» Με αφορμή τη διεθνή ημέρα αλληλεγγύης
19 χρόνια συμπληρώνονται φέτος τον Δεκέμβριο που ως μέλος αντιπροσωπίας δημάρχων συμβούλων (αποτελούμενη από το δήμαρχο Καισαριανής Γιώργο Κατιμερτζή, το δήμαρχο Πετρούπολης Γιώργο Γιώγο, το δήμαρχο Καρδίτσας Χρήστο Τέγο, το δήμαρχο Ευρώτα Βαγγέλη Βαλλιώτη, τον δημοτικό σύμβουλο και πρώην δήμαρχο Χαιδαρίου Μιχάλη Σελέκο, τη δημοτική σύμβουλο Κερατσινίου Ελένη Παπαδοπούλου και το δήμαρχο Μηθύμνης Χανίων Σπύρο Δαράκη) επισκεφθήκαμε τα πολύπαθα παλαιστινιακά εδάφη, συναντηθήκαμε με τον τότε ηγέτη Γιασέρ Αραφάτ και την παλαιστινιακή ηγεσία στη ΓΑΖΑ – ΡΑΜΑΛΑ – ΒΗΘΛΕΕΜ και επισκεφτήκαμε τον υπουργό της παλαιστινιακής Αρχής στην Ιερουσαλήμ κ Φεϊζάλ Χουσεϊνί, δηλώσαμε την αλληλεγγύη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης της χώρας μας στον αρμόδιο υφυπουργό των Παλαιστινίων στο διάτρητο από σφαίρες υπουργικό γραφείο και δεχτήκαμε τις δολοφονικές σφαίρες του στρατού κατοχής κατά την αποχώρησή μας απ’ αυτό.
Το έγκλημα εις βάρος του αδερφού παλαιστινιακού λαού είναι διαρκές και εντάσσεται στον γενικότερο σχεδιασμό ιμπεριαλιστικών πιέσεων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Κύριος καθοδηγητής και βασικός υπεύθυνος είναι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός που βοηθά σε όλα τα επίπεδα τον θύτη και φαίνεται ξεκάθαρα το 2008 στην επιχείρηση «Συμπαγές Μολύβι» που εξαπέλυσε ο ισραηλινός στρατός κατά της Γάζας που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο περισσοτέρων των 1.500 Παλαιστινίων και την ισοπέδωση όλων σχεδόν των υποδομών. Το 2011 μπλοκάρουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας το αίτημα για μονομερή αναγνώριση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.
Στη Γενεύη στις 12 Γενάρη 2009 το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών με απόφασή του καταδίκασε την στρατιωτική επιθετικότητα του Ισραήλ – Κράτους – Μέλους των Ηνωμένων Εθνών ενάντια στη Γάζα. Το σχέδιο απόφασης υπερψήφισαν 33 χώρες, μία το καταψήφισε και 13 απείχαν. Το κείμενο του σχεδίου απόφασης προωθήθηκε από την Δημοκρατία της Κούβας ως Προέδρου της Αδέσμευτης Κίνησης του Κινήματος των Αδέσμευτων Κρατών, της Ισλαμικής Συνδιάσκεψης και των Επιτροπών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Αραβικών και Αφρικανικών Ομάδων.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη στις 23-7-2014 το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατόπιν πρότασης της παλαιστινιακής αντιπροσωπίας συμφώνησε να ξεκινήσει διεθνή έρευνα για «όλες τις παραβιάσεις» που ενδέχεται να έχουν διαπραχθεί κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής επέμβασης του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας με στόχο να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι. Η σχετική απόφαση υιοθετήθηκε με 29 ψήφους υπέρ, μία κατά (Η.Π.Α.) και 17 αποχές (όλες οι χώρες της Ε.Ε. που συμμετέχουν στο συγκεκριμένο Συμβούλιο)
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΟHΕ
Ψήφισμα υπέρ των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων – Η Ελλάδα μαζί με τις χώρες που στήριξαν το Ισραήλ
Ψήφισμα για το «Τμήμα Δικαιωμάτων των Παλαιστινίων » στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 3 Δεκέμβρη, που προέβλεπε το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των Παλαιστινίων και υπερασπιζόταν τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής (έγγραφο A/74/L.14), στηρίχτηκε από 87 χώρες,καταψήφισαν 23 και 54 απείχαν. Η ελληνική κυβέρνηση καταψήφισε τοψήφισμα αυτό υπέρ των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων . Συγκεκριμένα ψήφισε μαζί με ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία, Γουατεμάλα, Ονδούρα, Ουγγαρία, Μικρονησία, Νήσους Μάρσαλ και Ναούρου, Γερμανία, Τσεχία, Αυστρία, Βουλγαρία, Δανία, Εσθονία, Λιθουανία, Ολλανδία, Ρουμανία, Σλοβακία, Βραζιλία και Κολομβία. Οι 9 πρώτες ψήφιζαν πάντα υπέρ του Ισραήλ, ενώ οι επόμενες 12 μαζί και η Ελλάδα συνήθως απείχαν. Η κίνηση αυτή έρχεται ως αποτέλεσμα της όλο και μεγαλύτερης αναβάθμισης των σχέσεων με το Ισραήλ, που προωθούν όλες οι κυβερνήσεις υπέρ των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης.
