Δικαστήρια των Χανίων χθες το πρωί, δύο αντίθετες και παράλληλα με πολλές ομοιότητες εικόνες.
Στο αίθριο δικαστήριο, το μοιρολόι της μητέρας του Γιώργου Ξυλούρη για τον «θάνατο του κατιφέ μου», για τον «δύο μέτρα άνδρα που βρέθηκε στο χώμα»· κι από πίσω, κατάρες για την άλλη πλευρά.
Στον χώρο στάθμευσης των δικαστηρίων ο κατηγορούμενος Μανώλης Καλομοίρης οδηγείται στην κλούβα για να μεταφερθεί στις φυλακές καθώς η δική αναβλήθηκε. Τον περικυκλώνουν συγγενείς και φίλοι τον χαιρετούν, του λένε λόγια ενθάρρυνσης και στήριξης…
Διπλό έγκλημα, ατέλειωτη τραγωδία, μια από τις πολλές που ταλανίζουν την Κρήτη και τους ανθρώπους της, για ποιο σκοπό;
Για ένα σύνορο, για μια ιδιοκτησία, για ένα κοπάδι, για μια κουβέντα που ειπώθηκε, για ένα κοίταγμα που λήφθηκε ως “περίεργο”… Για μια τιμή; Για ένα χρέος; Για μια οικογένεια; Για ένα καθαρό κούτελο; Απαντήσεις χωρίς εξήγηση και ερωτήσεις χωρίς νόημα…
