους, στους Ελληνες και στους Ρωμαίους και είχαν την πηγή τους από λαούς πρωτόγονους λιγότερο πολιτισμένους. Σήμερα με εξελιγμένη μορφή.
Μεταμφιέζονταν καλύπτοντας τα πρόσωπά τους με ψυχεδελικές δύσμορφες φρικιαστικές μάσκες, φορούσαν προβιές ζώων, κρεμούσαν διάφορα χαϊμαλιά και κουδούνια. Οι γυναίκες γίνονταν άνδρες και αντιστρόφως, έκαναν θόρυβο και τραντάζονταν σύσσωμοι χορεύοντας για να τρομάξουν και να διώξουν τις δυνάμεις του κακού, γιατί έβλαπταν τα ζωντανά, απευθυνόμενοι με παρακλητικές ιαχές στους θεούς, η Ανοιξη που έρχεται να τους φέρει πλούσια σοδειά.
Οι σημερινές γιορτές παρουσιάζουν σαφείς ομοιότητες με τις Ελληνορωμαϊκές και τα Διονυσιακά στη διάρκεια των οποίων εξάπτονται τα αισθήματα και εκδηλώνεται ο ερωτικός οίστρος και η μανία για απολαύσεις. Εχει χαθεί δε κάθε ίχνος θρησκευτικού χαρακτήρα. Αυτά τα Βακχικά ξεφαντώματα διεθνοποιήθηκαν με τα διάφορα “μπουλούκια”, όπου χανουμάκια, κολομπίνες, κακέκτυπες φάτσες, λικνίζονται στους ήχους μονότονων ρυθμών σ’ ένα σόου διαρκείας σατιρίζοντας πολιτικούς εθνοσωτήρες, ευρωκράτες και φαυλοκράτες, αλλά και τη φτηνιάρικη ανθρωπιά και την απέραντη δυστυχία.
Πρόκειται για μια παρένθεση απ’ τα ζέοντα ζητήματα της κρατούσης κατάστασης. Ολα επιτρέπονται. Ολοι μπορούν να χλευάζουν. Το ταπεινό και το επίσημο συγχωνεύονται, το αισθητικό και το αλλόκοτο συναιρούνται, ανατρέπεται η καθημερινότητα και δείχνεται πόσο ρευστή είναι η ζωή, αφού μας καθιστά αμήχανους εκείνες τις στιγμές ν’ αντιληφθούμε πόσο ειρωνική γίνεται η υπαρξιακή μας αγωνία στην πολιτική ρουτίνα.
Μπορεί οι διάφοροι Δήμοι να διοργανώνουν τέτοιες αποκριάτικες γιορτές, καλοπροαίρετα, αλλά στόχος τους είναι η προσέλευση κόσμου, που μετά το χάζεμα στους δρόμους καμιάς καμήλας ή κανενός ξυλοπόδαρου ή οργανωμένων περαστικών, να θορυβούν και κοριτσόπουλα να ξεκαρδίζονται στα γέλια, να καταλήξουν σε κάποιο ταβερνάκι στην Πλάκα.
Το μασκαραλίκι μας έμεινε να ξεφύγουμε απ’ την καθημερινότητα. Αυτολοιδορούμεθα με την καρναβαλική διασκέδαση γεμάτη δεισιδαιμονικές προεκτάσεις, που διακωμωδούν το ανίερο και παν το ιερόν, το σπουδαίο και το γελοίο, το υπέροχο και το αυθάδες, τη λαμπρότητα και τη μικροπρέπεια. Ζούμε σ’ ένα τσίρκο γεμάτο προβλήματα της καθημερινότητας.
Τελευταία, λοιπόν, Κυριακή της Αποκριάς και δεύτερη ημέρα μετά την αναγγελία της εκλογής του κ. Παυλόπουλου, 7ου Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, ενός πολιτικού με πανεπιστημιακές περγαμηνές και μακρόχρονη πολιτική καριέρα, όπως και ο προκάτοχός του κ. Παπούλιας.