Ετσι ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών Ισραελ Κατζ έσπευσε να ευχαριστήσει τις χώρες που άλλαξαν στάση, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Χαίρομαι που αυτή η σημαντική ομάδα χωρών αποφάσισε σήμερα να εκφράσει μια ξεκάθαρη ηθική στάση κατά της διάκρισης εναντίον του Ισραήλ στον ΟΗΕ. Αποτελεί ένα σημαντικό βήμα στον μακροχρόνιο αγώνα εναντίον της προκατάληψης απέναντι στο Ισραήλ στα Ηνωμένα Εθνη» και κάλεσε και τις άλλες χώρες της ΕΕ «να υιοθετήσουν την ίδια στάση σύντομα».
Ο αγώνας του Παλαιστινιακού λαού
Ο Παλαιστινιακός λαός αγωνίζεται από το 1967 για την ανάκτηση των Κατεχομένων από το Ισραήλ εδαφών του, για τη δημιουργία Ενιαίου, Κυρίαρχου και Ανεξάρτητου Κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Αγωνίζεται για να σταματήσει να είναι πρόσφυγας στα δικά του εδάφη, στη δική του πατρίδα. Η αξιοπρέπεια του, οι θυσίες του, η μεγάλη προσφορά αίματος, έχουν προκαλέσει το θαυμασμό και το σεβασμό όλων των προοδευτικών και τιμίων ανθρώπων του πλανήτη Κράτη, λαοί, κινήματα σε καθημερινή βάση εκφράζουν την αλληλεγγύη τους και καταδικάζουν την Ιμπεριαλιστική πολιτική. Ο αγώνας του είναι καθαρά εθνικοαπελευθερωτικός – αμυντικός και επομένως δίκαιος. Είναι σύμφωνος με τους κανόνες και τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου με το Δικαίωμα κάθε λαού στην Αυτοδιάθεση. Ο Ιμπεριαλιστικός Σιωνισμός με πρόσχημα δήθεν τις «ρουκέτες» της Χαμάς εμφανίζει το Κράτος του Ισραήλ ως δήθεν «αμυνόμενο» και ως εκ τούτου νομιμοποιείται στην εξαπόλυσή του. Όμως έντεχνα αποσιωπάται το γεγονός ότι το δικαίωμα της επιλογής του είδους, του τρόπου και των μέσων του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα ανήκει στο σκλαβωμένο αγωνιστή λαό και όχι στον επιτιθέμενο κατακτητή.
Ας ενώσουμε λοιπόν τη φωνή μας με εκατομμύρια άλλους σ’ όλο τον κόσμο και ας απαιτήσουμε:
Να σταματήσουν άμεσα οι συνεχιζόμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού ενάντια στον λαό της Παλαιστίνης.
Να αποχωρήσει ο ισραηλινός στρατός κατοχής και οι έποικοι από τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.
Να απελευθερωθούν όλοι οι πολιτικοί Κρατούμενοι από τις ισραηλινές φυλακές και να επιστρέφουν και οι Παλαιστίνιοι στις εστίες τους.
Να ακυρωθούν τα στρατιωτικά γυμνάσια και όλες οι συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ.
Ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ και επειδή το έγκλημα είναι διαρκές πρέπει και ο αγώνας να είναι διαρκής μέχρι την τελική δικαίωση και οι αγωνιστές της ειρήνης όπου γης στην πρώτη γραμμή έχοντας κατά νου τα αθάνατα λόγια του Μπρεχτ που ασταμάτητα μας θυμίζουν.
«Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας και αφήνει άλλους να αγωνιστούν για την υπόθεση, του πρέπει προετοιμασμένος να ναι.
Γιατί όποιος τον αγώνα δεν έχει μοιραστεί, θα μοιραστεί την ήττα.
Ούτε μια φορά δεν αποφεύγει τον αγώνα αυτός που τον αγώνα θέλει να αποφύγει, γιατί θα αγωνιστεί για την υπόθεση του εχτρού, όποιος για τη δική του υπόθεση δεν έχει αγωνιστεί».
