Δεν μας συμπεριέλαβαν στη διάσκεψη Βερολίνου για το Λιβυκό. Διερωτώμεθα σε ποιους θα χρεωθούν ευθύνες και αν θεωρηθεί αποτυχία και αδυναμία της εξωτερικής μας πολιτικής. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι υπήρξε ελληνικό αίτημα συμμετοχής, χωρίς να αναφέρει πότε και ποια απάντηση δόθηκε. Εύλογο είναι το ερώτημα γιατί δεν προσεκλήθηκαν και άλλες όμορες χώρες.
Η στάση της Γερμανίας είναι ανεξήγητη. Εχουμε προηγούμενο. Προ χρόνων υπήρξε πρωτοβουλία του Βερολίνου σε διάσκεψη για τα Βαλκάνια και τότε μας είχαν εξαιρέσει, αν και είμαστε βαλκανική χώρα της Ε.Ε. και θα μπορούσαμε να προβάλλουμε επιχειρήματα για τα προβλήματα της περιοχής μας. Δεν μας αγνοούν ως εχθρούς, λένε. Επικρατεί η αντίληψη των Γερμανών ότι μας θεωρούν ως μια “μεταμοντερνική” αποικία. Δεν μας υπολογίζουν για “παίχτες”, αλλά για κράτος, που θ’ αποδεχθεί ό,τι θ’ αποφασισθεί. Αρα ποιος ο λόγος της παρουσίας μας το τραπέζι; Εμείς δεν διακόψαμε τις διπλωματικές σχέσεις με τη Λιβύη, ούτε στείλαμε μισθοφόρους όπως η Τουρκία. Δεν μας κατατάσσουν, λοιπόν, στους “παίχτες” αλλά στους “πελάτες”. Είμαστε προβλέψιμοι.
Αισιοδοξεί ο Γερμανός ΥΠΕΞ κ. Μάας για δημιουργία προϋποθέσεων, να γίνει εκεχειρία και να συμφωνηθεί το εμπάργκο όπλων, διακοπή κάθε στρατιωτικής βοήθειας και ενδεχομένως να επιβάλλονται κυρώσεις σε παραβάτες της συμφωνίας. Στη Γερμανία δεν αμφιβάλλουν ότι στη Λιβύη ενδέχεται να ενισχύσει ό,τι και στη Συρία, οπότε η Ε.Ε. θα αντιμετωπίσει πρόβλημα αδυναμίας διαχείρισης της κρίσης και τα επακόλουθα με το μεταναστευτικό.
Η Γερμανία είναι ουδέτερη. Δεν αποτελεί μέρος του προβλήματος. Δεν έχει ιστορικό παρελθόν. Μπήκε στο παιχνίδι μετά το πάθημά της στο Συριακό, που βρέθηκε έξω από τις διαβουλεύσεις. Η μέριμνά της ίσως γυρίσει μπούμερανγκ, γιατί, ως φαίνεται, εξαρτάται απ’ τον Ερντογάν. Το θέμα της Λιβύης είναι πιο σύνθετο απ’ της Συρίας. Διακυβεύεται η αξιοπιστία της Ε.Ε., το ενδιαφέρον της οποίας εντοπίζεται στο μεταναστευτικό και προσφυγικό ρεύμα από την υποσαχάρια Αφρική, που παρεπιδημεί στη Λιβύη με προορισμό την Ευρώπη.
Η πρωτοβουλία του Βερολίνου θα έχει την ίδια τύχη με τις άλλες διπλωματικές προσπάθειες, που απέτυχαν με τελευταία της Μόσχας. Οι παρεμβάσεις της Ε.Ε. για το Λιβυκό έγιναν μέσω Γερμανίας, για να μην επαναληφθεί το προηγούμενο της Συρίας. Το θέμα της Λιβύης εξελίσσεται σε γκρίζα ζώνη μεταξύ κρατών, όπου τα μεν μετέρχονται τη διπλωματία και τα δε τον πόλεμο. Οι μεν παρερμηνεύουν τις κινήσεις των άλλων.
Η Γερμανία θέλει να γίνει παγκόσμιος παίχτης. Επιθυμεί να καθιερωθεί ως γεωπολιτική δύναμη κι αυτό θα το πετύχει, αν λύσει το λιβυκό, το οποίο θεωρεί ότι εμπίπτει στα θέματα της γειτονιάς της. Το ότι δεν υπάρχει κοινή γραμμή με τη Γαλλία, αυτό θα είναι το πρόβλημα, που θα φανεί πόσο θα δυσκολέψει τα πράγματα την Κυριακή, αν θα επιτευχθεί πολιτική λύση.
Επίμετρον, όχι άσχετον. Είχε διαρρεύσει απ’ το Μ. Μαξίμου ότι το όνομα για την προεδρία της Δημοκρατίας θα ανακοινώνετο απ’ τον κ. Μητσοτάκη μετά την ψήφιση του εκλογικού Ν/Σ και την επιστροφή του απ’ το Νταβός. Όμως επισπεύσθηκε η ανακοίνωση της επιλογής της κ. Αικ. Σακελλαροπούλου, να καταλαγιάσουν τα αρνητικά σχόλια με τον αποκλεισμό της χώρας απ’ τη διάσκεψη του Βερολίνου.
